|
'''Яніс Рыцас''' ({{мова-el|Γιάννης Ρίτσος}}; {{Нарадзіўся|1|5|1909}}, [[Манемвасія]], [[Грэцыя]] — {{Памёр|11|11|1990}}) — грэцкі [[пісьменьнік]].
У [[1948]]—[[1952]]1948—1952 і [[1967]]—[[1974]]1967—1974 гг. зьняволены ўладамі Грэцыі.
Яго сацыяльна-палітычныя погляды адлюстраваны ў зборніку вершаў «Трактары» ([[1934]]), паэмах «Эпітафіі» ([[1936]]), «Песьня для маёй сястры» ([[1937]]), дзе дамінуе імпрэсіянісцкае ўспрыманьне рэчаіснасьці. У зборніках лірыкі «Выпрабаваньні» ([[1943]]), «Каменны час» ([[1949]]), «Бяссоньне» ([[1954]]), «Дзёньнікі высылкі» ([[1975]]), «Нататкі сьляпога» ([[1979]]), «Карані Элінства» ([[1981]]), паэмах «Марш акіяну» ([[1940]]), «Ранішняя зорка» ([[1955]]), «Няскораны горад» ([[1958]]), «Мост» ([[1960]]), «Васямнаццаць мелёдый горкай радзімы» ([[1973]]), «Граганда», «Званіца» (абедзьве [[1974]]) імкненьне дасягнуць глыбінь чалавечай душы, спасьцігнуць таямніцы жыцьця.
Сюррэалістычныя рысы ўласьцівыя вершам зборнікаў «Архітэктура дрэў» ([[1958]]), «Сьведчаньні» (ч. 1—2, [[1963]]—19661963—1966). У раманах «Асьцярожны Арыёст» ([[1982]]), «Што за дзіўныя рэчы!» ([[1983]]), «Штуршком локця» ([[1984]]) паказана жыцьцё грэцкай правінцыі.
Рыцас пераклаў верш [[Янка Купала|Я. Купалы]] «А хто там ідзе?» ([[1983]]). На беларускую мову яго вершы перакладала [[Алена Кобец-Філімонава]].
== Беларускія пераклады ==
|
