Аснова (хімія): розьніца паміж вэрсіямі

'''Асно́вы, падставы'''<ref>http://www.slounik.org/search?dict=&search=основание&x=0&y=0</ref> — кляса хімічных злучэньняў, складаныя [[рэчыва|рэчывы]], [[малекула|малекулы]] якіх складаюцца з [[іён]]аў [[мэтал]]аў і гідроксагруп (-OH). [[Рошчына|Рашчынныя]] асновы зьяўляюцца [[электраліты|электралітамі]]. Гідраксіды [[шчолачныя мэталы|шчолачных мэталаў]] ([[каль|калю]], [[натар|натрнатру]]у, [[літ]]у) завуцца шчолачамі. Асновы маюць горкі густ, зьмяняюць колер індыкатараў (напрыклад, пачырваненьне лякмусавай сіняй [[папера|паперы]]), уступаюць у рэакцыю з кісьлямі, утвараючы солі, а таксама спрыяюць пэўным хімічным рэакцыям, як то асноўны [[каталіз]].

Для таго каб рэчыва клясыфікавалася як арэніюсавая аснова, янопавінна вырабляць іёны гідраксіду ў рошчыне. [[Свантэ Арэніюс|Арэніюс]] лічыў, што асновы павінны ўтрымліваць гідраксід ўу сваёй формуле. Гэта робіць мадэль Арэніюса абмежаванай, бо яна ня можа растлумачыць асноўныя ўласьцівасьці водных рошчынаў [[аміяк]]у (NH₃) або ягоныя арганічныя вытворныя ([[аміны]])<ref>''Chemistry'', 9th Edition. Kenneth W. Whitten, Larry Peck, Raymond E. Davis, Lisa Lockwood, George G. Stanley. (2009). стар. 363. {{ISBN |0-495-39163-8}}</ref>. У больш агульнай кісьлотна-шчолачнай тэорыі Брэнстэда—Лоўры, асновы ўяўляе сабой рэчыва, якое можа прымаць іёны [[вадарод]]у (H⁺) — інакш вядомых як [[пратон]]аў. У мадэлі [[Гілбэрт Льюіс|Льюіса]], асновы ўяўляе сабой электронныя пары донараў<ref>''Chemistry''. стар. 349</ref>.