Антанас Жмуйдзінавічус: розьніца паміж вэрсіямі

|Узнагароды = {{Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу}}

'''Анта́нас Жмуйдзіна́вічус''' ({{Мова-lt|Antanas Žmuidzinavičius}}; {{дата ў старым стылі|[[31 кастрычніка]]|[[1876]]|19 кастрычніка}}, в. Сейрыяй, [[Лазьдзейскі раён]], [[Летува]] — [[9 жніўня]] [[1996]], [[Коўна]]) — летувіскі мастак, жывапісец; народны мастак СССР, чалец-карэспандэнт [[Акадэмія мастацтваў СССР|Акадэміі мастацтваў СССР]] ([[1958]]).

Навучаўся ў настаўніцкай сэмінарыі ([[1890]]—[[1894]]1890—1894), скончыўшы якую працаваў настаўнікам у школах [[Польшча|Польшчы]]. Жывапісу навучаўся ў камэрцыйных школах у [[Варшава|Варшаве]] ([[1898]]—[[1901]]1898—1901) і ў [[Парыж]]ы ([[1905]]—[[1906]]1905—1906). З [[1902]] году ўдзельнічаў у выставах. З [[1906]] году жыў у [[Вільня|Вільні]], у 1907 годзе стаўсястаў, разам ззь [[Мікалоюс Чурлёніс|Мікалоюсам Чурлёнісам]], [[Пятрас Калпокас|Пятрасам Калпокасам]], [[Пятрас Рымша|Пятрасам Рымшам]] і [[Каетонасам Склерусам]], адным з арганізатараў першай выставы летувіскага мастацтва і адным з заснавальнікаў Летувіскай мастацкай суполкі. Быў яе старшынём.

У [[1908]]—[[1912]]1908—1912 гадох і пазьней у краінах [[Заходняя Эўропа|Заходняй Эўропы]] і [[ЗША]] маляваў карціны, ладзіў свае выставы, чытаў лекцыі пра летувіскае мастацтва.

У [[1919]] годзе абжыўся ў [[Коўна|Коўне]]. Выкладаў у Мастацкай школе ([[1926]]—[[1940]]1926—1940), пасьля вайны — у Інстытуце прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва ([[1944]]—[[1951]]1944—1951; прафэсар ад [[1947]]), ПалітэхнічнымПолітэхнічным інстытуце ([[1953]]—[[1957]]1953—1957). Адначасова ў [[1951]]—[[1953]]1951—1953 гадох выкладаў у Мастацкім інстытуце Летувіскай ССР (цяпер [[Віленская мастацкая акадэмія]]) у [[Вільня|Вільні]]. Узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцяга СССР|ордэнам Працоўнага Чырвонага Сьцяга]] і мэдалямі. Напісаў кнігу ўспамінаў «Палітра і жыцьцё» („Paletė«Paletė ir gyvenimas“gyvenimas», [[1961]]).

Маляваў пераважна пэйзажы, прайманыя лірызмам з доляй алегарычнасьці і ідэалізацыяй прыроды «[[Нёман]] перад навальніцай» ([[1912]]), «Выхаванцы Нёмана» ([[1927]]), «Дзьве хвоі» ([[1930]]), «Лес — дзяржаве» ([[1948]]) (усе ў [[Ковенскі мастацкі музэй імя Мікалоюса Чурлёніса|Ковенскім мастацкім музэі імя М. Чурлёніса]]); цыкальцыкль карцін «Тут будзе Ковенскае мора» ([[1953]]—[[1965]]1953—1965). Маляваў таксама партрэты (напрыклад, [[Тадас Даўгірдас|Тадаса Даўгірдаса]]), фігурныя кампазыцыі, аздабляў кнігі, ствараў плякаты.

Уваходзіў разам зь [[Ёнас Басанавічус|Ёнасам Басанавічусам]] і [[Тадас Даўгірдас|Тадасам Даўгірдасам]] у камісію, якая выпрацавала праект летувіскага сьцяга, які быў зацьверджаны Саветам Летувы [[19 красавіка]] [[1918]] году. Найбольш істотныя рысы праекту закладзеныя ў аснове цяперашняга [[Дзяржаўны сьцяг Летувы|Дзяржаўнага сьцяга Летувы]]. Удзельнічаў таксама ў распрацоўцы [[Дзяржаўны герб Летувы|Дзяржаўнага герба Летувы]].

[[Катэгорыя:НарадзілісяПамерлі ў Лазьдзейскім раёнеКоўне]]