Вікіпэдыя

Стэфан Курч: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
удакладненьне
д артаграфія
Радок 1:
{{Вайсковы дзяяч|поўнае імя=Стэфан Ёсіфавіч Курч|арыгінальнае імя=(па-расейску: Степан Осипович Курч)|пэрыяд жыцьця={{Нарадзіўся|31|05|1850}} — {{Памёр|11|01|1906}}|месца нараджэньня={{Сьцяг|Расейская імпэрыя}} вёска [[Вусьце]] Магілёўскай губерні|месца сьмерці={{Сьцяг|Расейская імпэрыя}} [[Менск]]|партрэт=[[Файл:Stefan Kurch.jpg|200px]]|подпіс=|мянушка=|прыналежнасьць={{Сьцягафікацыя|Расейская імпэрыя}}|гады службы=[[1868]]—[[1906]]1868—1906|званьне=[[генэрал-маёр]]|род войскаў=|камандаваў=|частка=|бітвы=[[Расейска-турэцкая вайна]] (1877-1878)|узнагароды=ордэн Сьв. Уладзімера 4 ст.,
ордэн Сьв. Станіслава 1 ст. ([[1901]]),
ордэн Сьв. Ганны 1 ст. ([[1904]]),
камандорскі крыж Ганаровага легіёна ([[1902]]),
вялікі афіцэрскі крыж ордэна Сьв. Маўрыкія і Лазара ([[1902]])|сувязі=|у адстаўцы=}}
'''Стэфан Ёсіфавіч Курч''' (1850—1906) — расейскі генэрал-маёр беларускага паходжаньня, вайсковы цэнзар Віленскай вайсковай акругі, камандуючы 50-й пяхотнай брыгадай.
 
== Паходжаньне ==
Шляхецкі род Курчаў вядомы яшчэ з XVI стагодзьдзя, ягоягоныя прадстаўнікі займалі дзяржаўныя і ваенныявайсковыя пасады ў Вялікім княствеКнястве Літоўскім і Рэчы Паспалітай і ў свой час нават парадніліся з Сапегамі (гл. [[Курчы]]).
 
Стэфан Курч нарадзіўся 31 траўня 1850 году ў маёнтку [[Вусьце (Аршанскі раён)|Вусьце]] Магілёўскай губерні. Бацька — беларускі шляхціч Ёсіф Адамавіч Курч, перахрышчаны ў праваслаўе каталік, уладальнік маёнтка. Маці — Надзея Васілеўна Бібікава, дачка расейскага генэрала В. А. Бібікава.
 
== Пачатак вайсковай кар’еры ==
Службу распачаў кандуктарам у Мікалаеўскай Інжынэрнай Вучэльні, зь якой у 1868 годзе выпушчаны прапаршчыкам у 2-гі пантонны паўбатальён.
 
У 1869 годзе пераведзены ў ранейшым чыне ў Ляйбляйб-Гвардыігвардыі Праабражэнскі полк.
 
У 1875 годзе атрымаў чын гвардыі штабс-капітана і празпразь месяц накіраваны на службу да камандуючага Заходне-Сыбірскай вайсковай акругай з залічэньнем маёрам па армейскай пяхоце.
 
== Расейска—турэцкая вайна ==
Радок 26:
14 траўня 1896 году ўзьведзены ў [[Генэрал-маёр|генэрал-маёры]] і з 1897 году камандаваў рознымі пяхотнымі брыгадамі ў 4-й,2-й і 5-й дывізіях, а з 14 красавіка 1900 году — 50-й рэзервовай пяхотнай брыгадай.
 
У 1905—1906 гадох — ваенны цэнзар Віленскай вайсковай акругі.<ref>РГВИА, ф. 409, оп. II, д. 34128, л. 13-21, п/с 349-210349—210</ref> Гэты час разам з дзецьмі жыў у [[Менск]]у па адрасе: вул. Захар’еўская, дом 16.
 
== Сям’я ==
* Брат — Мікалай Ёсіфавіч Курч (1854—1916), калежскікалескі асэсар, ганаровы судзьдзя Міравога суда Аршанскай акругі. Скончыў вучэльню правазнаўства ў [[Санкт-Пецярбург]]у. Уладальнік Ярковіцкага шклаварнага завода ля Талачына, а таксама сядзібы [[Чэрвіна]].
* Жонка — Кацярына Міхайлаўна Курбаноўская (1861—1935), дачка віцэ-губэрнатара Акмолінскай вобласьці. Перакладчыца, драматург, празаік. Друкавалася пад псэўданімам Эк у шэрагу папулярных тагачасных часопісаў («Русская мысль», «Журнал для всех», «Журнал для женщин» і інш.). Напісала шмат апавяданьняў для дзяцей. Пасьля сьмерці мужа жыла ў [[Масква|Маскве]] на Сьпірыдонаўцы, дом 16.
* Дачка — Надзея Курч ([[1891]]—?)
Радок 35:
 
== Сьмерць ==
Памёр у студзені [[1906]] году, пахаваны на Вайсковых могілках у Менску.<ref>«Минская речь». 1906. 15 января., №11. С. 3</ref>
 
== Крыніцы ==
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Стэфан_Курч»