Розьніца паміж вэрсіямі «Самурай»

[[Файл:Samurai with sword.jpg|міні|300пкс|Узброены самурай у дасьпехах, фотаздымакфатаздымак [[1860]] году]]

Самураі пачалі фарміраваццафармавацца як саслоўе ў пэрыяд сёгунаў дому Мінамота (1192—1333), асобае значэньне набылі ў час міжусобных войнаў 14—16 стагодзьдзяў. Тады ж склалася асобная самурайская культура, у нечым падобная да [[рыцар|рыцарскай культуры]] [[Заходняя Эўропа|Заходняй Эўропы]], у аснове якой кодэкс гонару самураяў — бусідо з культам вернасьці свайму гаспадару.

У час сёгуната Такугава (1603—1867) статус самураяў (10% насельніцтва [[Японія|Японіі]]) аформлены юрыдычна. Заканчэньне міжусобных войнаў прывяло да расслаеньня саслоўя самаураяў, многія зь якіх ператварыліся ў ронінаў (самураі без гаспадара), некаторыя зь іх папоўнілі шэрагі дэклясаваных элемэнтаў, але большая частка самураяў заставалася ў гарадах, дзе займаліся рамяством і гандлем. Самураі паўднёва-заходніх княстваў (Сацума, Цёсю, Тоса і Хідзэн) адыгралі ключавую ролю ў буржуазнай рэвалюцыі 1867—1868 гадоў. У [[1872]] годзе саслоўе самураяў скасавана, але яго традыцыі працяглы час (да паражэньня [[Японія|Японіі]] ў [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайне]]) культываваліся ў японскай арміі.

[[Катэгорыя:Самураі| ]]