'''Агнастыцы́зм''' (ад {{мова-grc|ἄγνωστος|скарочана}} — «непазнавальны», «непазнаны») — пазыцыя ў [[філязофія|філязофіі]], тэорыі пазнаньня і тэалёгіі, якая палагае прынцыпова магчымым пазнаньне толькі праз досьвед (пазнаньне аб'ектыўнайаб’ектыўнай рэчаіснасьці), і немагчымым пазнаньне любых гранічных і абсалютных асноваў рэальнасьці. Таксама адмаўляецца магчымасьць доказу або аспрэчаньня ідэяў і сьцьверджаньняў, заснаваных цалкам на суб'ектыўныхсуб’ектыўных пасылках. Часам агнастыцызм вызначаецца як філязофскае вучэньне, якое сьцьвярджае прынцыповую неспазнавальнасьць сьвету<ref name="philslov">{{Кніга|загаловак = Философия: Энциклопедический словарь |спасылка = http://dic.academic.ru/dic.nsf/enc_philosophy/25 |адказны = Под редакцией А. А. Ивина |месца = М. |выдавецтва = Гардарики |год = 2004}}</ref>.
Падчас агульнакраёвага апытаньня [[Незалежны інстытут сацыяльна-эканамічных і палітычных дасьледаваньняў|Незалежным інстытутам сацыяльна-эканамічных і палітычных дасьледаваньняў]] (НІСЭПД) у верасьні [[2002]]г.году нявер'еагностыкамі спавядаўназвалі сябе 1% апытаных<ref>{{Навіна|аўтар=|загаловак=Праваслаўныя атэісты пераваг не шукаюць|спасылка=http://www.charter97.org/bel/news/2002/10/07/03|выдавец=[[Хартыя’97]]|дата публікацыі=7 кастрычніка 2002|дата доступу=9 студзеня 2014}}</ref>.