Плязма: розьніца паміж вэрсіямі

'''Пля́зма''' (ад {{мова-el|πλάσμα}} «выляпленае», «аформленае») — у [[фізыка|фізыцы]] і [[хімія|хіміі]] цалкам ці часткова іянізаваны газ, які можа быць як квазінэйтральнымквазінэўтральным, так і неквазінэйтральнымнеквазінэўтральным. Плязма часам называецца чацьвёртым (пасьля цьвёрдага, вадкага і газападобнага) [[агрэгатны стан|агрэгатным станам рэчыва]].

Слова «іянізаваны» азначае, што ад электронных абалонкаў значнай часьці [[атам]]аў ці малекулаў адзелены прынамсі адзін [[электрон]]. Слова «квазінэйтральныквазінэўтральны» азначае, што, нягледзячы на наяўнасьць свабодных зарадаў (электронаў і [[іён]]аў), сумарны электрычны зарад плязмы прыблізна роўны нулю. Прысутнасьць свабодных электрычных зарадаў робіць плязму праводзячым асяродзьдзем, што абумоўлівае яе заўважна большае (у параўнаньні зь іншымі агрэгатнымі станамі рэчыва) узаемадзеяньне з [[магнітнае поле|магнітным]] і [[электрычнае поле|электрычным палямі]]. Чацьвёрты стан рэчыва быў вынайдзены Ўільямам Круксам у [[1879]] годзе і названае «плязмай» Ірвінгам Ленгмюрам у [[1928]] годзе, верагодна з-за асацыяцыі з [[плязма крыві|плязмай крыві]]. Легмюр пісаў: