Горх Фок: розьніца паміж вэрсіямі

|Дата сьмерці = {{ДСПамёр|31|05|1916}}

'''Горх Фок''' ({{мова-de|Gorch Fock}}), сапраўднае імя '''Ёган Вільгельм Кінаў''' ({{мова-de|Johann Wilhelm Kinau}}) ({{ДННарадзіўся|22|8|1880}}, Фінкенаў, цяпер раён [[Гамбург]]у — {{ДСПамёр|31|05|1916}}) — нямецкі пісьменьнік-марыніст, значная фігура нямецкай прыгодніцкай літаратуры.

Нарадзіўся ў сям’і рыбака. Зь дзяцінства хацеў быць мараком, але вымушаны быў працаваць з 1904 году пісарам ў акіянскай параходнай лініі Гамбург-Амэрыка. У 15 год, пасьля школы яго паслалі вучыцца да дзядзі ў [[Брэмерхафэн]], дзе ён павінен быў вучыцца прадпрымальніцтву. Пасьля гандлёвай школы ён працаваў канторшчыкам і бухгалтарамбухгальтарам, а пазьней вярнуўся ў Гамбург і ўладкаваўся ў фірму па гандлі каляніяльнымі таварамі.

У гэты ж час зьявіліся ягоныя першыя творы пад псэўданімам Горх Фок. Свае апавяданьні («Шруленгіпер і Тунгенкніпер» ([[1911]] год), «Хэйн Божы Вецер» (1911 год), «Вандроўнікі» ([[1914]] год)) ён пісаў як літаратурнаю [[нямецкая мова|нямецкаю моваю]], так і ніжненямецкім дыялектам. Пабачылі сьвет яго драмы: «Цылі Корс» (1914 год) і «Догербанк», а таксама зборнік «Зорка над морам» (пасьмяротна, [[1918]] год).

Сапраўдную вядомасьць яму прынёс напісаны ў [[1912]] годзе раман «Плыць неабходна!» («Seefahrt ist not!»), дзе апісана цяжкая і гераічная праца рыбакоў у далёкіх марах.

З пачаткам [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] Ёган Кінаў пайшоў ваяваць. Ён служыў у 207-м Рэзэрвовым палку. Ваяваў у [[Сэрбія|Сэрбіі]] і [[Расея|Расеі]], потым у [[Бэйрут|Бэйруце]], удзельнічаў у [[Бітва пад Вэрдэнам|бітве пад Вэрдэнам]]. У сакавіку [[1916]] году ён дамогся пераводу на флёт. Пісьменьнік трапіў на лёгкі крэйсэр «Вісбадэн». Удзельнічаў у [[Ютляндзкая бітва|Ютляндзкай бітве]] ([[Скагерак|Скагерацкі праліў]]), самай значнай марской бітве той вайны паміж нямецкім і ангельскім флётамі. [[31 траўня]] «Вісбадэн» патрапіў пад абстрэл ангельскага лінейнага крэйсэра «Інвінсібл». Пісьменьнік загінуў разам з караблём і ўсёй камандай. Яго цела знайшлі ў жніўні 1916 году уў Vaderobod, на поўдзень ад [[Гётэборг]]у. Ён пахаваны на швэдзкім востраве Стэнсхольмэн разам зь іншымі нямецкімі і ангельскімі маракамі.