'''Казімер Фалькевіч''' ([[1865]] в. [[Шастакі]], [[Тургельская гміна]], [[Віленскі павет]] — [[верасень]][[1922]]) — беларускі нацыянальны дзеяч, селянін.
Уваходзіў у склад Беларускай рады ў Вільні ў [[1918]] годзе. Уваходзіў у склад Тарыбы і стварэньне Міністэрства беларускіх справаў Летувы<ref name="Правобраз Акту 25 Сакавіка">[http://arche.bymedia.net/2003-2/sida203.html Правобраз Акту 25 Сакавіка] [[Анатоль Сідарэвіч]]? [[ARCHE]] 2-2003</ref>.
У кастрычніку [[1920]] — сакавіку [[1921]] году працаваў агентам па закупках у Дэпартамэнце аправізацыі [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]].
Паведамленьне пра сьмерць селяніна Казімера Фалькевіча [[28 верасьня]][[1922]] году надрукавала газэта «[[Беларускі звон (1921)||Беларускі Звон]]». Ягонае прозьвішча можна сустрэць у працы [[Антон Луцкевіч|Антона Луцкевіча]] «''Польская акупацыя ў Беларусі''» ([[1920]]). Памяці К. Фалькевіча прысьвечаны нэкралёг «''Дзядзька Фалькевіч''», напісаны Антонам Луцкевічам пад псэўданімам «Яго таварыш»<ref>Беларускі Звон. 1922. 7 кастрычніка.</ref>. Пазьней у заходнебеларускім друку зьявяцца матэрыялы, падпісаныя псэўданімам К. Фалькевіч, крыптанімамі К. Ф., К. Ф-віч. Гэта Луцкевіч вырашыў унесьмяроціць імя свайго таварыша<ref name="Правобраз Акту 25 Сакавіка"/>.
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
* {{Артыкул|аўтар=[[Кузьма Цярэшчанка]]|загаловак=Мой удзел у беларускім руху|выданьне=[[ARCHE]]|нумар=11-2011|старонкі=67|issn=1392-9682}}