Нарадзіўся ў сялянскай сям’і ў вёсцы [[Глінішча (Гомельская вобласьць)|Глінішча]] [[Хойніцкі раён|Хойніцкага раёну]] [[Гомельская вобласьць|Гомельскай вобласьці]]. ПасьляПасля заканчэньня сярэдняй школы №1 у [[Хойнікі|Хойніках]] уладкаваўся на працу ў Хойніцкі райкам камсамолу. У наступным годзе паступіў у [[Маскоўскі інстытут гісторыі, філязофіі і літаратуры]]. ЗьЗ першага курсу быў прызваны ў Савецкае войска. Улетку [[1940]] году ўдзельнічаў у вызваленьні Паўночнай [[Букавіна|Букавіны]]. З самага пачатку [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] на фронце. [[20 чэрвеня]] [[1942]] году пад [[Растоў-на-Доне|Растовам]] быў цяжка паранены ў правае плячо. Накіраваны на лячэньне ў [[Тбілісі]]. ПасьляПасля жыў у Бугуруслане ([[Арэнбурская вобласьць]], [[Расея]]). З [[1943]] году на завочным аддзяленьні філялягічнага факультэту [[Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту]], які працаваў у эвакуацыі на станцыі Сходня ў [[Маскоўская вобласьць|Маскоўскай вобласьці]]. Перавёўся на стацыянар і скончыў унівэрсытэт у [[1945]] годзе ўжо ў [[Менск]]у, паступіў у асьпірантуруаспірантуру. У гэтым жа годзе ўступіў у саюз пісьменьнікаў БССР. Выкладаў беларускую літаратуру ва ўнівэрсытэце, працаваў у рэдакцыі літаратурнага часопіса «[[Полымя]]», у апараце [[ЦК КПБ]]. У [[1966]] годзе Іван Мележ становіцца сакратаром Саюзу пісьменьнікаў [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]], у 1971—1974 намесьнік старшыні гэтай арганізацыі. Адначасова з [[1967]] да [[1976]] году дэпутат [[Вярхоўны Савет|Вярхоўнага Савету]] [[БССР]].
Жонка Лідзія Якаўлеўна<ref>http://www.main.lim.by/?p=1503</ref>. ЁсьцьЁсць унучка.
