Лодзь: розьніца паміж вэрсіямі

'''Лодзь''' — горад, сталіца ваяводзтва ў цэнтральнай [[Польшча|Польшчы]], знаходзіцца на [[Лодзінскае ўзвышша|Лодзінскім узвышшы]] на водным канале [[Вісла]] — [[Одра]]. Лодзь быў часовым месцам знаходжаньня польскай дзяржаўнай улады ў [[1945]] годзе. Цяпер тут знаходзяцца органы ўлады [[Лодзінскае ваяводзтва|Лодзінскага ваяводзтва]] і ''Лодзінскага ўсходняга павету''. З [[1940]] да 1945 году горад меў назву ''Літзманштат''.

Лодзь уваходзіць у [[Зьвяз Польскіхпольскіх Гарадоўгарадоў]].

Праз Лодзь працякае 18 вялікіх і малых рэк і ручаёў: [[Нер]], [[Лодка (рака)|Лодка]] (старая назва ''Астрога''), [[Балутка]], [[Дабрынка]], [[Гадка]], [[Ясень (рака)|Ясень]], [[Каралеўка]], [[Алехаўка]], [[Аўгустоўка]], [[Ясінец]], [[Бржда]], [[Лагеўнічанка]], [[Сакалоўка (рака)|Сакалоўка]], [[Брзоза]], [[Анёлаўка]], [[Вржаньца]], [[Зімна Вода]], [[Міязда]] і г. д. Гэта невялікія рэкі, у большай частцы схаваныя і цякуць па каналам.

Лодзь атрымала статус гораду пасьля афармленьня афіцыйнага дакумэнту караля і ўладальніка вёскі. У [[1414]] годзе біскуп ''ВлоцлавекаУлоцлавека'' — [[Ян Крапідла]] склаў дакумэнт, а ў [[1423]] г. годзе кароль [[Уладзіслаў]] перадаў правы гораду Лодзі. Першапачаткова Лодзь была цалкам аграрным горадам (44 драўляныя хаты і 44 сьвіраны) аж да [[16 стагодзьдзе|XVI стагодзьдзя]], калі пачалося разьвіцьцё.

Насельніцтва складалася з 700 гараджан. Затым для Лодзі пачаліся цяжкія часы, і ў [[18 стагодзьдзе|XVIII стагодзьдзі]] насельніцтва гораду складала ўсяго з 170 жыхароў. У той самы час у горад прыходзяць [[габрэі]], у [[1820-я|1820-х]] гадах — [[немцы|нямецкія прамыслоўцы]], а ў канцы ХІХ стагодзьдзя — [[расейцы]]. З гэтага моманту Лодзь становіцца шматнацыянальным горадам зь яго адмысловым становішчам.

У ХІХ стагодзьдзі Лодзь ператвараецца ў найважнейшы цэнтар тэкстыльнай прамысловасьці. За 50 гадоў, што мінулі з [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]], Лодзь ператварылася ў найбуйнейшы тэкстыльны цэнтар [[Польшча|Польшчы]]. Пасьля [[1989]] году ў выніку зьмены палітычнай сітуацыі, старыя заводы перасталі прыносіць прыбытак з-за адсутнасці попыту на іх прадукцыю (раней практычна ўсё купляла [[Расея]]). Заводы адзін за іншым станавіліся банкрутамі. У Лодзі ўзровень беспрацоўя склаў, у той момант, 16% працаздольнага насельніцтва, аднак горад змог перанакіраваць сваю эканоміку.

Разам з разьвіцьцём прамысловасьці ў горадзе, адначасова павялічвалася і колькасьць жыхароў. Зь невялікага паселішча ў пачатку [[19 стагодзьдзе|ХІХ стагодзьдзя]], да [[1850]] году Лодзь пераўтварыўся ў другі пасьля Варшавы горад па колькасьці насельніцтва ў [[Царства Польскае|Царстве Польскім]]. На працягу ХІХ стагодзьдзя колькасьць жыхароў Лодзі павялічылася ў 600 разоў, зь няпоўнай тысячы ў [[1815]] годзе да 600 тыс. у [[1915]] годзе. Такі хуткі рост насельніцтва ў ХІХ стагодзьдзі быў самым хуткім у [[Эўропа|Эўропе]].

Згодна з адміністрацыйным падзелам, Лодзь зьяўляецца гарадзкім раёнам з правамі павету. Лодзь ня мае афіцыйнага адміністрацыйнага падзелу, але для абслугі гарадзкіх патрэбаў горад дзеліцца на пяць раёнаў, якія паўтараюць існуючы ў 1960—1992 г.г.гадах адміністрацыйна падзел гораду: