'''Цыкляалькены'''<ref>http://www.xumuk.ru/encyklopedia/2/5184.html</ref> (або цыкляалефіны) — [[вуглевадароды]], якія ўтрымліваюць [[Бэнзол|бэнзольнаебэнзол]]ьнае кальцо, але не зьяўляюцца араматычнымі злучэньнямі. Цыкляалькены маюць двайную сувязь паміж атамамі [[Вуглярод|вугляцу]]. Некаторыя цыкляалькены, кшталту цыклябутэн альбо цыкляпэнтэн, выкарыстоўваюць у якасьці манамераў для атрыманьня [[Палімэры|палімэрных]] ланцугоў. Для рэчываў гэтай клясы ўласьціва геамэтрычная [[ізамэрыя]]. Першыя чальцы гамалягічнага шэрагу амаль што заўжды зьяўляюцца цыс-ізамэрамі, таму прыстаўка цыс- у іхнай назьве звычайна апускаецца. Калі ланцуг мае звыш 8 атамаў вугляцу, то паяўляюцца транс-ізамэры.
== Фізычныя ўласьцівасьці ==
Нізшыя цыкляалькены (цыкляпрапэн і цыклябутэн) -— [[Газ|газыгаз]]ы, астатнія цыкляалькены -— [[Вадкасьць|вадкасьці]], якія не рашчыняюцца ў вадзе, але добра рашчыняюцца ў арганічных [[Рашчына|рашчынахрашчына]]х, як [[вуглевадароды]], [[Сьпірт|сьпіртысьпірт]]ы, [[Простыя этэры|этэры]] ды [[Складаныя этэры|эстэры]].
