Люнд быў заснаваны каля 990 году. Такім чынам, ён зьяўляецца, разам з [[Сыгтуна]]й ды [[Скара]]й адным з найстарэйшых гарадоў [[Швэцыя|Швэцыі]], аднак у адрозьненьне ад вышэйназваных, ён не зьяўляецца спрадвечна швэдзкім: як і ўвесь [[Сконэ (лэн)|Сконэ]], ён быў далучаны да [[Швэцыя|Швэцыі]] толькі ў 1658 годзе, а дагэтуль быў [[Данія|дацкім]]. У [[XI стагодзьдзе|XI стагодзьдзі]] Люнд становіцца цэнтрам [[біскупства]]. У той самы час, гэта быў найбуйнейшы горад [[Данія|Даніі]]: у ім жыло прыкладна 3—4 тысячы жыхароў. Аднак пачынаючы з [[XIV стагодзьдзе|XIV стагодзьдзя]], ён паступова страчвае сваю значнасьць з-за росту суседняга [[Мальмё]]. Неўзабаве пасьля далучэньня да [[Швэцыя|Швэцыі]], у 1666 годзе тут быў заснаваны [[Люндзкі ўнівэрсытэт|ўнівэрсытэт]], аднак да [[XIX стагодзьдзе|XIX стагодзьдзя]] ў ім кожны год навучалася ўсяго толькі сотня студэнтаў. На пачатку [[XVIII стагодзьдзе|XVIII стагодзьдзя]] горад перажыў некалькі пажараў і чуму. У 1716—1718 гадах тут жыў і кіраваў краінай кароль [[Карл XII]]. У 1856 годзе ў Люнд з [[Мальмё]] была пракладзена [[чыгунка]], і пачалася індустрыялізацыя гораду, а напрыканцы [[XIX стагодзьдзе|XIX стагодзьдзя]] значна павялічылася колькасьць студэнтаў. Апасьля [[Другая сусьветная вайна|Другой сустветнай вайны]] горад пачынае расьці па-сапраўднаму: насельніцтва вырасла з 40 000 чалавек у 1950 годзе да амаль 74 000 чалавек у 2000, былі пабудаваны новыя дарогі, жылыя кварталы, заснавана Вышэйшая Тэхнічная школа.
