Наша Ніва: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д аднаўленьне зьвестак
Прывядзеньне часткі артыкула да рэальнай гісторыі газетыў у адпаведнасьці з афіцыйнай палітыкай Рэдакцыі. Спасылка прастаўлена.
Радок 11:
|палітыка =
|мова = [[беларуская мова|беларуская]]
|штаб-кватэра = [[Менск]], пр-т Ракасоўскага, 102-71
|наклад = 8051 (№11 (800), 20 сакавіка 2013)
|ISSN = 1819-1614
Радок 59 ⟶ 58:
У часы «[[Перабудова|перабудовы]]» на новай хвалі нацыянальнага абуджэньня і адраджэньня пачалі зьяўляцца ініцыятывы па рэабілітацыі «Нашай Нівы».
 
Трэцяя газэта з такою назвай заснавана ў траўні 1991 года ў Вільні. Першым галоўным рэдактарам быў [[Сяргей Дубавец]]. Газэта зьяўляецца пераемніцай газэты «Наша ніва», якая выходзіла ў Вільні ў пач. 20 ст.
У [[1991]] годзе «Наша Ніва» была адроджаная ў [[Вільня|Вільні]], галоўным рэдактарам стаў [[Сяргей Дубавец]]. Адроджаная газэта зноў стала галоўным выданьнем нацыянальнай інтэлігенцыі, побач з навінамі публікуючы літаратурныя творы, эсэ. У [[1996]] годзе было прынятае рашэньне пра перанясеньне рэдакцыі ў Менск і трансфармацыі «Нашай Нівы» з выданьня літаратурна-інтэлектуальнага ў выданьне грамадзка-палітычнага характару.
 
Адноўленае выданьне заняло выключнае месца сярод іншых беларускіх пэрыёдыкаў. «Наша Ніва» адмовілася ад «абарончай стратэгіі», ад самаізаляцыі, уласьцівых многіх беларускамоўным выданьням савецкае пары. На старонках «Нашай Нівы» значнае месца занялі дыскусіі на ўнівэрсальныя тэмы, з’явілася вялікая колькасьць перакладаў. У цэнтры ўвагі апынулася таксама спадчына Вялікага Княства Літоўскага і мадэль узаемаадносінаў народаў рэгіёна.
Ад [[1999]] году газэта вяртаецца да штотыднёвае пэрыядычнасьці. Ад [[2000]] году рэдактарства ў «Нашай Ніве» пераймае [[Андрэй Дынько]]. Ад [[2002]] году аб’ём газэты павялічваецца з 12 да 16 старонак, ад [[2005]] году — да 24-х<ref name="about" />.
 
У Беларусі ішлі складаныя працэсы будаўніцтва нацыі. Узяла верх аўтарытарная мадэль. Час патрабаваў стварэньня паўнавартых СМІ. Таму ў 1996 г. было прынятае рашэньне пра перанясеньне рэдакцыі ў Менск.
Паралельна з папяровым выданьнем з 1997 году існуе інтэрнэт-сайт газэты.
 
«Наша Ніва» зноў стала ўласна газэтаю, якая надае вялікую ўвагу палітычным, сацыяльным і культурным працэсам у Беларусі і сьвеце.
Факсымільныя выданьні нумароў газэты за 1906—1911 гады выйшлі ў выдавецтвах «Навука і тэхніка» (1992, выпуск 1: 1906—1908, наклад — 3000 асобнікаў), «Беларуская навука» (1996, выпуск 2: 1909, наклад — 1000 асобнікаў), «Тэхналогія» (у 1999 годзе выпуск 3: 1910 і ў 2003 — выпуск 4: 1911, накладам па 1000 асобнікаў кожны)<ref>[http://www.knizhkult.narod.ru/bely.htm Калекцыя газэты «Наша Ніва» ў фондах Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі]</ref>.
 
Супраць «Нашай Нівы» была ўзбуджаная справа ў сувязі з выкарыстаньнем газэтай [[беларускі клясычны правапіс|клясычнага правапісу]], не прызнаванага афіцыйна. У [[1998]] годзе Найвышэйшыгазэта гаспадарчыдабіваецца судсымбалічнае Беларусіперамогі прызнаўў праваНайвышэйшым газэтыгаспадарчым судзе, адстойваючы права выдавацца «тарашкевіцай»клясычным правапісам.
== Супрацьстаяньне з боку ўладаў ==
Супраць «Нашай Нівы» была ўзбуджаная справа ў сувязі з выкарыстаньнем газэтай [[беларускі клясычны правапіс|клясычнага правапісу]], не прызнаванага афіцыйна. У [[1998]] годзе Найвышэйшы гаспадарчы суд Беларусі прызнаў права газэты выдавацца «тарашкевіцай».
 
Ад 2000 году рэдактарства ў «Нашай Ніве» пераймае [[Андрэй Дынько]] (галоўны рэдактар у 2000—2006), газэта вяртаецца да штотыднёвае пэрыядычнасьці. Адбываецца трансфармацыя «Нашай Нівы» з выданьня літаратурна-інтэлектуальнага ў выданьне грамадзка-палітычна-культурнага характару. Гэты працэс быў паступовым.
У лістападзе [[2005]] году «Наша Ніва», разам з шэрагам іншых недзяржаўных выданьняў, была выдаленая з падпіснога каталёгу РУП «[[Белпошта]]»<ref>{{Навіна|аўтар=[[Любоў Лунёва]]|загаловак=«Наша Ніва» таксама выдаленая з падпіснога каталёгу|спасылка=http://www.svaboda.by/articleprintview/802571.html|выдавец=[[Свабода (радыё)|Радыё «Свабода»]]|дата публікацыі=15 лістапада 2005|дата доступу=26 сакавіка 2013}}</ref>. З таго часу газэта вымушаная распаўсюджвацца самастойна, сродкамі энтузіястаў.
 
Ад 2002 года аб'ём газэты павялічваецца з 12 да 16 старонак, ад 2005 года — да 24-х. На сваім піку тыраж газэты дасягае 8000 асобнікаў.
 
У лістападзе [[2005]] году «Наша Ніва», разам з шэрагам іншых недзяржаўных выданьняў, была выдаленая з падпіснога каталёгу РУП «[[Белпошта]]»<ref>{{Навіна|аўтар=[[Любоў Лунёва]]|загаловак=«Наша Ніва» таксама выдаленая з падпіснога каталёгу|спасылка=http://www.svaboda.by/articleprintview/802571.html|выдавец=[[Свабода (радыё)|Радыё «Свабода»]]|дата публікацыі=15 лістапада 2005|дата доступу=26 сакавіка 2013}}</ref>. З таго часу газэта вымушаная распаўсюджвацца самастойна, сродкамі энтузіястаў, пераходзіць у кішэнны фармат і павялічвае колькасьць старонак да 48-мі.
У [[2006]] годзе ў некалькіх гарадах Беларусі прайшоў шэраг [[флэшмоб]]аў у падтрымку «Нашай Нівы».
 
Але газэта ператварае праблему ў шанец і бярэ курс на разьвіцьцё інтэрнэт-сайта nn.by. Ад 2006 году інтэрнэт-вэрсія «Наша Ніва» эвалюцыянуе ў фармат інтэрнэт-плятформы, прыстасоўваючы тэхналёгію выданьня да эпохі электронных СМІ. У 2010 годзе сайт «Нашай Нівы» робіцца самым папулярным рэсурсам на беларускай мове і застаецца такім да сёньняшняга дня. Па статыстыцы Гугл Аналітыкс у 2016—2017 гадах у сярэднім штомесяц сайт НН наведвалі каля 600 000 унікальных наведнікаў, праглядаючы каля 7 000 000 старонак. Прыкладна 84% наведнікаў — з Беларусі, 49% — з Мінска.
У канцы лістапада [[2008]] году зьявілася інфармацыя аб тым, што, магчыма, у хуткім часе газэта «Наша Ніва» вернецца ў дзяржаўную сетку распаўсюджваньня і падпісныя каталёгі «[[Белпошта|Белпошты]]»<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=21701 Улады вяртаюць «НН» і «Народную волю» ў распаўсюд] «Наша Ніва»</ref>. [[4 сьнежня]] 2008 году газэта зьявілася ў свабодным продажы. Тыднёвік упершыню надрукаваны ў колеры. Пачынаючы ад гэтага нумару, «Наша Ніва» выходзіць [[наркамаўка|афіцыйным правапісам]] (''школьным — як пазначыла сама рэдакцыя газэты''). Наклад першага «афіцыйнага» нумару (45 за 2008 год) вырас ў 2,5 разы: да 5200 асобнікаў у параўнаньні з накладам у 2200 асобнікаў папярэдняга нумару 44 за 2008 год. Да забароны ў канцы 2005 году наклад газэты складаў 3200 асобнікаў<ref>[http://nn.by/index.php?c=ar&i=22044 Наша Ніва №45 ад 4 сьнежня 2008 году. Ад Рэдакцыі]</ref>. Да [[1 студзеня]] [[2009]] году гэтая лічба вырасла да 6000<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=22874 Тыраж штотыднёвіка «Наша Ніва» дасягнуў 6000 ас.]</ref>.
 
З 2006 года да рэдактарства газэты далучаецца [[Андрэй Скурко]]. [[Андрэй Дынько]] робіцца рэдактарам сайта nn.by. А Алесь Кудрыцкі стварае сэрвіс NNVideo. У 2011 годзе рэдактарам папяровага тыднёвіка робіцца Зьміцер Панкавец.
 
У канцы лістапада [[2008]] году зьявілася інфармацыя аб тым, што, магчыма, у хуткім часе газэта «Наша Ніва» вернецца ў дзяржаўную сетку распаўсюджваньня і падпісныя каталёгі «[[Белпошта|Белпошты]]»<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=21701 Улады вяртаюць «НН» і «Народную волю» ў распаўсюд] «Наша Ніва»</ref>. [[4 сьнежня]] 2008 году газэта зьявілася ў свабодным продажы. Тыднёвік упершыню надрукаваны ў колеры. Пачынаючы ад гэтага нумару, «Наша Ніва» выходзіць [[наркамаўка|афіцыйным правапісам]] (''школьным  — як пазначыла сама рэдакцыя газэты''). Наклад першага «афіцыйнага» нумару (45 за 2008 год) вырас ў 2,5 разы: да 5200 асобнікаў у параўнаньні з накладам у 2200 асобнікаў папярэдняга нумару 44 за 2008 год. Да забароны ў канцы 2005 году наклад газэты складаў 3200 асобнікаў<ref>[http://nn.by/index.php?c=ar&i=22044 Наша Ніва №45 ад 4 сьнежня 2008 году. Ад Рэдакцыі]</ref>. Да [[1 студзеня]]  [[2009]] году гэтая лічба вырасла да 6000<ref>[http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=22874 Тыраж штотыднёвіка «Наша Ніва» дасягнуў 6000 ас.]</ref>.
 
Ад заснаваньня і да № 595 (45) за 4 сьнежня 2008 года газэта друкавалася «тарашкевіцай». Аднак, на сайце газэты перадрук паведамленьняў беларускіх інфармацыйных агенцтваў і артыкулаў з іншых беларускамоўных выданьняў на беларускай літаратурнай мове разьмяшчаўся і раней. Выкарыстаньне газэтай старога правапісу стала падставай для дыскусій як сярод аўтараў НН, так і сярод чытачоў інтэрнэт-версіі газэты ў сувязі з абавязковым пераводам выданьня з 1 верасьня 2010 года на новы правапіс паводле Закона аб правілах беларускай артаграфіі і пунктуацыі. У 2007 годзе заснавальнік газэты і першы яе рэдактар [[Сяргей Дубавец]] прызнаў ранейшую правільнасьць, але далейшую беспэрспэктыўнасьць выбару газэты на карысьць тарашкевіцы.
 
Ад 1 ліпеня 2016 «Наша Ніва» выходзіць у фармаце штомесячніка на 24 старонках, галоўная ўвага надаецца развіцьцю інтэрнэт-партала. Навіны на сайце даступны ў двух вэрсіях (на беларускай і рускай мовах).
 
З 1 сакавіка 2017 года, замест Андрэя Скурко, на пасаду галоўнага рэдактара Нашай Нівы заступае [[Ягор Марціновіч]].
 
Факсымільныя выданьні нумароў газэты за 1906—1911 гады выйшлі ў выдавецтвах «Навука і тэхніка» (1992, выпуск 1: 1906—1908, наклад — 3000 асобнікаў), «Беларуская навука» (1996, выпуск 2: 1909, наклад — 1000 асобнікаў), «ТэхналогіяТэхналёгія» (у 1999 годзе выпуск 3: 1910 і ў 2003 — выпуск 4: 1911, накладам па 1000 асобнікаў кожны)<ref>[http://www.knizhkult.narod.ru/bely.htm Калекцыя газэты «Наша Ніва» ў фондах Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі]</ref>.
 
 
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
 
 
== Літаратура ==
Радок 92 ⟶ 107:
* [http://www.kamunikat.org/nn.html Архіў нумароў] на [[Kamunikat.org]]
* [http://www.kamunikat.org/Kniharnia_Nasza_Niva.html Сэрыя «Кнігарня Наша Ніва»]
* [http://nn.by/?c=ar&i=151632 Гісторыя «Нашай Нівы» ад 1906 года да нашых дзён]
 
{{Рэдактары «Нашай Нівы»}}