Вікіпэдыя

Ангела Мэркель: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
д афармленьне
Няма апісаньня зьменаў
Радок 9:
|папярэднік = [[Гергард Шрэдэр]]
|наступнік =
|партыя = [[ХДС]]
|партыя = [[Хрысьціянска-дэмакратычны зьвяз (Нямеччына)|ХДЗ]]
|дата_нараджэньня = {{Нарадзілася|17|7|1954|1}}
|месца_нараджэньня = [[Гамбург]], [[Фэдэратыўная Рэспубліка Нямеччына (да 1990)|ФРН]]
Радок 19:
|дзеці = няма
}}
'''А́нгела Даратэ́я Мэ́ркель''' ({{мова-de|Angela Dorothea Merkel}}, народжаная '''Каснэр''', ''Kasner''; нарадзілася [[17 ліпеня]] [[1954]] году, [[Гамбург]]) — [[Нямеччына|нямецкі]] палітык, лідэр [[ХДЗХДC]], з 21 лістапада 2005 году фэдэральны канцлер Нямеччыны ад [[Хрысьціянска-дэмакратычны зьвяз (Нямеччына)ХДС|Хрысьціянска-дэмакратычнага зьвязусаюзу]], які атрымаў перамогу на датэрміновых парлямэнцкіх выбарах у верасьні 2005 году.
 
== Біяграфія ==
Радок 29:
У 1989 пасьля падзеньня [[Бэрлінская сьцяна|Бэрлінскай сьцяны]] стала актыўным удзельнікам дэмакратычнага руху — актывістам Партыі дэмакратычнага абнаўленьня (ДА). [[Лотар дэ Мэзьер]], апошні глава кабінэта міністраў [[НДР]], даверыў ёй пост намесьніка прэс-сакратара ўраду.
 
У жніўні 1989 г. партыя ДА уступіла ў [[Хрысьціянска-дэмакратычны зьвяз (Нямеччына)ХДС|Хрысьціянска-дэмакратычны зьвязсаюз]] (ХДЗХДС), які тады знаходзіўся ва ўладзе. У сьнежні таго жа году Мэркель абраная дэпутатам у [[Нямецкі Бундэстаг]], блішчастабліскуча правядучыправёўшы перадвыбарную кампанію.
 
Ва ўрадзе [[Гельмут Коль|Гельмута Коля]] (які заўсёды называў яе «дзяўчынкай») стала міністрам па справах жанчын і моладзі.
 
З [[1991]] — віцэ-старшыня Хрысьціянска-дэмакратычнага зьвязусаюзу.
 
У [[1994]] перайшла на пасаду міністра навакольнага асяродзьдзя.
 
У [[1998]] ХДЗХДС быў змушаны сысьці ў апазыцыю, а вакол Гельмута Коля выліўся [[скандал]] з нагоды незаконных вонкавых ахвяраваньняў на рахункі ХДЗХДС. Скандал крануў таксама і старшыню ХДЗХДС [[Вольфганг Шойбле|Вольфганга ШойблеШойблэ]], які ў выніку сышоў у адстаўку.
 
Ангела Мэркель зраклася ад Коля і запатрабавала ад партыйнага актыву зьмяніць кіраўніцтва ХДЗ і пачаць партыйнае «абнаўленьне». У красавіку 2000 96 % сяброў партыі абралі яе пераемніцай Шойбле на пасту старшыні ХДЗ. Гэты посьпех быў асабліва характэрны на фоне таго, што Мэркель, быўшы жанчынай, усходняй немкай і пратэстанткай, вельмі нетыповая для гэтай партыі.
 
У [[2002]] Мэркель пагадзілася на выстаўленьне ў якасьці адзінай кандыдатуры на пост фэдэральнага канцлера ад ХДЗ[[ХДС/ХСЗХСС]] прэм’ер-міністра [[Баварыя|Баварыі]] [[Эдмунд Штойбэр|Эдмунда Штойбэра]]. Штойбэр выбары прайграў, што ўзмацніла нутрапартыйныя пазыцыі Мэркель. Пасьля яна атрымала посьпех ва ўмелым ухіленьні асноўных палітычных супернікаў у партыі і ўмацаваньні сваёй вядучай пазыцыі.
 
У [[2003]] Мэркель дэманстратыўна падтрымала [[ЗША|амэрыканскае]] ўварваньне ў [[Ірак]], паехаўшы ў ЗША. У [[2004]] яна здолела дамагчыся абраньні яе кандыдата [[Хорст Келер|Хорста Келера]] на постпасаду [[прэзыдэнт Нямеччыны|прэзыдэнта Нямеччыны]].
 
Пасьля нечаканай ініцыятывы [[Герхард Шродэр|Герхарда Шродэра]] па датэрміновых выбарах у [[2005]], Ангела Мэркель была абраная ХДЗХДС у якасьці кандыдата на постпасаду фэдэральнага канцлера Нямеччыны.
 
Калі Шродэр вырашыўся пайсьці на датэрміновыя выбары, адрыў ХДЗХДС ад сацыял-дэмакратаў складаў амаль 30 %. Аднак няўдала праведзеная Ангелай Мэркель выбарчая кампанія прывяла да таго, што на выбарах іх падзялілі ўсяго 300 тыс. галасоў — меней 1 %.
 
Па выніках выбараў у бундэстаг блёк ХДЗ-ХСЗХДС/ХСС і вольных дэмакратаў апярэдзіў [[СДПН]] з «зялёнымі» ўсяго на тры галасы. У сувязі зь няздольнасьцю сфармаваць устойлівую парлямэнцкую большасьць хрысьціянскім дэмакратам прыйшлося пайсьці на стварэньне «вялікай» кааліцыі з СДПН — у другі раз у гісторыі ФРН.
 
== «Вялікая кааліцыя» ==
 
[[10 кастрычніка]] [[2005]] старшыня [[Хрысьціянска-сацыяльны зьвязХДС|Хрысьціянска-сацыяльнага зьвязусаюзу]], прэм’ер-міністар [[Баварыя|Баварыі]] [[Эдмунд Штойбэр]] паведаміў, што на перамовах аб фармаваньні «вялікай» кіравальнай кааліцыі, якую вялі А. Мэркель, дзейсны канцлер Нямеччыны [[Герхард Шродэр]] і старшыня [[СДПН]] [[Франц Мюнтэфэрынг]], было вырашанае, што Ангела Мэркель стане новым канцлерам Нямеччыны.
 
У абмен на згоду на канцлерства А. Мэркель СДПН атрымае ў будучым кабінэце 8 міністэрскіх партфэляў: замежных справаў, фінансаў, юстыцыі, працы, па пытаньнях аховы навакольнага асяродзьдзя, аховы здароўя, транспарту, а таксама эканамічнага супрацоўніцтва і разьвіцьця.
 
Да ХДЗХДС/ХСЗХСС — нараўненароўні з кіраўніком ведамства фэдэральнага канцлера ў рангу міністра — адыходзяць пастыпасады міністраў абароны, унутраных справаў, эканомікі, сям’і, адукацыі, а таксама сельскай гаспадаркі.
 
Паміж тым, Герхард Шродэр заявіў аб сваім сыходзе з урада ФРН. Раней не выняткоўвалася, што ён можа заняць у новым урадзе пост віцэ-канцлера і міністра замежных справаў.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Ангела_Мэркель»