|
|подпіс =
|даўжыня = 295 км
|выток = каля в. [[Раздольная|Раздольнай]]
|вышыня_вытоку =
|вусьце = [[Дняпро]]
|катэгорыя_вікісховішча =
}}
'''Друць''' — рака ў [[Беларусь|Беларусі]], чацьверты велічынёй і воднасьцю прыток [[Дняпро|Дняпра]]. Цячэ ў [[Віцебская вобласьць|Віцебскай]], [[Магілёўская вобласьць|Магілёўскай]] і [[Гомельская вобласьць|Гомельскай]] абласьцях Беларусі, чацьверты велічынёй і воднасьцю прыток [[Дняпро|Дняпра]]. Даўжыня 295 км. Плошча вадазбору 5020 км². [[Выдатак вады]] ў вусьці 31,6 м³/с. Агульны спад ракі 105,2 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4 [[праміле|‰]].
== Асноўныя прытокі ==
== На рацэ ==
* ''[[Горад|Месты]]'': [[Талачын]], [[Бялынічы]], [[Рагачоў]]
* ''[[Пасёлак гарадзкога тыпу|Мястэчкі]]'': [[Круглае]], [[Бялынічы]]
* ''ГістарычныяГістарычнае мясьціныместа'': [[Друцак (горад)|Друцак]]
* ''Вадасховішчы'': [[Чыгірынскае вадасховішча|Чыгірынскае]], [[Цяцерынскае вадасховішча|Цяцерынскае]]
* ''Зоны адпачынку'': Чыгірынка, Маліна, Друць, Лужкі
== Агульныя зьвесткі ==
Пачынаецца на Дняпроўска-ДзьвінскамДзьвінскім водападзеле зь невялікай дрыгвянай лагчыны за 1 км на захад ад вёскі [[Раздольная|Раздольнай]] Талачынскага раёну, вусьце на паўднёвай ускраіне места РагачоўРагачова. Агульная даўжыня рачной сыстэмы Друці 2000 км, шчыльнасьць рачной сеткі 0,39 км/км³. Вадазбор у вярхоўі ў межах [[Аршанскае ўзвышша|Аршанскага ўзвышша]], на астатнім працягу — ува ўсходняй частцы [[Цэнтральнабярэзінская раўніна|Цэнтральнабярэзінскай раўніны]].
Даліна да ўтоку ракі КрываяКрывой невыразная, ніжэй трапэцападобная, шырынёй 1,5—2,5 км. Схілы парэзаныя, вышыня іх 8—30 м, да мястэчкаместа БялынічыБялынічаў адкрытыя і пад ворывам, ніжэй па плыні пераважна пад лесам. Левы схіл больш спадзісты, правы ўмерана стромкі, нярэдка абрывісты. [[Абалона]] пераважна двухбаковая (на асобных дзялянках у нізоўі левабярэжная, у верхняй плыні часткова затопленая Цяцерынскім, у ніжняй — Чыгірынскім вадасховішчамі), адкрытая, лугавая. Паверхня абалоны ў прырэчышчавай частцы роўная, месцамі ўзгорыстая, перасечаная старыцамі, асушальнымі канавамі, лагчынамі. Рэчышча каналізаванае на 2 дзялянках у вярхоўі: ад вёскі НавасёлкіНавасёлкаў да места ТалачынТалачына (7 км) і ад пункту за 0,4 км ніжэй за мост на аўтамабільнай дарозе [[Менск]] — [[Масква]] да вёскі ДруцакДруцку (8,6 км). На астатнім працягу моцназьвілістае, свабодна мэандруе, ніжэй за ўток ракі Вабіч разгалінаванае на пратокі і рукавы са шматлікімі старыцамі і затокамі. Дно роўнае, пясковае, радзей камяністае. Шырыня ракі ў межань у вярхоўі 10—20 м, ніжэй 30—50 м. Берагі пераважна стромкія, месцамі абрывістыя, вышыней 1—2,5 м (на лукавінах 3—5 м), у вусьцевай частцы спадзістыя, вышынёй да 1 м.
Асаблівасьці рэжыму — вельмі выразнае веснавое разводзьдзе, на якое прыпадае 54% сярэдняга сьцёку. Веснавы пад’ём узроўню вады інтэнсіўны (7—10 дзён), найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў пачатку красавіка, сярэдняя вышыня над межаньню 2,5—2,8 м. Веснавы ледаход каля 3 дзён. Рака прымае сьцёк з мэліярацыйных каналаў<ref>{{Літаратура/Блакітная кніга Беларусі|к}}</ref>.
== Гаспадарчая дзейнасьць ==
Суднаходзтва ніжэй за плаціну Чыгірынскага вадасховішча (за 84 км ад вусьця) у паўнаводны пэрыяд. Рэжым ракі вывучаўся на 8 пастах, зь якіх пасты лякаля в. [[Гарадзішча (Магілёўскі раён)|Гарадзішча]] і [[Чыгірынская ГЭС|Чыгірынскай ГЭС]] дзейнічаюць у цяперашні час<ref>[http://pogoda.by/315/gid.html?ind=34 Гідрамэтцэнтар Беларусі]{{ref-ru}}</ref>.
== Крыніцы ==
|
