Леў Талстой: розьніца паміж вэрсіямі

| Арыгінал імя = Лев Николаевич Толстой

| Памер = 225пкс

| Апісаньне = Каляровае фота «Леў Талстой у [[Ясная Паляна (сядзіба)|Яснай Паляне]]». Пракудзін-Горскі. [[1908]] год.

| Імя пры нараджэньні =

| Псэўданімы =

| Месца нараджэньня = [[Ясная Паляна (сядзіба)|Ясная Паляна]], [[Тульская губэрня]], [[Расейская імпэрыя]]

| Месца сьмерці = станцыя Астапава, [[Тамбоўская губэрня]], Расейская імпэрыя

|Жанр Напрамак = рэалізмраман, апавяданьне

| Жанр Дэбют = раман, апавяданьне

=== Нараджэньне иі паходжаньне ===

Атрымаў хатнюю адукацыю, затым паступіў у [[Казанскі ўнівэрсытэт]], які, аднак, ня скончыў, а вярнуўся ў Ясную Паляну. Але ўжо праз два гады адмовіўся ад спакойнага вясковага жыцьця і пераехаў у [[Масква|Маскву]], а ў [[1851]] годзе скіраваўся на [[Каўказ]] і запісаўся добраахвотнікам у армію.

=== Вайсковая кар'еракар’ера ===

Прымаў удзел у [[Крымская вайна|Крымскай вайне]] ([[1853]]—[[1856]]1853—1856), пад часпадчас якой перавёўся ў Дунайскую армію, прымаў удзел у бітве пры Альтэніцы і ў аблозе Сілістрыі, а зь лістапада 1854-га па канец жніўня 1855 году быў у Севастопалі<ref>{{Кніга|аўтар =Вянгераў С. А. |частка =Толстой Лев Николаевич |загаловак =[[Энцыкляпэдычны слоўнік Бракгаўза і Эфрона]] |арыгінал = |спасылка =http://www.bibliotekar.ru/bet/237.htm |адказны = |выданьне = |месца = СПб|выдавецтва = АО «Ф. А. Брокгауз — И. А. Ефрон»|год = 1991|том =33 |старонкі = |старонак =478 |сэрыя = |isbn = |наклад = }}</ref>.

Да літаратуры зьвярнуўся падчас вайсковай службы; ужо першы раман Талстога «Дзяцінства» ([[1852]]) быў заўважаны крытыкай. Да 1856 году, калі Талстой перастаў служыць, ён ужо пасьпеў стаць знакамітым пісьменьнікам. У [[1859]] годзе ён вярнуўся ў Ясную Паляну, дзе адчыніў школу для сялянскіх дзяцей і працягваў пісаць. У [[1862]] годзе ён ажаніўся з Соф’яй Берс. Наступныя пятнаццаць гадоў былі для Талстога самімі плённымі ў яго творчасьці. У [[1865]]—[[1869]]1865—1869 гадах ён выдаў сваю эпапэю «Вайна і мір», а ў [[1875]]—[[1877]]1875—1877 гадах пабачыла сьвет «Ганна Карэніна». Напрыканцы [[1870-я|1870-х]] гадоў Талстой перажыў духоўную крызу, пазьней яго захапіла ідэя маральнага ўдасканаленьня і «опрощения» («спрашчэньня»), і Талстой пачаў крытыкаваць грамадзкі лад, дзяржаву, царкву (у [[1901]] годзе яго адлучылі ад [[праваслаўная царква|праваслаўнай царквы]]), увесь жыцьцёвы лад «адукаваных клясаў». Адначасова ў творчасьці Талстога ўсё часьцей сталі ўзьнікаць тэмы сьмерці, граху, пакаяньня, маральнага перараджэньня. Разлад у сям’і прымусіў Талстога пакінуць Ясную Паляну.

{{Commons|Category:Leo Tolstoy}}

[[Катэгорыя:ГрафыВікіпэдыя:Істотныя артыкулы]]