Дызэльнае паліва: розьніца паміж вэрсіямі

'''Дызэльнае паліва''' (салярка) — вадкае [[паліва]] з [[Нафта|нафты]] для [[Дызэльны рухавік|дызэльных]] і [[Газатурбінная ўстаноўка|газатрубінных]] [[рухавік]]оў, што ёсьць сумесьсю {{Артыкул у іншым разьдзеле|Вуглевадарод[[Вуглевадароды|вуглевадародаў|be|Вуглевадароды}}]] зь менш як 4% прымесяў ([[азот]]-, [[серка]]- або [[тлен]]зьмяшчальныя вытворныя вуглевадародаў). Атрымліваецца {{Артыкул у іншым разьдзеле|Дыстыляцыя|перагонкай|be|Перагонка}} нафты. У вытворчасьці для хуткасных дызэляў выкарыстоўваюць газнагазойлевыя фракцыі ([[тэмпэратура]] [[Кіпеньне|кіпеньня]] 180—360 [[°C]], [[шчыльнасьць]] 790—860 кг/ куб.м.) з тэмпэратурай застываньня ад -55 да -5 °C і згараньня 35—61 °C, для ціхаходных — цяжкія вязкія фракцыі (тэмпэратура кіпеньня 250—420 °C, шчыльнасьць 930 кг/куб.м.) з тэмпэратурай застываньня ад -5 да 10 °C і згараньня 65—85 °C. Эксплюатацыйныя ўласьцівасьці (хуткае загараньне і павольнае {{Артыкул у іншым разьдзеле|гарэньне||en|Combustion}}) характарызуецца {{Артыкул у іншым разьдзеле|Цэтанавы лік|цэтанавым лікам|be|Цэтанавы лік}} (аптымальнае яго значэньне 45—60)<ref>{{Кніга|аўтар=|частка=Дызэльнае паліва|загаловак=[[Беларуская энцыкляпэдыя]] ў 18 тамах|арыгінал=|спасылка=|адказны=[[Генадзь Пашкоў]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі]]|год=1998|том=6|старонкі=278|старонак=576|сэрыя=|isbn=985-11-0106-0|наклад=10 000}}</ref>.