Стэфан Курч: розьніца паміж вэрсіямі

'''Стэфан Ёсіфавіч Курч''' (1850—1906)  — расейскі генэрал-маёр беларускага паходжаньня, вайсковы цэнзар Віленскай вайсковай акругі, камандуючы 50-й пяхотнай брыгадай.

Шляхецкі род Курчаў вядомы яшчэ з XVI стагодзьдзя, яго прадстаўнікі займалі дзяржаўныя і ваенныя пасады ў Вялікім княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай і ў свой час нават парадніліся з Сапегамі (гл. [[Курчы]]).

Стэфан Курч нарадзіўся 31 траўня 1850 году ў маёнтку [[Вусьце (Аршанскі раён)|Вусьце]] Магілёўскай губерні. Бацька - — беларускі шляхціч Ёсіф Адамавіч Курч, перахрышчаны ў праваслаўе каталік, уладальнік маёнтка. Маці - — Надзея Васілеўна Бібікава дачка расейскага генэрала В.  А.  Бібікава.

== Пачатак вайсковай кар'ерыкар’еры ==

Службу распачаў кандуктарам у Мікалаеўскай Інжынэрнай Вучэльні, зь якой у 1868 годзе выпушчаны прапаршчыкам у 2-гі пантонны паўбатальён.

У 1869 годзе пераведзены ў ранейшым чыне ў Ляйб-Гвардыі Праабражэнскі полк.

З пачаткам [[Расейска—турэцкай вайны]] Стэфан Курч быў пераведзены ў 19-ы пяхотны Кастрамскі полк, у складзе якога прымаў удзел у штурме Плеўны 8 ліпеня 1877 году. Потым пераведзены ў 17-ы пяхотны Архангелагародзкі полк. У баі 28 лістапада Архангелагародзкі полк першым прыйшоў на дапамогу грэнадэрам супраць прарыву войска Асмана-пашы. Далей быў зімовы пераход праз Балканы і пасьпяховы штурм Чыфліка. За бездакорную службу Стэфан Курч быў узнагароджаны ордэнам Сьв. Станіслава 2 ступені зь мячамі, Сьв. Ганны 2 ступені зь мячамі і Сьв. Уладзімера 4 ступені зь мячамі і бантам. Пасьля вайны зноўку вярнуўся да службы ў штабе Заходне-Сыбірскай вайсковай акругі.

14 траўня 1896 году ўзьведзены ў [[Генэрал-маёр|генэрал-маёры]] і з 1897 году камандаваў рознымі пяхотнымі брыгадамі ў 4-й,2-й і 5-й дывізіях, а з 14 красавіка 1900 году  — 50-й рэзервовай пяхотнай брыгадай.

У 1905—1906 гадох  — ваенны цэнзар Віленскай вайсковай акругі. Гэты час разам з дзецьмі жыў у [[Менск|Менску]]у па адрасе: вул. Захар'еўскаяЗахар’еўская, дом 16.

== Сям'яСям’я ==

* Брат  — Мікалай Ёсіфавіч Курч (1854-19161854—1916), скончыў вучэльню правазнаўства ў [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]]у, уладальнік сядзібы [[Чэрвіна]], з 1895  — калежскі асэсар.

* Жонка  — Кацярына Міхайлаўна Курбаноўская (1861-19351861—1935), дачка віцэ-губэрнатара Акмолінскай вобласьці. Перакладчыца, драматург, празаік. Друкавалася пад псэўданімам Эк у шэрагу папулярных тагачасных часопісаў («Русская мысль», «Журнал для всех», «Журнал для женщин» і інш.). Напісала шмат апавяданьняў для дзяцей. Пасьля сьмерці мужа жыла ў [[Масква|Маскве]] на Сьпірыдонаўцы, дом 16.

* Дачка  — Надзея Курч ([[1891]]—?)

* Сын  — Барыс Курч ([[1899]]—?)