Пакроў: розьніца паміж вэрсіямі

'''Пакроў''' (''Пакроў Прасьвятой Уладычыцы нашай Багародзіцы і Вечнадзевы Марыі'', ''Трэцяя Прачыстая'', ''Пакровы Багародзіцы'') — восеньскае сьвята, якое адзначаецца уў [[праваслаўная царква|Праваслаўнай царкве]] [[1 кастрычніка]] — па [[стары стыль|старым стылі]] (па [[Грэгарыянскі каляндар|новым стылі]] — [[14 кастрычніка]]).

[[Файл:1649. Пакроў.jpg|220px220пкс|значак|Пакровы, 1649 г., беларуская школа, Маларыта.]]

Пакровы Найсьвяцейшай Багародзіцы сьвяткуюць у гонар дзівоснага зьяўленьня [[Багародзіца|Маці Божай]], што адбылося ў сярэдзіне Х стагодзьдзя ва [[Ўлахэрнская царква|Ўлахэрнскай царкве]] г. [[Канстанцінопаль|КанстантцінопаляКанстантцінопалю]], дзе захоўвалася рыза Божае Маці, Яе галаўное покрыва й частка пояса. У той час да сталіцы падступіла вялізнае язычніцкае славянскае войска, а войска ў абаронцаў амаль не было. У нядзелю, падчас усяночні, калі храм быў перапоўнены людзьмі, якія маліліся, сьвяты [[Андрэй дзеля Хрыста юродзівы]] (памяць [[2 кастрычніка]]), а чацьвёртай гадзіне ночы, падняўшы вочы да неба, убачыў Найчысьцейшую Дзеву, азораную нябесным сьвятлом і акружаную анёламі і мноствам сьвятых. Укленчыўшы, Багародзіца доўга малілася за хрысьціянаў. Закончыўшы, Яна зьняла са Сваёй галавы покрыва і распрасьцёрла яго над людзьмі, што былі ў храме, абараняючы іх ад ворагаў бачных і нябачных. Найдабраславёная Валадарка наша прасіла ў [[Ісус Хрыстос|Госпада Ісуса Хрыста]] прыняць малітвы ўсіх людзей, якія зьвярталіся да Яго Найсьвяцейшага Імя і да Яе заступніцтва. У тую ж ноч узьнялася страшэнная бура, якія раскідала славянскія лодкі і разагнала іхнае войска.

У народнай традыцыі Пакровы адзначаюцца і як сьвята заканчэньня палявых работ. Гэты дзень лічыцца пераломным момантам у жыцьці прыроды. Да гэтага часу звычайна завяршаліся ўсе работы на полі і ў садзе, уцяпляліся жыльлё і гаспадарчыя пабудовы; пачынаўся новы цыклцыкль работ — нарыхтоўка паліва, перавод жывёлы на стойлавае ўтрыманьне ("«Прыйшлі пакровы, ці да зімы гатовы"»). Пасьля Пакроваў пачыналася пара вясельляў ("«Пакровы пакрываюць траву лістам, зямлю сьнегам, ваду лёдам, а дзяўчат шлюбным вэлюмам"»). Вечарам перад Пакровамі дзяўчаты варажылі пра замужжа: стаялі з блінам на скрыжаваньні дарог і слухалі, у якім баку брэша сабака (туды, маўляў, пойдуць замуж); елі на ноч салёную аладку (спадзяваліся, што суджаны паднясе вады) і інш. З Пакроваў пачыналіся попрадкі (вячоркі, супрадкі), якія працягваліся да Вялікадня.