Дракула (пэрсанаж): розьніца паміж вэрсіямі

'''Дракула''' ({{мова-en|Dracula}}) — літаратурны пэрсанаж, галоўны [[антаганіст (літаратура)|антаганіст]] гатычнага раману [[Брэм Стокер|Брэма Стокера]] «[[Дракула (раман)|Дракула]]» і архетыпічны [[вампір]]. Верагодна, некаторыя з рысаў яго характару былі натхнёныя асобай [[Румынія|румынскага]] генэрала XV ст. прынца [[Улад III Цэпеш|Ўлада III Цэпэша]]. У [[Злучаныя Штаты|Злучаных Штатах]] пэрсанаж перайшоў у [[грамадзкая ўласнасьць|грамадзкую ўласнасьць]] у [[1899]] годзе і з тых пор часта зьяўляецца ва ўсіх родах масавай культуры ад фільмаў да кароткіх анімацыяў і выяваў на каробках са сьняданачнымі хлоп'ямі.

Неўзабаве граф пачынае перасьледваць адданую нявесту Гаркера [[Міна Марэй|Вільгэльміну «Міну» Марэй]] і яе эксцэнтрычную сяброўку [[Люсі Ўэстэнра]]. У рамане таксама назіраецца вартая ўвагі сувязь Дракулы і [[Рэнфілд]]а, першага салісітара, цяпер пацыента псыхіятрычнага шпіталю, які вымушаны спажываць насякомых, павукоў, птушак і іншых істотаў (у парадку ўзрастаньня памеру жывёлаў) дзеля таго, каб увабраць іхнюю «жыцьцёвую сілу». Рэнфілд паводзіць сябе як сэнсар, рэагуючы на блізкае месцапалажэньне Дракулы і адпаведна даючы належныя ўказаньні. Дракула пачынае па начох наведваць спальны пакой Люсі, высмоктваючы яе кроў і адначасова заражаючы яе пракляцьцем вампірызму. Кампаньёны Люсі, ня ведаючы сапраўднай прычыны пагаршэньня яе стану здароў'яздароўя, запрашаюць галяндзкага доктара мэдыцыны Ван Гэлсінга, мінулага настаўніка аднаго з прыхільнікаў Люсі. Ван Гэлсінг неўзабаве вызначае звышнатуральную прыроду яе становішча, але адразу яе не агалошвае, нягледзячы на свае спробы ўтрымаць пераўтварэньне Люсі [[часнык]]ом. Ван Гэлсінг таксама робіць Люсі непазьбежнае пераліваньне крыві ад усіх прысутных мужчынаў, уключаючы сябе, без аніякай увагі на дапасавальнасьць групы крыві. Дракула вываблівае Люсі позна ноччу зь яе пакоя і выпівае яе кроў, тым самым забіваючы яе і пераўтвараючы ў нежывую істоту.

[[Катэгорыя:Дракула| ]]