Антон Прушынскі: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д афармленьне
Радок 1:
[[Файл:Wincenty Dunin-Marcinkiewicz 2.jpg|міні|Здымак [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]], зроблены уў фатастудыі Антона Прушынскага, [[1863]] год]]
{{Іншыя значэньні|Прушынскі}}
'''Антон Станіслаў Прушынскі''' ([[1826]]—[[1895]]<ref>http://www.konradproszynski.pl/fotografie.asp konradproszynski.pl</ref>) — менскі фатограф. Адзін з пачынальнікаў беларускай фатаграфіі. Аўтар вядомага фатаздымка [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]]. Арыгінал здымку [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] захоўваецца ў [[Нацыянальны музэй гісторыі і культуры Беларусі|Нацыянальным музэі гісторыі і культуры Беларусі]].
[[Файл:Wincenty Dunin-Marcinkiewicz 2.jpg|міні|Здымак [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] зроблены у фатастудыі Антона Прушынскага, [[1863]] год]]
'''Антон Станіслаў Прушынскі''' ([[1826]]—[[1895]]<ref>http://www.konradproszynski.pl/fotografie.asp konradproszynski.pl</ref>) — менскі фатограф. Адзін з пачынальнікаў беларускай фатаграфіі. Аўтар вядомага фатаздымка [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]].
 
== Біяграфія ==
Арыгінал здымку [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча]] захоўваецца ў [[Нацыянальны музэй гісторыі і культуры Беларусі|Нацыянальным музэі гісторыі і культуры Беларусі]].
[[9 лютага]] [[1852]] году Прушынскі выканаў ролю «Караля Лятальскага» падчас прэм’еры спэктаклю «Сялянкі» ў [[Менск]]у.
 
У [[1863]] годзе аршытаваны за ўдзел у [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|паўстаньні]]. Высланы ў [[Томск]]. Яго жонка Палагея з Кулакоў разам зь дзецьмі адправілася за мужам у выгнаньне<ref>[http://photoscope.iatp.by/history4.html Гісторыя фотапартрэта Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, зробленага першым беларускім фатографам Антонам Прушынскім] [[Генадзь Кісялёў]], «[[Мастацтва Беларусі (часопіс)|Мастацтва Беларусі]]». 1984. № 6</ref>. Пасьля вяртаньня з высылкі зьехаў у Польшчу.
[[9 лютага]] [[1852]] году Прушынскі выканаў ролю «Караля Лятальскага» падчас прэм’еры спэктаклю «Сялянкі» ў [[Менск]]у.
 
* Пра Прушынскага згадваў часопіс «Фотографической иллюстрации» № 8—9 за 1863 год: «Дзьве адзіныя ў горадзе фатаграфіі, першая Прушынскага, даволі недасьведчанага фатографа, які карыстаецца падтрымкай польскага насельніцтва і ў цяперашні час арыштаваны за ўдзел у мецяжы, — другая Якава Аляксандравіча Брафмана, выдатнага фатографа, што заслугоўвае па майстэрстве сваім заняць найганаровейшае месца ў коле нашых расейскіх фатографаў»<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=14805 Што зьмяняе чалавека], [[Сяргей Харэўскі]], [[Наша Ніва]], [[4 лютага]] [[2008]]</ref>.
У [[1863]] годзе аршытаваны за ўдзел у [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|паўстаньні]]. Высланы ў [[Томск]]. Яго жонка Палагея з Кулакоў разам зь дзецьмі адправілася за мужам у выгнаньне<ref>[http://photoscope.iatp.by/history4.html Гісторыя фотапартрэта Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, зробленага першым беларускім фатографам Антонам Прушынскім] [[Генадзь Кісялёў]], «[[Мастацтва Беларусі (часопіс)|Мастацтва Беларусі]]». 1984. № 6</ref>. Пасьля вяртаньня з высылкі зьехаў у Польшчу.
 
== Сям’я ==
== Цікавыя факты ==
* [[Казімер Прушынскі]] ([[1875]]—[[1945]]1875—1945) — сын Антона, стаўся знакамітым польскімпольскі фатографам.фатограф
* Пра Прушынскага згадваў часопіс «Фотографической иллюстрации» № 8—9 за 1863 год: «Дзьве адзіныя ў горадзе фатаграфіі, першая Прушынскага, даволі недасьведчанага фатографа, які карыстаецца падтрымкай польскага насельніцтва і ў цяперашні час арыштаваны за ўдзел у мецяжы, — другая Якава Аляксандравіча Брафмана, выдатнага фатографа, што заслугоўвае па майстэрстве сваім заняць найганаровейшае месца ў коле нашых расейскіх фатографаў»<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=14805 Што зьмяняе чалавека], [[Сяргей Харэўскі]], [[Наша Ніва]], [[4 лютага]] [[2008]]</ref>.
 
* [[Казімер Прушынскі]] ([[1875]]—[[1945]]) — сын Антона, стаўся знакамітым польскім фатографам.
 
== Крыніцы ==