Вікіпэдыя

Пётар Пётух: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
13 332 праўкі
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB
– неэнцыкляпэдычны зьмест
Радок 1:
{{Палітык
| імя = Пётар Пётух
| выява = ▼
| жанчына = <!-- любое значэньне калі жанчына-->
| подпіс_пад_выявай = ▼
▲| выява =
| пасада = генэральныГенэральны дырэктар «Белтрансгаз»▼
▲| подпіс_пад_выявай =
| пачатак_тэрміну = [[сьнежань|сьнежня]] [[1998]]▼
▲| пасада = генэральны дырэктар «Белтрансгаз»
| канец_тэрміну = [[2004]]▼
▲| пачатак_тэрміну = [[сьнежань|сьнежня]] [[1998]]
|віцэ-прэзыдэнт =
▲| канец_тэрміну = [[2004]]
| віцэ-прэзыдэнт = [[Аляксандар Лукашэнка]]
| прэм'ер-міністар = [[Сяргей Сідорскі]]▼
| прэзыдэнт = [[Аляксандар Лукашэнка]]
|папярэднік =
▲| прэм'ер-міністар = [[Сяргей Сідорскі]]
|наступнік папярэднік =
| пасада2 = старшыняСтаршыня [[Менскі аблвыканкам|Менскага аблвыканкамааблвыканкаму]]▼
| наступнік =
| пачатак_тэрміну2 = [[1994]]▼
▲| пасада2 = старшыня [[Менскі аблвыканкам|Менскага аблвыканкама]]
| канец_тэрміну2 = [[2 сьнежня]] [[1998]]▼
▲| пачатак_тэрміну2 = [[1994]]
| папярэднік2 = [[Альфонс Тышкевіч]]▼
▲| канец_тэрміну2 = [[2 сьнежня]] [[1998]]
|наступнік2 = [[Мікалай Дамашкевіч]]
▲| папярэднік2 = [[Альфонс Тышкевіч]]
| наступнік2прэзыдэнт2 = [[МікалайАляксандар ДамашкевічЛукашэнка]]
| дата_нараджэньня = [[{{Нарадзіўся|3 лістапада]] [[|11|1950]]|1}}▼
| прэзыдэнт2 = [[Аляксандар Лукашэнка]]
| месца_нараджэньня = {{сьцяг БССР 1940}} в.[[Вялікія Жаберычы]], [[Крупскі раён]], [[Менская вобласьць]], [[БССР]]▼
▲| дата_нараджэньня = [[3 лістапада]] [[1950]]
| выбарчая_акруга = ▼
▲| месца_нараджэньня = {{сьцяг БССР 1940}} в.[[Вялікія Жаберычы]], [[Крупскі раён]], [[Менская вобласьць]], [[БССР]]
| нацыянальнасьць = ▼
| дата_сьмерці =
| подпіспартыя = ▼
| месца_сьмерці =
| рэлігіясужэнец = ▼
▲| выбарчая_акруга =
| прафэсія = інжынэр-мэханік▼
▲| нацыянальнасьць =
| партыя рэлігія =
| муж подпіс =
|сужэнец камэнтар =
▲| прафэсія = інжынэр-мэханік
▲| рэлігія =
▲| подпіс =
| камэнтар =
}}
'''Пётар Пятровіч Пётух''' (нарадзіўся 3 лістапада 1950 году) — старшыня Менскага аблвыканкамааблвыканкаму ([[1994]] г. –— [[2 сьнежня]] [[1998]] г.), генэральны дырэктар «Белтрансгаз» ([[1998]]–[[2004]]1998—2004).▼
 
▲'''Пётар Пятровіч Пётух''' — старшыня Менскага аблвыканкама ([[1994]] г. – [[2 сьнежня]] [[1998]] г.), генэральны дырэктар «Белтрансгаз» ([[1998]]–[[2004]]).
 
== Бiяграфiя ==
Нарадзіўся [[3 лістапада]] [[1950]] году ў вёсцы [[Вялікія Жаберычы]] [[Крупскі раён|Крупскага раёнараёну]] [[Менская вобласьць|Менскай вобласьці]]. Скончыў сярэднюю школу, служыў у Савецкім войску.
 
Скончыў сярэднюю школу, служыў у Савецкім Войску.
 
Скончыў у [[1978]] г. без адрыву ад вытворчасьці [[Беларускі політэхнічны інстытут]], у [[1989]] г. — Менскую вышэйшую партыйную школу, атрымаўшы адукацыю інжынэра-мэханіка і выкладчыка грамадзкіх дысцыплін.▼
 
Працаваў майстрам, тэхнолягам, намесьнікам начальніка цэха, начальнікам цэха Барысаўскага заводу аўтатрактарнага абсталяваньня.
 
Затым — на партыйнай працы: намесьнік начальніка аддзела Барысаўскага гаркама КПБ, сакратар парткама прадукцыйнага прадпрыемства "[[Барысаўдрэў]]", другі сакратар гаркама. Выбіраўся першым намесьнікам старшыні, старшынёй Барысаўскага гарвыканкама.
 
▲Скончыў у [[1978]] г. без адрыву ад вытворчасьці [[Беларускі політэхнічны інстытут]], у [[1989]] г. — Менскую вышэйшую партыйную школу, атрымаўшы адукацыю інжынэра-мэханіка і выкладчыка грамадзкіх дысцыплін. Працаваў майстрам, тэхнолягам, намесьнікам начальніка цэха, начальнікам цэха Барысаўскага заводу аўтатрактарнага абсталяваньня.
З [[1991]] г. — намесьнік старшыні Дзяркампрама Беларусі, затым — прэзыдэнт канцэрна "[[Белместпрам]]".
 
Затым — на партыйнай працы: намесьнік начальніка аддзела Барысаўскага гаркама КПБ, сакратар парткама прадукцыйнага прадпрыемства "[[Барысаўдрэў]]", другі сакратар гаркама. Выбіраўся першым намесьнікам старшыні, старшынёй Барысаўскага гарвыканкама. З [[1991]] г. — намесьнік старшыні Дзяркампрама Беларусі, затым — прэзыдэнт канцэрна "[[Белместпрам]]". Зь сьнежня [[1998]] году па жніўні [[2004]] году кіраваў дзяржаўным прадпрыемствам «[[Белтрансгаз]]».
 
Падчас кіраўніцтва Пятром Пятровічам «Белтрансгазам» здадзены ў эксплюатацыю беларускі ўчастак магістральнага газаправода Ямал — Эўропа і першая чарга Прыбускага падземнага сховішча газу, пачатая эксплюатацыя кампрэсарнай станцыі «Нясьвіская» магістральнага газаправода [[Ямал-Эўропа]] ў поўным аб’ёме, пабудаваная валаконна-аптычная сувязь газаправода [[Ямал]]-[[Эўропа]] ў Беларусі, выканана даручэньне прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь па газыфікацыі [[Палесьсе|Беларускага Палесься]]. У 2000 годзе «Белтрансгазу» прысуджана Ганаровае дзяржаўнае знамя Рэспублікі Беларусь за адмысловыя дасягненьні ў гаспадарчым разьвіцьці.
Радок 58 ⟶ 45:
Узнагароджаны Ордэнам Пашаны, пяцьцю мэдалямі.
 
== Кар’ера ==
==Кар'ера==
 
У [[1971]]–[[1978]] гг. працаваў намесьнікам начальніка цэха, начальнікам аддзела Барысаўскага заводу аўтатрактарнага электраабсталяваньня.
 
Радок 82 ⟶ 68:
[[6 кастрычніка]] [[2000]] г. прызначаны прадстаўніком дзяржавы ў ААТ «[[Белгазпрамбанк]]».
 
== Вонкавыя спасылкі й крыніцы ==▼
==Характарыстыка==
Пётар Пятровіч Пётух усплыў на губэрнатарскім пасту з хвалебнага сваімі камуністычнымі традыцыямі гораду Барысава. А сам Пётар Пятровіч доўгі час выконваў у гэтым горадзе абавязку галоўнага гаспадарніка — старшыні гарвыканкама. Затым прыйшла перабудова, выбары на альтэрнатыўнай аснове, у выніку чаго гэты самавіты чалавек апынуўся проста без працы. Тады ўрад, частка чальцоў якога памятала Пётуха па сумеснай працы ў абласной партыйнай арганізацыі, дапамог: Пятра Пятровіча прызначылі спачатку намесьнікам старшыні Дзяржкампрама, а потым, калі міністэрствы пачалі рэарганізоўваць у гасразьліковыя структуры, яго вызначылі ў прэзыдэнты канцэрна «Белместпрам». Тамака ён і працаваў датуль, пакуль аб ім не ўспомнілі.
 
Успомніў аб ім у [[1994]] годзе палкоўнік [[Фарыд Канцэраў]], тады — начальнік кіраваньня ваеннай контрвыведкі, да гэтага працавалы ў тым жа горадзе Барысаве. Як і пакладзена разважнаму старвыканкама, Пётух імкнуўся без патрэбы не сварыцца са спэцслужбамі; а Канцэраў, хоць і вайсковец, але таксама ставіўся да ведамства КДБ. Таму Пётар Пятровіч паспрабаваў пасябраваць і зь ім.
 
Фарыд Канцэраў і яго патрон [[Валеры Кез]], што вядома ўжо ўсім, сакрэтна садзейнічалі прыходу да ўлады цяперашняга главы дзяржавы, у меру сваіх сіл дапамагаючы яму інфармацыйна. Таму ў шэрагу кадравых пытаньняў пераможца дазваляў ім некаторы час даваць яму рады. Канцэраў і ўспомніў аб былым барысаўскім кіраўніку, які запамятаўся яму з найлепшага боку. Паколькі альтэрнатыўнай кандыдатуры не было, а ранг у прэзыдэнта канцэрна быў міністэрскі, кандыдата «ад контрвыведкі» зьлічылі годным і прызначылі ў «губэрнатары».
 
Тут пачаліся, магчыма, самыя цяжкія гады ў жыцьці дзейснага менскага губэрнатара. Адмысловае геаграфічнае становішча, ахарактарызаванае яшчэ [[Анатоль Малофеяў|Анатолем Малофеявым]], прывяло да таго, што Пётуха пачалі крытыкаваць на кожным паседжаньні з удзелам прэзыдэнта. Прычым аднойчы яго ледзь было не адправілі ў адстаўку. Гэта супала з крызысным момантам у кар’еры які высунуў яго Канцэрава: Кеза адправілі ў адстаўку, а самога Канцэрава амаль адправілі, але за яго пасьпеў уступіцца памагаты прэзыдэнта [[Ўрал Латыпаў]], дзякуючы чаму Фарыд Канцэраў перасяліўся ў [[Масква|Маскву]], у інтэграцыйныя структуры. За самога жа Пётуха, які вісеў літаральна на валасінцы, уступіліся яго калегі-губэрнатары. Яны своечасова зразумелі, што калі Пётуха зьнімуць з працы за тое, што яму, уласна кажучы, інкрымінавалася публічна — гэта значыць, за дрэнны эканамічны стан даручанай яму вобласьці, — то ў прынцыпе прэзыдэнт з такой жа лёгкасьцю пазбавіцца і ад іх саміх.
 
Пётух ацалеў, але адпраўляць яго ў адстаўку стала такой жа ўпадабанай справай, як і наклікаць адстаўку [[Сяргей Лінг|Сяргея Лінга]]. Аднак афіцыйна паказчыкі эканамічнага дабрабыту вобласьці пачалі нават паляпшацца, што прывяло за сабой рост злапыхатэльных слыхаў: маўляў, «людзі Пётуха» на месцах узмоцнена займаюцца прыпіскамі, уціраючы ачкі аблстаткіраваньню (начальнікам якога ў пэрыяд найболей актыўнай хадні падобнага слыху быў ужо вядомы А. Бычэк, а празь яго — і ўсёй пірамідзе дзяржаўнай улады.
 
▲== Вонкавыя спасылкі й крыніцы ==
* [http://who.bdg.by/obj.php?&kod=154 Профіль на праекце «Хто ёсьць хто ў РБ»]{{ref-ru}}
* «Хто ёсьць хто ў Беларусі (1999)», Масква: Кніжны дом «Унівэрсытэт», 1999. {{ISBN |5-8013-0068-6}}. [http://slounik.org/80218.html Профіль]{{ref-ru}} на сайце [[slounik.org]]
* [[Белтрансгаз]], [http://www.btg.by/about/they/ Кіраўнікі ААТ «Белтрансгаз»]{{ref-ru}}
* Палітычная эліта беларускіх рэгіёнаў, [http://www.btg.by/about/they/ Пётух Пётар Пятровіч]{{ref-ru}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Пётух, Пётар}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 3 лістапада]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1950 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Крупскім раёне]]
[[Катэгорыя:Палітыкі мясцовага кіраваньня БССР]]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Пётар_Пётух»