Рубяжэвічы: розьніца паміж вэрсіямі

| Назва = Рубяжэвічы

| Назва ў родным склоне = Рубяжэвічаў

| Трансьлітараваная назва = RubiaževičyRubiaževіčy

|Герб Плошча =

|Сьцяг Вышыня =

|Гарадзкі Раёнсавет = [[Стаўпецкі= раён|Стаўпецкі]]

'''РубяжэвічыРубяжэ́вічы'''<ref>{{Літаратура/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Менская вобласьць}} С. 468</ref> — [[вёска]] ў [[Беларусь|Беларусі]], паміж рэкамі [[Сула (рака)|Сулай]]й і [[Перакуль]]лю. Цэнтар [[Рубяжэвіцкі сельсавет|сельсавету]] [[Стаўпецкі раён|Стаўпецкага раёну]] [[Менская вобласьць|Менскай вобласьці]]. Насельніцтва 308на 2010 год — 220 чал. ([[2001]]). Знаходзяцца за 38 км на паўночны ўсход ад [[Стоўпцы|Стоўпцаў]], за 20 км ад чыгуначнай станцыі Койданава; на скрыжаваньні аўтамабільных дарог на [[Стоўпцы]], [[Івянец]], [[Койданаў]].

Рубяжэвічы — даўняе [[мястэчка]] [[Менскі павет|гістарычнай Меншчыны]]. Да нашага часу тут захаваўся [[Нэаготыка|нэагатычны]] [[Касьцёл Сьвятога Юзафа (Рубяжэвічы)|касьцёл Сьвятога Язэпа]]. Сярод мясцовых славутасьцяў вылучаўся касьцёл Сьвятога Антонія, помнік архітэктуры драўлянага [[барока]], які ў [[1972]] годзе [[Сьпіс помнікаў гісторыі і архітэктуры Беларусі, зруйнаваных уладамі СССР|зруйнавалі савецкія ўлады]].

Першы пісьмовы ўпамін пра Рубяжэвічы як уладаньне князя В. Вярэйскага датуецца [[1483]] годам. У [[1550]] годзе [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Жыгімонт Аўгуст]] перадаў паселішча [[Мікалай Радзівіл «Чорны»|Мікалаю Радзівілу]]. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай ([[1565]]—[[1566]]1565—1566) мясьціна ўвайшла ў склад [[Менскі павет|Менскага павету]] [[Менскае ваяводзтва|Менскага ваяводзтва]].

У [[XVI стагодзьдзе|XVI]]—[[XVII стагодзьдзе|XVII]] стст. Рубяжэвічы сталі цэнтрам Няўборскіх уладаньняў [[Радзівілы|Радзівілаў]]. У [[XVII стагодзьдзе|XVII ст.]] апошнія фундавалі тут Мікалаеўскую царкву, якой надалі вёску Марозавічы і 60 дзесяцінаў зямлі. У [[1652]] годзе [[Багуслаў Радзівіл]] перадаў Рубяжэвічы ў арэнду Покусам і Аборскім. У [[1769]] годзе мястэчка перайшло да Рутынскіх і Лопацяў.

У выніку [[другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] ([[1793]]) Рубяжэвічы апынуліся ў складзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]], дзе сталі цэнтрам воласьці Менскага павету [[Менская губэрня|Менскай губэрні]]. Мястэчка перайшло ў валоданьне [[Вітгенштэйны|Вітгенштэйнаў]]. У [[XVIII стагодзьдзе|XVIII]]—[[XIX стагодзьдзе|XIX]] стст. тут праводзіліся вялікія кірмашы. Па здушэньні [[Паўстаньне 1863—1864 гадоў|нацыянальна-вызвольнага паўстаньня]] ([[1863]]—[[1864]]1863—1864) расейскія ўлады гвалтоўна перарабілі тутэйшы касьцёл пад царкву [[Маскоўскі патрыярхат|Маскоўскага патрыярхату]].

На [[1909]] год у Рубяжэвічах было 144 двары, дзейнічалі царква і 2 сынагогі, будаваўся касьцёл, працавала царкоўна-прыходзкая школа. Увесну [[1906]] году расейская паліцыя выкрыла ў маёнтку падпольную польскую школу. Настаўнікаў пакаралі<ref>{{Літаратура/Паміж надзеяй і непакоем (2007)|к}} S. 34.</ref>.

[[25 сакавіка]] [[1918]] году згодна з [[Трэцяя Ўстаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматай]] Рубяжэвічы абвяшчаліся часткай [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. [[1 студзеня]] [[1919]] угоду ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад [[БССР|Беларускай ССР]].

У [[1919]]—[[1920]]1919—1920 гадах Рубяжэвічы знаходзіліся пад часовай польскай адміністрацыяй, у [[Менскі павет|Менскім павеце]] [[Менская акруга (1919-1920)|Менскай акругі]] [[Грамадзкая ўправа Ўсходніх земляў|Грамадзкай управы Ўсходніх земляў]]. Згодна з [[Рыская мірная дамова 1921 году|Рыскай мірнай дамовай]] ([[1921]]) мястэчка апынулася ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]], дзе стала цэнтрам гміны Стаўпецкага павету Наваградзкага ваяводзтва. У [[1921]]—[[1922]]1921—1922 гадах тут на барацьбу з бальшавікамі фармаваліся беларускія вайсковыя аддзелы генэрала [[Станіслаў Булак-Балаховіч|С. Булак-Балаховіча]].

У [[1939]] годзе Рубяжэвічы ўвайшлі ў [[БССР]], дзе [[12 кастрычніка]] [[1940]] году сталі цэнтрам сельсавету. Статус паселішча панізілі да вёскі. На [[1999]] год тут было 145 двароў, на [[2001]] год — 143. У [[2000-я]] Рубяжэвічы атрымалі афіцыйны статус [[Аграгарадок|аграгарадку]].

<center><gallery caption="Мястэчка на старых здымках" perrowclass="5center">

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (1897).jpg|Стары касьцёл, [[1897]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (1914).jpg|Новы касьцёл, [[1914]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (1910) .jpg|Новы касьцёл, [[1914]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (1910)..jpg|Новы касьцёл, [[1914]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (1914 )..jpg|Інтэр'ерСьцяна касьцёла, [[1914]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (1914) ..jpg|АлтарІнтэр’ер касьцёла, [[1914]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (19101914) .jpg|ПлябаніяАлтар касьцёла, [[1914]] год

Rubiaževičy. Рубяжэвічы (19301910).jpg|ПанарамаПлябанія, [[1930]]1914 год

* '''[[XVII стагодзьдзе]]''': [[1650]] год — 2 тыс. чал.

* '''[[XIX стагодзьдзе]]''': [[1888]] год — 2 тыс. чал.<ref>[[Аляксандар Ельскі|Jelski A.]] Rubieżewicze // {{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|9}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_IX/878 878].</ref>; [[1897]] год — 1482 чал.

* '''[[XX стагодзьдзе]]''': [[1909]] год — 1102 чал.; [[1921]] год — 1509 чал.<ref>Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom VII. Część I: Województwo Nowogródzkie. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.</ref>; [[1999]] год — 923 чал.<ref>[[Анатоль Валахановіч|Валахановіч А.]] Рубяжэвічы // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 125.</ref>

* '''[[XXI стагодзьдзе]]''': [[2001]] год — 308 чал.; 2010 год — 220 чал.

* [[Касьцёл Сьвятога Юзафа (Рубяжэвічы)|Касьцёл Сьвятога Язэпа]] ([[1907]]—[[1911]]1907—1911)

<center><gallery caption="Краявіды Рубяжэвічаў" perrowclass="5center">

</gallery></center>

{{зноскіКрыніцы}}

|назоў = Рубяжэвічы ў сучасным [[Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел Беларусі|адміністрацыйна-тэрытарыяльным падзеле]] [[Беларусь|Беларусі]]

|стыль_назова = background-color: {{Колер|Беларусь}};

|Рубяжэвіцкі сельсавет

|Стаўпецкі раён