У студзені 1919 году на чале латвійскай дэлегацыі наведваенаведаў [[Лёндан]] і парыскую мірную канфэрэнцыю. 1 траўня 1920 году адкрываеадкрыў першае пасяджэньне Канстытуцыйнага сходу. ПрымаеПрымаў ўдзелудзел у выбарах яго старшыні. АтрымліваеАтрымаў 83 галасы, тады як [[Яніс Райніс]] — толькі 48.
14 лістапада 1922 году Сойм абіраеабраў Чакстэ першым прэзыдэнтам Латвіі (92 дэпутата — «за», 6 устрымаліся) як адзінага кандыдата. 6 лістапада 1925 г. ён абіраеццабыў абраны паўторна. За час прэзыдэнцтва абвясьціў 402 законы. Лібэральным быў закон аб адукацыі, які абавязваў дзяржаву і самакіраваньне ствараць столькі школ нацменшасьцяў, колькі неабходна. Памілаваў 549 чалавек. З 14 лістапада 1919 году — дацэнт [[Латвійскі ўнівэрсытэт|Латвійскага ўнівэрсытэту]], 28 верасьня 1924 году атрымаў ступень Dr. iur. honoris causa. З 1921 году чытаў лекцыі і на афіцэрскіх курсах.
Памёр [[14 сакавіка]] [[1927 г. памёргод]]у. Пахаваны на ЛяснымЛясных могілках у [[Рыга|Рызе]].
У 2003 годзе ў [[Елгава|Елгаве]] ўсталяваны помнік Чакстэ, а ў сталіцыРызе імемяго Чакстэімем названая вуліца.
