Міхал Львовіч Глінскі: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Паходжаньне і служба: выпраўленьне спасылак |
|||
Радок 59:
=== Вязьніца ===
[[Файл:Michał, Alena Hlinskija. Міхал, Алена Глінскія (1901).jpg|значак|Міхал і Алена Глінскія]]
У [[1517]] у Маскве быў амбасадар Максыміліяна I, Гербэрштэйн, разам зь літвінамі. Калі літоўскія амбасадары, па аўдыенцыі, выйшлі ад Васіля III, Гербэрштэйн застаўся і сам-насам уручыў маскоўскаму гаспадару грамату Максыміліяна аб Глінскім: імпэратар пісаў, што Міхал мог быць вінаваты, але што той ужо даволі пакараны за то няволяю, — ён мае знакамітыя вартасьці, выгадаваны пры венскім двары, служыў дакладна яму і курфюрсту саксонскаму, — што Васіль зробіць вялікае задавальненьне Максыміліяну, калі адпусьціць Глінскага ў Гішпанію. Васіль адказваў, што М. Глінскі склаў бы галаву на плаху, калі б не выявіў ахвоту вярнуцца ў праваслаўную веру.▼
▲У
Міхал Глінскі яшчэ доўга знаходзіўся ў вязьніцы. У [[1526]] Васіль III ажаніўся з пляменьніцай Міхала, [[Алена Глінская|Аленай]]. Маладая жонка праз год дамаглася волі для дзядзькі, на даручальніцтва шматлікіх баяраў, якія абавязаліся ў выпадку ўцёкаў Міхала заплаціць у скарб 5 тысячаў рублёў. Апроч таго, той атрымаў гарады [[Юр’евец]], [[Старадуб]] і [[Рапалоў]].▼
▲Міхал Глінскі яшчэ доўга знаходзіўся ў вязьніцы. У
=== Дзейнасьць па вызваленьні ===
|