Павал Курлоў: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д дэкатэгарызацыя
д год, р. скл. -у
Радок 7:
| імя пры нараджэньні =
| род дзейнасьці =
| дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|5|1|1860|0|1}}
| месца нараджэньня =
| грамадзянства = {{Сьцяг Расеі}} [[Расейская імпэрыя]]
| падданства =
| дата сьмерці = {{Памёр|20|6|1923}}
| месца сьмерці =
| бацька =
| маці =
Радок 23:
| commons =
}}
'''ПавелПавал Рыгоравіч Курлоў''' ([[1860]]—[[1923]]1860—1923) — [[расейцы|расейскі]] дзяржаўны дзяяч.
 
== Біяграфія ==
Радок 30:
У 1888 годзе скончыў Ваенна-юрыдычную акадэмію, служыў у пракурорскім наглядзе. Прыкамандзіраваны да пракурорскага нагляду Маскоўскай вайсковай акругі. З 1890 у ведамстве Міністэрства юстыцыі (таварыш пракурора Кастрамскога, Цьвярскога, Уладзімерскага, Маскоўскага акруговых судоў). У 1891 звольнены з ваеннай службы. З 1899 пракурор пры Валагодзкай акруговым судзе, з 1900 намесьнік пракурора Маскоўскай судовай палаты.
 
З 1903 году — Курскі віцэ-губэрнатар. З 1905 годагоду менскі губэрнатар. Губэрнатарства яго прыйшлося на час рэвалюцыі 1905 году. З яго згоды 18 кастрычніка 1905 г. у Менску адбыўся расстрэл дэманстрантаў Мінскага гарнізона ([[Курлоўскі расстрэл]]). Курлоў душыў рэвалюцыйныя выступленьні, на яго жыцьцё было некалькі замахаў.
 
З 1906 г. чалец Савета міністра ўнутраных справаў. У красавіку-жніўні 1907 году — в. а. віцэ-дырэктара дэпартамэнта паліцыі. З 1907 году — начальнік Галоўнага турэмнага кіраваньня міністэрства юстыцыі. З 1909 году — таварыш міністра ўнутраных справаў, загадчык паліцыяй, камандзір асобнага корпуса жандараў. Генэрал-лейтэнант. Пасьля забойства Сталыпіна ў 1911 годзе звольнены ў адстаўку.
Радок 38:
{{Накід:Асоба:Расейская імпэрыя}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Курлоў, Павал Рыгоравіч}}
{{DEFAULTSORT:Курлоў}}
 
[[Катэгорыя:Мэмуарысты]]
[[Катэгорыя:Губэрнатары Менскай губэрні]]