Яўген Кулік: розьніца паміж вэрсіямі

| Вучоба = [[Менская мастацкая вучэльня]] ([[1957]]), [[Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут]] ([[1963]])

| Працы = «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны» ([[1974]]), малюнкі-рэканструкцыі «Замкі Беларусі» ([[1977]]), аркушы «На куцьцю» (паводле [[На куцьцю|паэмы]] [[Янка Купала|Янкі Купалы]] ([[1982]])) і «Памяці Алены Кіш» ([[1983]])

'''Яўге́н Сярге́евіч Кулі́к''' (31 кастрычніка 1937, [[Менск]], [[БССР]] — [[12 студзеня]] [[2002]], [[Менск]], [[Беларусь]]) — беларускі мастак, кніжны графік, бібліяфіл. Мастацкі рэдактар часопісаў [[Бярозка (часопіс)|«Бярозка»]] і [[Вясёлка (часопіс)|«Вясёлка»]]. Аўтар рэканструкцыяў беларускіх замкаў, партрэтаў дзеячоў Беларушчыны. Адзін з заснавальнікаў суполкі «[[Пагоня (мастацкая суполка)|Пагоня]]»<ref name="rs">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = Студзінская| імя = Іна| аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 31 кастрычніка 2012| url = http://www.svaboda.org/content/article/24755884.html| загаловак = «Мастак, які ў душы нёс сьцяг Беларушчыны» | фармат = | назва праекту = Радыё Свабода| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>. Аўтар эталёну гербу «[[Пагоня]]» ў якасьці [[Герб Беларусі|дзяржаўнага гербу Рэспублікі Беларусь]] у [[1991]]—[[1995]]1991—1995 гг.<ref>http://www.svaboda.org/content/article/24756568.html</ref>

Па вайне скончыў Менскую мастацкую вучэльню ([[1957]]), а пасьля [[Беларуская акадэмія мастацтваў|Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] ([[1963]]). Ад [[1963]] году браў удзел у мастацкіх выставах. Яго майстэрня, што знаходзілася ў [[Менск]]у насупраць будынку [[КДБ]], стала ў [[1960-я]] гады нацыянальным асяродкамі [[Менск|сталіцы]] і атрымала назоў «На паддашку».

Сябра [[Беларускі саюз мастакоў|Беларускага саюзу мастакоў]] з [[1965]] году. Старшыня камісіі [[Беларускі саюз мастакоў|БСМ]] па народным мастацтве.

Пахаваны на [[Кальварыйскія могілкі|Кальварыйскіх могілках]] у [[Менск]]у. У лістападзе [[2005]] году на могілках быў адкрыты помнік Куліку.<ref>Альгерд Невяроўскі, [http://www.svaboda.org/content/article/802207.html На Кальварыйскіх могілках Менску адкрыты помнік мастаку Яўгену Куліку] // [[Радыё Свабода]], 6 лістапада 2005 г.</ref>

Вельмі вядомыя яго графічныя нізкі «Помнікі [[дойлідзтва]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзеншчыны]]», «Замкі Беларусі», «Храмы Беларусі», «Сьцяжынамі [[Язэп Драздовіч|Язэпа Драздовіча]]», [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|«Паўстаньне 1863 г. у Беларусі»]]. У [[19701970—80-я|1970]]—[[1980-я|80-я]] гады займаўся кніжнай графікай, аформіў дзясяткі кніжак, і найлепшымі зь іх былі: «Слова аб палку Ігаравым», «Ад гоману бароў» Александровіча, «Мушка-зелянушка і Камарык-насаты тварык» [[Максім Багдановіч|М. Багдановіча]], «Сонечны клубочак» [[Васіль Зуёнак|В. Зуёнка]]. Сапраўдным шэдэўрам мастака сталася кніга «Песьня пра зубра» [[Мікола Гусоўскі|М. Гусоўскага]].

У [[1991]] годзе, разам з [[Уладзімер Крукоўскі|Уладзімерам Крукоўскім]], стаў адным з аўтараў эталёну гербу «[[Пагоня]]», які выкарыстоўваўся як дзяржаўны [[герб Беларусі]] да [[1995]] году.

{{Цытата|Яўген Кулік [быў нібы] ганец, якога ў старажытныя часы высылалі з княскага войска несьці на Бацькаўшчыну добрыя весткі. Кулік прынёс беларусам вестку пра Адраджэньне.|[[Уладзімер Басалыга]]<ref name="nn">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = Людовіч| імя = Эдвард| аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = | url = http://nn.by/2002/03/02.htm| загаловак = Стаў часткай гісторыі| фармат = | назва праекту = Наша Ніва| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>}}

{{Цытата|Калі гаворыш пра Куліка, цяжка пазьбегнуць патасу. …Гэтая постаць як гара, будзе вырастаць з году ў год, чым далей мы будзем ад яе адыходзіць. Чалавек згуртаваў вакол сябе бліскучую плеяду беларускае інтэлігенцыі — мастакоў, літаратараў, гісторыкаў, стварыў дзяржаўны герб незалежнае Беларусі. Кулік быў ідэйным цэнтрам супольнасьці інтэлігенцыі. …Тут ён рабіў працу, падобную да той, якую ў Польшчы выконваў рэдактар парыскай «Культуры» Ежы Гедройц. …Кулік назаўжды застанецца сымбалям непадкупнасьці і нязломнасьці, няскоранасьці духу.|[[Сяргей Харэўскі]]<ref name="har">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча = Харэўскі| імя = Сяргей| аўтарlink = | cуаўтарысуаўтары = | дата публікацыі = 12 студзеня 2012| url = http://nn.by/?c=ar&i=66531| загаловак = Гаспадар «Паддашка»| фармат = | назва праекту = Наша Ніва| выдавец = | дата = 31 кастрычніка 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>}}

{{ЗноскіКрыніцы}}

* [http://nn.by/2002/03/02.htm Э. Людовіч. Стаў часткай гісторыі / [[Наша Ніва|«Наша Ніва»]], [[3 лютага]] [[2002]]] на сайце [http://nn.by «Наша Ніва»]

* [http://www.svaboda.org/content/Transcript/775281.html [[Уладзімер Арлоў|Ул. Арлоў]]. Яўген Кулік / [[Радыё Свабода]], [[31 кастрычніка]] [[2006]]] на сайце [http://www.svaboda.org «Радыё Свабода»]

* [http://nn.by/?c=ar&i=66531 [[Сяргей Харэўскі|С. Харэўскі]]. Гаспадар «Паддашка» / [[Наша Ніва|«Наша Ніва»]], [[12 студзеня]] [[2012]]] на сайце [http://nn.by «Наша Ніва»]