Стэфан Курч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
жыцьцяпіс
д артаграфія
Радок 1:
{{Вайсковы дзяяч|поўнае імя=Стэфан Ёсіфавіч Курч|арыгінальнае імя=(па-расейску: Степан Осипович Курч)|пэрыяд жыцьця={{Нарадзіўся|31|05|1850}} — {{Памёр|12|01|1906}}|месца нараджэньня={{Сьцяг|Расейская імпэрыя}} вёска [[Вусьце]] [[Магілёўскай губерні]]|месца сьмерці={{Сьцяг|Расейская імпэрыя}} [[Менск]]|партрэт=[[Файл:Stefan Kurch.jpg|200px]]|подпіс=|мянушка=|прыналежнасьць={{Сьцягафікацыя|Расейская імпэрыя}}|гады службы=[[1868]]—[[1906]]|званьне=[[генэрал-маёр]]|род войскаў=|камандаваў=|частка=|бітвы=[[Расейска-турэцкая вайна]] (1877-1878)|узнагароды=ордэн Сьв. Уладзімера 4 ступені,
ордэн Сьв. Станіслава 1 ступені ([[1901]]),
ордэн Сьв. Ганны 1 ступені ([[1904]]),
камандорскі крыж Ганаровага легіёна ([[1902]]),
вялікі афіцэрскі крыж ордэна Сьв. Маўрыкія і Лазара ([[1902]])|сувязі=|у адстаўцы=}}
'''Стэфан Ёсіфавіч Курч''' (1850—1906) — расейскі генэрал-маёр беларускага паходжаньня, вайсковы цэнзар Віленскай вайсковай акругі, камандуючы 50-й пяхотнай брыгадай.
 
Радок 19:
 
== Расейска—турэцкая вайна ==
З пачаткам [[Расейска—турэцкай вайны]] Стэфан Курч быў пераведзены ў 19-ы пяхотны Кастрамскі полк, потым у 17-й пехотныпяхотны Архангелагародзкі. За бездакорную службу быў узнагароджаны ордэнам Сьв.Станіслава 2 ступені зь мячамі, Сьв. Ганны 2 ступені зь мячамі і Сьв.Уладзімера 4 ступені зь мячамі і бантам. Пасьля вайны зноўку вярнуўся да службы ў штабе Заходне-Сыбірскай вайсковай акругі.
 
== Апошнія гады ==
У 1881 годзе ўзьведзены ў чын палкоўніка і пастаўлены камандзірам 1-га Заходне-Сыбірскага міннага батальёна. Потым пасьлядоўна камандаваў 30-й рэзервовай пяхотнай брыгадыйбрыгадай і 19-м Кастрамскім палком.
 
14 траўня 1896 году ўзьведзены ў [[Генэрал-маёр|генэрал-маёры]] і з 1897 году камандаваў рознымі пяхотнымі брыгадамі ў 4-й,2-й і 5-й дывізіях, а з 14 красавіка 1900 году — 50-й рэзервовай пяхотнай брыгадай.
 
У 1905—1906 гадох — ваенны цэнзар Віленскай вайсковай акругі. Гэты час разам з дзецьмі жыў у [[Менск|Менску]] па адрасе: вул. Захар'еўская, дом 16.
 
== Сям'я ==
* Брат — Мікалай Ёсіфавіч Курч (1854-1916), скончыў вучэльню правазнаўства ў [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]], уладальнік сядзібы [[Чэрвіна]], з 1895 — калежскі асэсар.
* Жонка - Кацярына Міхайлаўна Курбаноўская (1861-1935), дачка віцэ-губэрнатара Акмолінскай вобласьці. Перакладчыца, драматург, празаік. Друкавалася пад псэўданімам Эк у шэрагу папулярных тагачасных часопісаў («Русская мысль», «Журнал для всех», «Журнал для женщин» і інш.). Напісала шмат апавяданьняў для дзяцей. Пасьля сьмерці мужа жыла ў [[Масква|Маскве]] на Сьпірыдонаўцы, дом 16.
* Дачка - Надзея Курч (1891—?)
* СынДачка - БарысНадзея Курч (1899—[[1891]]—?)
* Сын — Барыс Курч ([[1899]]—?)
 
== Сьмерць ==
Памёр у студзені [[1906]] году і быў пахаваны на Вайсковых могілках у Менску.