Вікіпэдыя

Зьміцер Кісель: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Alaksiej (гутаркі | унёсак)
1487 правак
→‎Дзейнасьць: выпраўленьне спасылак
артаграфія
Радок 1:
'''Зьміцер Уладзімеравіч Кісель''' ([[1962]], [[Горадня]] — [[30 верасьня]] [[2005]], [[Горадня]]) — публіцыст, журналіст, гісторык, грамадзкі дзяяч [[Горадня|Гарадзеншчыны]], сын вядомага антысавецкага падпольшчыка [[Уладзімер Кісель|Уладзімера Кісяля]].
 
== Біяграфія ==
 
=== Дзяцінства й юнацтва ===
Дзяцінства ЗьміцераЗьмітра было даволі цяжкае. Бацька [[Уладзімер Кісель]] разам зьз маці ў [[1960]] годзе атрымалі рэабілітацыю за антысавецкую дзейнасьць у [[1946]]—[[1949]]1946—1949 гадах. Сям’я была адная з тых выпадкаў, дзе выхаваньне — Беларусь па-над усім. Уладзімер Кісель, бацька ЗміцераЗьмітра пэдагог, удзельнік антысавецкага падпольнага руху. Скончыў сем клясаў польскай школы, у [[1941]] годзе — савецкую сямігодку ў Клецку. Падчас нямецкай акупацыі вучыўся ў Нясьвіскай настаўніцкай сэмінарыі, дзе зь сябрамі стварыў арганізацыю «Саюз беларускіх патрыётаў». Зайздросьціць сям’і ЗьміцераЗьмітра цяжка, адчуць на сабе цяжар камуністычнага прыгнёту вельмі балюча, але як вынік — сьветлае і ўрачыстае выхаваньне сьвядомага грамадзяніна Беларусі. Відавочна толькі адно, што Зьміцер Кісель да канца сваіх дзён быў удзячлівы сваім бацькам, а гэта сьведчыць пра тое, што ён не шкадаваў за свае голае і галоднае дзяцінства.
 
=== Адукацыя ===
Скончыў [[Гарадзенскі дзяржаўны ўнівэрсытэт імя Янкі Купалы]], менавіта ў студэнцкі час пасябраваў зь [[Яўген Вапа|Яўгенам Вапам]], [[Міхал Андрасюк|Міхалам Андрасюком]], [[Янка Мордань|ЯнкайЯнкам Морданем]] і іншымі прадстаўнікамі беларусаў Беласточчыны. [[Міхал Андрасюк]] ня раз узгадваў, які добры час ён правёў са ЗьміцерамЗьмітром і што гэта былі за сустрэчы.
 
=== Дзейнасьць ===
У канцы 80-х гадоў мінулага стагодзьдзя Зьміцер Кісель пачынае актыўную грамадзка-асьветніцкую дзейнасьць. Узначальваў навуковую суполку моладзі імя [[Максім Багдановіч|Максіма Багдановіча]]. Ідэя выдаваць уласную газэту у сяброў суполкі нарадзілася перад Калядамі [[1988]] году. У госьці да іх прыехалі тады [[Янка Мордань]], беларускі дзяяч зь Беласточчыны і Надзея Артымовіч. Пра сваё выданьне размова пайшла пад час сустрэчы ў музэі Багдановіча. Менчукі тады ўжо мелі свае газэты і правінцыялы, вырашылі, што і ім час стварыць сваё выданьне. Сябры спрачаліся вакол назвы газэты: Зьміцер прапаноўваў «Гараднічанка», хтосьці іншы -"— «Гарадніца"», але ў рэшце перамагла прапанова мастака Міхася Баярчука — «Рэанімова». Першы наш нумар выйшаў на пачатку [[1989]] году. Яго адметнасьцю было тое, што там упершыню уў беларускім друку зьявіліся словы і ноты гімну «[[Магутны Божа]]», перададзеныя гарадзенскім сябрам беластоцкімі беларусамі.▼
 
На той нумар сябры суполкі імя Максіма Багдановіча зьбіралі ўласныя грошы. [[Данута Бічэль-Загнетава|Данута Бічэль-Загнетава]] зьвязвалася зь [[Менск|Менскам]]ам. Беларускія газэты друкаваліся тады ў Летуве, у Летувіскім Доме друку. У адной з камуністычных газэтаў у [[Вільня|Вільні]] працаваў беларускі хлопец, які і дапамагаў. Летувісы бралі з нашых патрыётаў вялізныя грошы, а менавіта 10 капеек за друкаваную старонку.▼
▲У канцы 80-х гадоў мінулага стагодзьдзя Зьміцер Кісель пачынае актыўную грамадзка-асьветніцкую дзейнасьць. Узначальваў навуковую суполку моладзі імя [[Максім Багдановіч|Максіма Багдановіча]]. Ідэя выдаваць уласную газэту у сяброў суполкі нарадзілася перад Калядамі [[1988]] году. У госьці да іх прыехалі тады [[Янка Мордань]], беларускі дзяяч зь Беласточчыны і Надзея Артымовіч. Пра сваё выданьне размова пайшла пад час сустрэчы ў музэі Багдановіча. Менчукі тады ўжо мелі свае газэты і правінцыялы, вырашылі, што і ім час стварыць сваё выданьне. Сябры спрачаліся вакол назвы газэты: Зьміцер прапаноўваў «Гараднічанка», хтосьці іншы -"Гарадніца", але ў рэшце перамагла прапанова мастака Міхася Баярчука — «Рэанімова». Першы наш нумар выйшаў на пачатку [[1989]] году. Яго адметнасьцю было тое, што там упершыню у беларускім друку зьявіліся словы і ноты гімну «[[Магутны Божа]]», перададзеныя гарадзенскім сябрам беластоцкімі беларусамі.
 
▲На той нумар сябры суполкі імя Максіма Багдановіча зьбіралі ўласныя грошы. [[Данута Бічэль-Загнетава|Данута Бічэль-Загнетава]] зьвязвалася зь [[Менск|Менскам]]. Беларускія газэты друкаваліся тады ў Летуве, у Летувіскім Доме друку. У адной з камуністычных газэтаў у [[Вільня|Вільні]] працаваў беларускі хлопец, які і дапамагаў. Летувісы бралі з нашых патрыётаў вялізныя грошы, а менавіта 10 капеек за друкаваную старонку.
 
Нумары на машынцы набірала Данута Янаўна, затым рабілі макет і везьлі ў Вільню, альбо перадавалі празь [[Менск]]. З распаўсюджаньнем праблемаў не было — увесь наклад разьлятаўся за некалькі гадзінаў.
 
У [[1995]] годзе на Сьвіслацкіх гарадзкіх могілках была адшукана магіла [[Віктар Каліноўскі|Віктара Каліноўскага]] — ідэоляга беларускага нацыянальнага руху і старэйшага брата [[Кастусь Каліноўскі|Кастуся Каліноўскага]], які быў кіраўніком збройнага вызвольнага паўстаньня супраць Расейскай імпэрыі. Аднаўленьнем магілы і памятнага крыжа займаўся [[Зьміцер Кісель (малодшы)|Зьміцер Кісель]], а таксама мясцовы грамадзкі актывіст Віктар Трэшчановіч, Юрась Мацко з [[Горадня|Горадні]]. Неўзабаве па прапанове Гарадзенскіх філіяў партыі [[Беларуская сацыял-дэмакратычная Грамада|Грамада (БСДГ)]] і грамадзкага аб’яднаньня «[[Фонд імя Льва Сапегі]]», якія былі першымі арганізатарамі масавага ўшанаваньня памяці палеглых змагароў, Дзень памяці паўстанцаў [[1863]]-га году пераўтварыўся ў агульнанацыянальны фэст.
 
=== Журналістыка ===
Акрамя грамадзкай дзейнасьці, свой сьлед ЗміцерЗьміцер Уладзімеравіч пакінуў і ў журналістыцы. З 90-х гадоў працаваў у тыднёвіку беларусаў у [[Беласток]]у «[[Ніва (газэта)|Ніва]]», [[Беларускае Радыё Рацыя|Радыё Рацыя]] і гарадзенскай газэце «[[Пагоня (1992)|Пагоня]]».▼
 
▲Акрамя грамадзкай дзейнасьці, свой сьлед Зміцер Уладзімеравіч пакінуў і ў журналістыцы. З 90-х гадоў працаваў у тыднёвіку беларусаў у [[Беласток]]у [[Ніва (газэта)|Ніва]], [[Беларускае Радыё Рацыя|Радыё Рацыя]] і гарадзенскай газэце [[Пагоня]].
 
=== Сьмерць ===
Апошнія 3 гады Зьміцер Кісель вельмімоцна хварэў, было слабое сэрца, а яшчэ большаю хваробаю стаў алкаголь. Менавіта ён замяняў адзіноту, тую жудасную адзіноту. Яго адзінота была унутры, яна як словы [[Леанід Філатаў|Леаніда Філатава]] ''«Гэта чалавек, якога ведаюць усе і не ведае аніхто»''. За суткі да сьмерці Зьміцер Кісель павярнуўсявярнуўся зь [[Беласток|Беластоку]]у, дзе быў у сяброў. Як стала вядомым, то прыехаўшы дамоў ён прылёг на канапу, дзе і сустрэў вечны сон. Цела ЗьміцераЗьмітра УладзімеравічаЎладзімеравіча знайшлі празь некалькі сутак, бо той жыў сам.
 
Памёр ва ўзросьце 43-х гадоў у сваёй кватэры ў [[Горадня|Горадні]] [[30 верасьня]] [[2005]] году.
 
== Літаратура ==
* [[Зьміцер Кісель (малодшы)|З. Кісель.]] [http://pahonia.org/str/2009-01/1306.htm ТЫ ГЭТА ТЫ, Я ГЭТА Я альбо Памяці ЗміцераЗьмітра КІСЕЛЯ] // «Пагоня», 26.01.2009 г.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
Радок 37 ⟶ 35:
* [http://www.pahonia.promedia.by/str/2006-08/061.htm Газэта «Пагоня» успамін пра З. Кісяля]
* [http://free.corefusion.net/Free/TreciSektar/home.nsf/8801202d2d9da3fcc2256b07007e37a4/13d86cf258a26049c2256b07007ea512?OpenDocument Артыкул пра РНЕ у Горадні]
* [http://www.racyja.com/ Сайт Радыё Рацыі, дзе працаваў ЗміцерЗьміцер Кісель]
* [http://niva.iig.pl/ Сайт тыднёвіка беларусаў у Польшчы «Ніва», дзе працаваў ЗміцерЗьміцер Кісель]
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Кісель, Зьміцер}}
 
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1962 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Горадні]]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Зьміцер_Кісель»