Падляшша: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
выява, стыль |
||
Радок 1:
[[Файл:Padlašša, Pahonia. Падляшша, Пагоня (1586).jpg|180px|значак|Герб Падляшша, 1586 г.]]
'''Падля́шша''', '''''Падля́сьсе''''' — гістарычны рэгіён на захадзе [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]], які ахопліваў [[Дарагічын]]скую, [[Мельнік|Мельніцкую]] і [[Бельск-Падляскі|Бельскую]] землі.
Назву рэгіёну (вядомая з [[15 стагодзьдзе|XV ст.]]) выводзяць ад слова «палексяне» (polexiane) — назвы аднаго зь [[яцьвягі|яцьвяскіх]] плямёнаў, ад выразу «зямля пад ляхамі» (то бок на мяжы з Польшчаю) або «зямля пад лесам» (адсюль лацінская назва Падляшша — Subsilvania).<ref>[[Валеры Пазднякоў|
== Гісторыя ==
[[Файл:Padlašša, Pahonia. Падляшша, Пагоня (1720) .jpg|180px|значак|Герб Падляшша, каля 1720 г.]]
Абшар Падляшша ў раньнім сярэднявеччы быў вельмі сьціпла заселяны. Ад 10 стагодзьдзя пачаўся працэс сьціплага засяленьня гэтых зямель усходнаславянскімі плямёнамі, галоўным чынам уздоўж рэк [[Заходні Буг|Буг]], [[Рака Нурэц|Нурэц]] ды [[Нараў]]. Заходняславянскія пасяленьні сталі зьяўляцца тут ўпершыню ад 11 ст., калі [[Мазовія|мазавецкія]] князі празь нейкі час займалі [[Дарагічын]]. Праз усё 13 і пачатак 14 стагодзьдзя Падляшша было месцам тэрытарыяльнага спору паміж Польшчай, [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]] і [[Галіцка-Валынскае княства|Галіцка-Валынскім княствам]]. У выніку шматлікіх збройных паходаў ранейшыя пасяленьні былі зьнішчаныя. Толькі ў 14 ст. пачаліся новыя хвалі асадніцтва. Ад захаду паміж Нарвай ды Бугам пасяляліся тут прадстаўнікі дробнай мазавецкай шляхты, даходзячы да лініі [[Вялікія Самулкі|Самулкі]] — [[Боцькі]] — [[Дарагічын]]. На ўсход ад гэтае лініі разьмяшчаліся буйныя маёнткі значнай шляхты, якія былі засяляныя пераважна русінамі, якія паходзілі з ваколіцаў Дарагічына і [[Берасьце|Берасьця]]. Такі працэс засяляньня земляў над Бугам і Нарвай працягваўся да 17-18 ст.. На поўначы Падляшша была каланізаване значна пазьней — ваколіцы [[Райгарад]]у і [[Гонядзь|Гонядзя]] сталі засяляцца толькі на пачатку 16 ст., калі гэтыя маёмасьці былі адданыя вялікім князям [[Міхал Глінскі|Міхалу Глінскаму]], а ў 1509 г. [[Мікалай Радзівіл «Стары»|Мікалаю Радзівілу]]<ref name="AL">Anna Laszuk, ''Zaścianki i królewszczyzny. Struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku'', Warszawa: Instytut Historii PAN, 1998, s. 181</ref>.▼
Абшар Падляшша ў раньнім сярэднявеччы быў вельмі сьціпла заселены. Ад X ст. пачаўся працэс паступовага засяленьня гэтых зямель [[Усходнеславянскія мовы|усходнаславянскімі]] плямёнамі, галоўным чынам уздоўж рэк [[Заходні Буг|Буга]], [[Нурэц|Нурца]] і [[Нараў|Нарава]]. Заходняславянскія пасяленьні сталі зьяўляцца тут ўпершыню ад XI ст., калі [[Мазовія|мазавецкія]] князі празь нейкі час займалі [[Дарагічын]].
▲
У 20-30 гады
</ref>.
== Галерэя ==
<center><gallery caption="Падляшша">
Podlaskie - Brańsk - Brańsk - Cerkiew św. Symeona Słupnika 20110903 06.JPG |[[Бранск </gallery></center> == Крыніцы ==
Радок 20 ⟶ 29:
== Літаратура ==
* {{Літаратура/ЭВКЛ|2}}
*
== Вонкавыя спасылкі ==
Радок 27 ⟶ 36:
{{Гістарычныя рэгіёны Беларусі}}
{{Гістарычныя вобласьці расьсяленьня ўкраінцаў}}
[[Катэгорыя:Гістарычныя рэгіёны Беларусі]]
|