Пенікі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
абнаўленьне зьвестак |
Пераклад ru:Пеники |
||
Радок 12:
| Апісаньне выявы =
| Вышыня =
| Колькасьць насельніцтва = 1207
| Год падліку насельніцтва =
| Колькасьць двароў =
| Тэлефонны код = +7 8137654
Радок 25:
| Даўгата хвілінаў = 38
| Даўгата сэкундаў = 31
| Commons = Category:Peniki
| Колер = {{Колер|Расея}}
}}
'''Пе́нікі''' ({{мова-ru|Пеники}}, {{мова-fi|Penikkala}}) — [[вёска]] ў [[Ламаносаўскі раён (Ленінградзкая вобласьць)|Ламаносаўскім раёне]] [[Ленінградзкая вобласьць|Ленінградзкай вобласьці]], адміністрацыйны цэнтар [[Пенікаўскае сельскае паселішча|Пенікаўскага сельскага паселішча]] Расеі.
== Назва ==
Вядомая з [[19 стагодзьдзе|19 стагодзьдзі]], захаваліся апісаньні мясцовай беднаты і перакупніцтва мясцовага папа часоў [[Сялянская рэформа ў Расейскай імпэрыі|адмены прыгоннага права ў Расейскай імпэрыі]].<ref>[http://www.rambow.ru/rambow.files/history/history_6.html Ламаносаў — гісторыя горада.]{{ref-ru}}</ref>
У гэты час тут і зьявілася сядзіба, уладальнік якой займаўся разьвядзеньнем ганчакоў [[Сабака|сабак]], продажам шчанюкоў, адкуль і пайшла назва вёскі. Фінскія назву вёскі, якія выкарыстоўваліся фіны-інгерманландцы — Penikkala, адбываюцца ад фін. ‘penikka’ — «шчаня» (pl. «шчанюкі» — ‘penikat’).
== Гісторыя ==
[[Файл:Peniki.jpg|325px|thumb|Плян вёскі Пенікі. 1885 г.]]
[[Файл:Peniki1939.jpg|325px|thumb|Плян вёскі Пенікі. 1939 г.]]
Каб паклясьці канец расейска-шведзкай вайне 1613—1617 гадоў, [[Расея]] ў 1617 годзе заключыла Сталбоўскі мірны дагавор, і была вымушана саступіць шведам частку Наўгародзкіх зямель. Так, тэрыторыя Ламаносаўскага раёна Ленінградзкай вобласьці (уключаючы тэрыторыю сучасных ''Пенікав'') была ўласнасьцю [[Швэцыя|Швэцыі]] (у складзе гістарычнага рэгіёну Інгерманландія) у пэрыяд 1617—1721 гадоў.
Вёска ''Пенікі'' паказана на Семітопографіческой карце акружнасьці [[Санкт-Пецярбург]]а й Карэльскі пярэсмыка 1810 году.
На «Тапаграфічнай карце навакольля Санкт-Пецярбурга» Ваенна-тапаграфічнага дэпо Галоўнага штаба 1817 году, згаданая вёска ''Пенікі'' з 16 двароў.
Вёска ''Пенікі'' з 16 двароў, згадваецца й на «Тапаграфічнай карце навакольлі Санкт-Пецярбурга» Ф. Ф. Шуберта 1831 году.
<blockquote>
ПЕНІКІ — вёска належыць Ўладару Вялікаму Князю Міхаілу Паўлавічу, лік жыхары па рэвізыі: 44 м. п., 48 ж. п. (1838 год).
</blockquote>
У тлумачальны тэкст да этнаграфічнай карце Санкт-Пецярбургскай губерні П. І. Кёппен 1849 году яна запісаная, як вёска ''Penikkala'' (''Пеннікі, Пенікі'') і пазначаны колькасьць яе жыхароў на 1848 год: інгерманландцы-эурямёйсет — 11 м. п., 15 ж. п, інгерманландцы-савакоты — 16 м. п., 17 ж. п., іжорцы — 32 м. п., 33 ж. п., 124 ўсяго чалавека.
<blockquote>
ПЕНІКІ — вёска Ораніенбаумскага Палацавага Праўленьня, па прасёлкавай дарозе, лік двароў — 17, лік душ — 67 м. п. (1856 г.)
</blockquote>
У 1860 годзе вёска ''Пеннікі'' налічвала 25 двароў.
<blockquote>
ПЕННІКІ — вёска Ораніенбаумскага палацавага ведамства пры калодзежах, зь левага боку прыморскага прасёлкавай гасьцінца ў 15 вёрстах ад Петергофа, лік двароў — 25, колькасьць жыхароў: 71 м. п., 72 ж. п.; Сельскае вучылішча. (1862 г.)
</blockquote>
На карце 1863 году вёска адзначана, як ''Пеннікі'', а на карце 1925 году ўжо выкарыстоўваецца назва ''Пенікі''.
Згадваецца ў ліку прыходаў [[Вялікая Іжора|вялікаіжорскай]] Мікалаеўскай царквы ў [[1884]] годзе.<ref>[http://www.countrysite.spb.ru/ISS/Peterhof.htm#16 Пецяргофскі павет. Сельскія царквы.]{{ref-ru}}</ref>.
У 1885 годзе, згодна з карце навакольляў Пецярбурга, вёска налічвала 26 сялянскіх двароў. Зборнік жа Цэнтральнага статыстычнага камітэта апісваў яе так:
<blockquote>
ПЕННІКІ — былая ўдзельная вёска, двары — 29, жыхары — 155; валасное праўленьне (да павятовага горада 15 вёрст), крама. У 1 вярсьце — дзьве царквы праваслаўныя й царква каталіцкая. У 2 вёрстах — царква праваслаўная й шпітальныя баракі марскога ведамства. У 9 вёрстах — цагляны завод. (1885 год).
</blockquote>
У 19 стагодзьдзі вёска адміністрацыйна ставілася да Ораніенбаумской воласьці 2-га стану Петергофскага павета Пецярбургскай губерні, у пачатку 20 стагодзьдзя — 3-га стану.
Да 1913 году колькасьць двароў павялічылася да 35.
З 1917 па 1922 год вёска ўваходзіла ў склад Пенікавскага сельсавета Ораніенбаумской воласьці Петергофскага павета.
З 1922 году, у складзе Броньнінскага сельсавета.
З 1923 году, у складзе Гатчынскага павета.
З 1927 году, у складзе Ораніенбаумскага раёна.
У 1928 годзе насельніцтва вёскі ''Пеннікі'' складала 253 чалавек.
Па дадзеных 1933 гады, вёска называлася ''Пеннікі'' і ў склад уваходзіў Бронінскій сельсавет Ораніенбаумскага раён з цэнтрам у вёсцы Верхняя Бронна.
Па дадзеных 1936 гады, вёска ''Пеннікі'' зьяўлялася адміністрацыйным цэнтрам Бронінскага сельсавета, у склад якога ўваходзілі 11 населеных пунктаў, 494 і 10 гаспадаркі калгасаў.
Згодна з тапаграфічнай карце 1939 году вёска налічвала 70 двароў.
Паводле нацыянальнага складу пераважная большасьць насельніцтва вёскі пасьля 1942 году — [[расейцы]]. Карэннае насельніцтва — іжорцы й інгерманландцы, былі цалкам асіміляваны ў выніку сталінскіх рэпрэсый і дэпартацый.
З 1963 году, у складзе Гатчынскага раёна.
З 1965 году, ізноў у складзе Ламаносаўскага раёна. У 1965 годзе насельніцтва вёскі ''Пеннікі'' складала 360 чалавек.
Па дадзеных 1973 гады ў вёсцы разьмяшчалася цэнтральная сядзіба саўгаса «Пладаягадны».
Па дадзеных 1990 году ў вёсцы ''Пенікі'' пражывала 732 чалавек. Вёска зьяўляліся адміністрацыйным цэнтрам Бронінскага сельсавета у які ўваходзіў 20 населеных пунктаў: вёскі Вялікага Канавалава, Бронна, Верхнія Вянкі, Верхнія Бронна, Дубкі, Кабацка, Кузьнецы, Куккузі, Кукушкіна, Лангерева, Лімузі, Малая Іжора, Малае Канавалава, Ніжняя Бронна, ''Пенікі'', Сойкіна, Таменгонт, Ускуля, пасёлак пры станцыі Дубочкі; мястэчка Кардон 4, агульная колькасьць насельніцтва — 1878 чалавек.
У 1997 годзе ў вёсцы ''Пенікі'' Бронінскай воласьці пражывалі 1309 чалавек, у 2002 годзе — 1007 чалавек ([[расейцы]] — 92%).
У 2007 год у вёсцы ''Пенікі'' Пенікавскаго сельскага селішча — 1335 чалавек.
== Геаграфія ==
Вёска знаходзіцца на поўначы раёна каля паўднёвага берага [[Фінскі заліў|Фінскага заліва]], на захад ад горада Ламаносаў і на ўсход ад пасёлка Вялікая Іжора.
Адлегласьць да раённага цэнтра — 9 км.
Адлегласьць да бліжэйшай чыгуначнай станцыі Бронка — 2 км.
== Транспарт ==
У вёсцы ажыцьцяўляецца аўтобусны рух (№ 691 і № 691А). Акрамя аўтобуснага руху, у вёсцы дзейнічае рух маршрутнага таксі К-502 (Ламаносаў → Малая Іжора → Пенікі → Дубкі → Вялікая Іжора).
Па тэрыторыі Пенікавскага сельскага селішча праходзіць частка кальцавой аўтамабільнай дарогі.
Бліжэйшая чыгуначная станцыя — Бронка.
== Камунікацыі ==
У вёсцы даступна два інтэрнэт-правайдэра, якія прадстаўляюць шырокапалосны доступ у [[Інтэрнэт]]: Viartcom і Freedom House.
== Дэмаграфія ==
<timeline>
ImageSize = width:450 height:300
PlotArea = left:40 right:40 top:20 bottom:20
TimeAxis = orientation:vertical
AlignBars = justify
Colors =
id:gray1 value:gray(0.9)
DateFormat = yyyy
Period = from:0 till:1335
ScaleMajor = unit:year increment:500 start:0 gridcolor:gray1
PlotData =
bar:1838 color:gray1 width:1
from:0 till:92 width:15 text:92 textcolor:red fontsize:8px
bar:1848 color:gray1 width:1
from:0 till:124 width:15 text:124 textcolor:red fontsize:8px
bar:1862 color:gray1 width:1
from:0 till:143 width:15 text:143 textcolor:red fontsize:8px
bar:1885 color:gray1 width:1
from:0 till:155 width:15 text:155 textcolor:red fontsize:8px
bar:1928 color:gray1 width:1
from:0 till:253 width:15 text:253 textcolor:red fontsize:8px
bar:1965 color:gray1 width:1
from:0 till:360 width:15 text:360 textcolor:red fontsize:8px
bar:1990 color:gray1 width:1
from:0 till:732 width:15 text:732 textcolor:red fontsize:8px
bar:1997 color:gray1 width:1
from:0 till:1309 width:15 text:1309 textcolor:red fontsize:8px
bar:2002 color:gray1 width:1
from:0 till:1007 width:15 text:1007 textcolor:red fontsize:8px
bar:2007 color:gray1 width:1
from:0 till:1335 width:15 text:1335 textcolor:red fontsize:8px
bar:2010 color:gray1 width:1
from:0 till:1207 width:15 text:1207 textcolor:red fontsize:8px
</timeline>
== Вонкавыя спасылкі ==
* [http://www.peniki47.ru/ Адміністрацыя Пенікаўскага сельскага паселішча]
== Крыніцы ==
| |||