Фляндрыя: розьніца паміж вэрсіямі

Афіцыйнаю мовай Флямандзкае акругі зьяўляецца [[нідэрляндзкая мова]], якая з-за мясцовых асаблівасьцяў часта называецца [[флямандзкая мова|флямандзкаю мовай]]. Француская мова шырока распаўсюджаная ў грамадскім жыцьці Фляндрыі, таксама выкарыстоўваецца як адміністрацыйная мова ў абмежаванай колькасьці муніцыпалітэтаў з так званымі моўнымі адрозьненьнямі (дзе пражываюць носьбіты болей чым адной мовы). У першую чаргу гэта адносіцца да [[Брусэль|Брусэльскае сталічнае акругі]] да памежных з [[Валёнія|Валёніяй]]й рэгіёнаў.

Нягледзячы на існаваньне афіцыйнай літаратурнай моўнай нормы («усеагульная нідэрляндзкая мова» (''AN'', ''Algemeen Nederlands'')), якая выкарыстоўваецца ў афіцыйным справаводзтве, у адукацыі, на радыё і тэлебачаньні, у Фляндрыі ў паўсядзённым жыцьці шырока выкарыстоўваюцца дыялектызмы  — рэгіяналізмы, якія ў сукупнасьці дазваляюць сьцьвярджаць пра існаваньне флямандзкае мовы (правільна казаць, флямандзкі варыянт нідэрляндзкае мовы). Лінгвісты вылучаюць наступныя агульныя адметнасьці моваў у Фляндрыі і Нідэрляндах:

Акрамя вышэй зазначанных лексычных асаблівасьцяў існуюць таксама адрозьненьні ў вымаўленьні гукаў (у першую чаргу зычнага ''g''), у граматыцы (напр., для ўтварэньня памяншальна-ласкальнай формы назоўнікаў у Фляндрыі выкарыстоўваецца суфікс - — ''ke'', у той час як правілы стандартнае нідэрляндзкае мовы вымагаюць суфікс - — ''tje\je'' (kamerke vs kamertje: пакойчык; manneke vs mannetje чалавечак), у сытаксісу (парадак словаў у складаных сказах) ды інш.

Варта адзначыць, што роля дыялектаў у Фляндрыі значна вышэйшая, чым у Нідэрляндах. Зьвязанае гэта з тым, што пазыцыя стандартнае (літаратурнае) мовы ў нідэрляндзскіхнідэрляндзкіх правінцыях мае больш глыбокія гістарычныя карані.<ref>Taalvariёteiten en taalontwikkeling in Vlaanderen/Magda Devos, Universiteit Gent, 2008</ref>.