Вэніямінава пакаленьне: розьніца паміж вэрсіямі

'''Вэніямінава пакаленьне''' — паводле [[Біблія|Бібліі]], паходзіла ад [[Вэніямін|малодшага і апошняга сына]] патрыярха [[Якаў (патрыярх)|Якава]] і яго любімай жонкі [[Рахіль|Рахілі]], для якой нараджэньне гэтага сына мела сьмяротны зыход, таму бацька называў яго «сынам смутку», а часьцей «сынам сваёй старасьці». Як адзінага роднага брата па маці Вэніяміна вельмі любіў [[Ёсіф (сын Якава)|Ёсіф]]. Калі Вэніямін пакідаў [[Старажытны Эгіпет|Эгіпет]], яму было крыху больш за трыццаць гадоў, ён меў ужо дзесяць сыноў. За час свайго саракагадовага падарожжа па сынайскіх пустынях яго род, дзякуючы сваёй высокай пладавітасьці вырас да 45,6 тыс. чалавек. Пры падзеле [[Палестына|Палестыны]] яму дасталася невялікая, але затое цэнтральная і пладаносная мясьціна на поўнач ад [[Ерусалім]]ау побач ззь [[ІудзінаЮдава пакаленьне|ІудзінымЮдавым пакаленьнем]] і зямельнымі абшарамі [[Эфраімава пакаленьне|Эфраімавага]] і [[Манасіева пакаленьне|Манасіевага]] пакаленьняў. Гэта пакаленьне вылучалася надзвычайнай ваяўнічасьцю і мужнасьцю. 3Зь яго асяродзьдзя, паводле біблейскага паданьня, выйшаў першы ізраільскі цар [[Саул (цар ізраільска-юдэйскі)|Саул]]. Вэніямінава пакаленьне валодала вялікімі воінскімі сіламі і прымала ўдзел у стварэньні самастойнага [[Юдэйскае царства|Юдэйскага царства]]. Пасьля сямідзесяцігадовага бабілёнскага палону яно разам ззь юдэямі складала галоўную частку габрэйскага насельніцтва. Менавіта з гэтага пакаленьня хрысьціянская традыцыя выводзіць паходжаньне [[Павал (апостал)|апостала Паўла]].<ref>{{Літаратура/Скарына Ф. Творы:...|к}} С. 166—167.</ref>

{{зноскіКрыніцы}}