|
|Сайт =
}}
'''Гарадна́я'''<ref>[http://maps.by/viewate/2686 Госкартгеоцентр]</ref> (''мясц. назва'': ''Городна́'')— [[аграгарадок|вёска]] ў [[Беларусь|Беларусі]], на возеры [[Татарскае стойлаСтойла|Татарскім Стойле]]<ref>Вячорка, Ф.І. У краіне продкаў // «Homo historicus». 2008,— Вільня, 2008. С. 486.</ref>. Цэнтар [[Гараднянскі сельсавет|сельсавету]] [[Столінскі раён|Столінскага раёну]] [[Берасьцейская вобласьць|Берасьцейскай вобласьці]]. Насельніцтва 871<ref>Нікіфарэнка А. [http://www.polese.by/2015/01/nashchadki-magdeburgskaga-prava Нашчадкі Магдэбургскага права] // Навіны Палесся, 16 студзеня 2015.</ref> чал. ([[2015]]). Знаходзіцца за 28 км на захад ад [[Столін]]а, за 21 км ад чыгуначнай станцыі Гарынь.
Гарадная — даўняе [[Магдэбурскае права|магдэбурскае]] [[мястэчка]] [[Пінскі павет|гістарычнай Піншчыны]] (частка [[Берасьцейскае ваяводзтва|Берасьцейшчыны]]), на захадзе [[Палесьсе|Палесься]]. Да нашага часу тут захавалася драўляная царква Сьвятой Тройцы, помнік архітэктуры XVIII ст.
== Назва ==
Тапонім «Гарадная» ўтварыўся ад старажытнай назвы агароджы — [[Гародня (фартыфікацыя)|гародні]]<ref>{{Літаратура/Кароткі тапанімічны слоўнік Беларусі|к}} С. 81.</ref>. Мясцовая дыялектавая назва мястэчка — ''Городна́''.
== Гісторыя ==
=== Вялікае Княства Літоўскае ===
30 студзеня 1592 року пісар Пінскага замку [[Флярыян Маркоўскі]] заснаваў каралеўскае мястэчка Гарадную. Гэтая падзея апісваецца ў лісьце [[Сьпіс польскіх манархаў|караля]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікага князя]] [[Жыґімонт Ваза|Жыґімонта Вазы]] да пінскага маршалка Пятра Дастаеўскага<ref>Vilniaus universiteto bibliotekos katalogas, Šifras: F5-F114-30855. Zygmunt Tretij Boźeju Myłostiu Korol Polski, Wełyki Kniaz Litows. ...</ref>.
<!-- Лепш падаць арыгінальны лацінкавы тэкст, бо такая трасьлітарацыя выглядае не зусім навуковай
<blockquote>…то пак дэй в року прошлом тысэча пітсот дэвятьдэсят втором, місяца гэнвара трыдцатого дня пысар вэрносты твоее замку волосты Пінское Флёрыян Марковскі нэ вэдаты еслы за росказанем вэрносты твоее альбо сам свавольнэ собравшы нэмало подданых нашых волосты Пінское староства вэрносты твоее з розных сэл, а мэновытэ: з сэла Нэчатова, з сэла Жовкіня, з сэла Ласіцка і з іншых сэл...''</blockquote>
-->
У сьнежні 1653 року Гарадную зьнішчылі татары<ref name=":2">[http://horodno.blogspot.com.by/2013/05/1653.html Катастрофа перад Калядамі 1653 года], [http://horodno.blogspot.com.by Городна — полеське местэчко]</ref>, пра што сьведчыць гарадэнскі войт Самойла Васьковіч у прысязе, складзенай 9 верасьня 1654 року<ref name=":0" />. У палон вывялі каля 700 жыхароў<ref name="ReferenceB">{{Літаратура/ЭГБ|2к}} С. 476.</ref>, у полымі загінулі дакумэнты Магдэбурскага права, пра што ўпамінаецца ў прывілеі 1670 року<ref name=":1" />. У 1664—1665 роках у мястэчку Гарадной [[Кігіраўскае войтаўства|Кігіраўскага войтаўства]] [[Пінскі павет|Пінскага павету]] на пастоі разьмяшчаўся драґунскі полк Кальштына<ref>Акты издаваемые Виленскою коммисіею для разбора древних актовъ. Т. 34. — Вильна, 1909. С. 378-380.</ref>.
5 лістапада 1670 року паводле хадайніцтва старосты пінскага Яна Караля Млоцкага кароль [[Міхал Вішнявецкі]] ўзнавіў Гарадной Магдэбурскае права, якое пацьвярджалі сваімі канфірмацыйнымі прывілеямі каралі [[Ян Сабескі]] 1 сакавіка 1677 року, [[Аўгуст Сас]] 4 студзеня 1759 року<ref>Стрэнкоўскі С. Гарадское самакіраванне на тэрыторыі Беларусі (канец XIV—XVIII ст.), частка II. — Менск, 2013. С. 70.</ref> і [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] 30 сьнежня 1773 року<ref name=":0">Кісель В. Мястэчка Гарадная: ад майдэборыі да сельсавету // «ARCHE Пачатак». — 2013. — №4. С. 308-311.</ref>:
[[Файл:Haradnaja. Гарадная (1792).jpg|міні|зьлева|160пкс|Мескі герб з прывілею 1792]] ▼{{Цытата|''…з унясеньнем тады да нас Панамі-Радаю і ўраднікамі нашымі, якія пры нашым боку, ад высакароднага Яна Кароля Млоцкага, старосты нашага пінскага, за мястэчкам Гарадною названым, у Пінскім старостве разьмешчаным, у ягоным на той час беспасярэднім трыманьні, надумалі мы прыгаданаму мястэчку Гарадной усялякія вольнасьці, якія служаць майдэборскаму праву, сілаю даўнейшых, якія ім празь непрыяцеля загінулі, надаць і зацьвердзіць...''<ref>[http://horodno.blogspot.com.by/2014/03/pryvilej-1670.html 1670. Прывілей Гарадной на магдэбургскае права], [http://horodno.blogspot.com.by Городна — полеське местэчко]</ref>}}
▲[[Файл:Haradnaja. Гарадная (1792).jpg|міні |зьлева|160пкс|Мескі герб з прывілею 1792]]
30 студзеня 1592 року пісар Пінскага замку [[Флярыян Маркоўскі]] заснаваў каралеўскае мястэчка Гарадную. Падзея апісаная ў лісьце вялікага князя і караля Жыґімонта Вазы да пінскага маршалка Пятра Дастаеўскага:<blockquote>…''то пак дэй в року прошлом тысэча пітсот дэвятьдэсят втором, місяца гэнвара трыдцатого дня пысар вэрносты твоее замку волосты Пінское Флёрыян Марковскі нэ вэдаты еслы за росказанем вэрносты твоее альбо сам свавольнэ собравшы нэмало подданых нашых волосты Пінское староства вэрносты твоее з розных сэл, а мэновытэ: з сэла Нэчатова, з сэла Жовкіня, з сэла Ласіцка і з іншых сэл...''<ref>Vilniaus universiteto bibliotekos katalogas, Šifras: F5-F114-30855. Zygmunt Tretij Boźeju Myłostiu Korol Polski, Wełyki Kniaz Litows. ...</ref></blockquote>Першапачатковы прывілей наданьня магдэбурскага права быў страчаны падчас татарскага набегу 1653 року.<ref name=":2">http://horodno.blogspot.com.by/2013/05/1653.html</ref> Але паводле хадайніцтва пінскага старосты Яна Кароля Млоцкага яно было ўзноўленае каралём [[Міхал Вішнявецкі|Міхалам Вішнявецкім]] [[5 лістапада]] [[1670]], пацьверджанае канфірмацыйнымі прывілеямі каралёў [[Ян Сабескі|Яна Сабескага]] 1 сакавіка [[1677]], [[Аўгуст Сас|Аўгуста Саса]] 4 студзеня [[1759]]<ref>Стрэнкоўскі С.П. Гарадское самакіраванне на тэрыторыі Беларусі (канец XIV-XVIII ст.), частка II. Мінск, 2013. С. 70.</ref> і [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]] 30 сьнежня 1773<ref name=":0">Валер Кісель. Мястэчка Гарадная: ад майдэборыі да сельсавету // ARCHE Пачатак. 2013, №4. С. 308-311.</ref>:<blockquote>''…з унясеньнем тады да нас Панамі-Радаю і ўраднікамі нашымі, якія пры нашым боку, ад высакароднага Яна Кароля Млоцкага, старосты нашага пінскага, за мястэчкам Гарадною названым, у Пінскім старостве разьмешчаным, у ягоным на той час беспасярэднім трыманьні, надумалі мы прыгаданаму мястэчку Гарадной усялякія вольнасьці, якія служаць майдэборскаму праву, сілаю даўнейшых, якія ім празь непрыяцеля загінулі, надаць і зацьвердзіць...''<ref>http://horodno.blogspot.com.by/2014/03/pryvilej-1670.html</ref> </blockquote>У сьнежні [[1654|1653]] Гарадная зьнішчаецца татарамі<ref name=":2" />, пра што сьведчыць гарадэнскі войт Самойла Васьковіч у прысязе, складзенай [[9 верасьня]] [[1654]] <ref name=":0" />. У палон выведзена каля 700 жыхароў<ref name="ReferenceB">Гарадная // {{Літаратура/ЭГБ|2к}} С. 476.</ref>, у полымі гінуць дакумэнты Магдэбурскага права, пра што згадваецца ў прывілеі 1670 року<ref name=":1" />. У 1664—1665 у мястэчку Гарадной [[Кігіраўскае войтаўства|Кігіраўскага войтаўства]] [[Пінскі павет|Пінскага павету]] на пастоі разьмяшчаўся драґунскі полк Кальштына<ref>Акты издаваемые Виленскою коммисіею для разбора древних актовъ. Т. 34. Вильна, 1909. С. 378-380.</ref>.
Паводле прывілею 1670 року, «…''мяшчане нашыя гарадэнскія войта, бурмістраў, радцаў, лаўнікаў або рымскае, або таксама грэцкае рэлігійрэлігіяў, якія ёсьць у Вуніі Сьвятой, раз у тры леты сярод сваіх абіраючы, і якія ў тамтэйшым магістраце засеўшы, усялякія справы, як крымінальныя, гэтак і іншыя ўсялякія запісамі, облігамі, зарукамі, ці іншаю якою назваю названымі, пад суд свой майдэборскі падлеглыя...''». Апэляваць гарадэнцы маглі да пінскага старастыстаросты. У крайнім разе была магчымасьць зьвяртацца і ў каралеўскі суд. Жыхары места мелі права «''...солад, мёд, піва, гарэлку не адно на сваю ўласную патрэбу, але і на шынковы продаж рабіць, з выплатай чопавага, да скарбу Вялікага Княства Літоўскага прыналежнага...''<ref name=":1">Валер Кісель В. [http://horodno.blogspot.com/2014/03/pryvilej-1670.html 1670. Прывілей Гарадной на магдэбургскае права], [http://horodno.blogspot.com.by Городна — полеське местэчко]</ref>».
Паводле інвэнтару 1747 року, ўу мястэчку Гарадной было 8 вуліцаў (Высацкая, Падлеская, Карпілаўка, Ад возера, Жаўкінская, Астроўская, Красная і Гарадэнская), квадратны Рынак саз старою царквою. 147 гаспадароў жылі на 160 заселеных [[Пляц (дзялянка)|пляцах]], яны валодалі 48 валокамі зямлі, мелі 71 вала, 17 коней, 119 агародаў, 889 засьцянковых маргоў. Акрамя таго, у мястэчку пуставала 40 пляцаў, 58 валок, 31 агарод, 149 маргоў. На войта Людвіка Даманскага і царкву былі зарэзэрваваныя 20 пляцаў і 13 валок<ref>НГАБ. Ф. 27, воп. 6, спр. 54, арк. 140зв.</ref>. Паводле люстратарскага інвэнтару 1765 року, мяшчане Гарадное валодалі 184 пляцамі, 64 валокамі, 165 агародамі, 1062 маргамі<ref name="НГАБ">[[НГАБ]]. Ф. 120, воп. 1, спр. 2921, арк. 3-23зв.</ref>.
[[Файл:Haradnaja, Rynak. Гарадная, Рынак (J. Minin, 1927).jpg|значак|Старая царква. [[Яфім Мінін|Я. Мінін]], 1927]]
У [[1776]] року Гарадную, як і ўсе мястэчкі Вялікага княства Літоўскага, пазбавілі Магдэбурскага права. Уладальнік [[Пінская эканомія|Пінскае эканоміі]] [[Міхал Казімір Агінскі]] і адміністратар эканоміі пінскі падстараста [[Мацей Бутрымовіч]] сталі змушаць гарадэнцаў да адпрацоўкі паншчыны і іншых павіннасьцяў звыш інвэнтару [[1765]]. Гарадэнцы адмовіліся падпарадкоўвацца ды ігнаравалі новыя патрабаваньні. Выбарныя мяшчане наведалі ў 1784 Варшаву, дзе выхадайнічалі ў караля Панятоўскага аберагальны ліст. Таксама гарадэнцы распачалі цяжбу ў [[Літоўская асэсорыя|Літоўскай асэсорыі]] супраць Агінскага і Бутрымовіча, якая ў 1790 року спынілася з прычыны вайсковае інтэрвэнцыі Расеі. У 1789 другі люстратарскі інвэнтар Гарадное з парады М. Бутрымовіча быў складзены, не выяжджаючы ў мястэчка. Паводле яго падаткі вырасьлі ў 5 разоў у параўнаньні з [[1747]] рокам. Гарадэнцы адмовіліся выконваць новы інвэнтар, запісаўшы пратэст у Пінскім земскім судзе<ref name=":0" />. ▼
▲У [[1776 ]] року Гарадную, як і ўсе мястэчкі Вялікага княстваКняства Літоўскага, пазбавілі Магдэбурскага права. Уладальнік [[Пінская эканомія|Пінскае эканоміі]] [[Міхал КазімірКазімер Агінскі]] і адміністратар эканоміі пінскі падстарастападстароста [[Мацей Бутрымовіч]] сталі змушаць гарадэнцаў да адпрацоўкі паншчыны і іншых павіннасьцяў звыш інвэнтару [[1765 ]] року. Гарадэнцы адмовіліся падпарадкоўвацца ды ігнаравалі новыя патрабаваньні. Выбарныя мяшчане наведалі ў 1784 року Варшаву, дзе выхадайнічалі ў караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага аберагальны ліст. Таксама гарадэнцы распачалі цяжбу ў [[Літоўская асэсорыя|Літоўскай асэсорыі]] супраць М. К. Агінскага і М. Бутрымовіча, якая ў 1790 року спынілася з прычыны вайсковае інтэрвэнцыі Расеі. У 1789 року другі люстратарскі інвэнтар Гарадное з парады М. Бутрымовіча быў складзены, не выяжджаючы ў мястэчка. Паводле яго падаткі вырасьлі ў 5 разоў у параўнаньні з [[1747 ]] рокам. Гарадэнцы адмовіліся выконваць новы інвэнтар, запісаўшы пратэст у Пінскім земскім судзе<ref name=":0" />.
[[Закон пра месты]] [[18 красавіка]] і [[Канстытуцыя 3 траўня 1791 году|Канстытуцыя 3 траўня 1791 року]], якія ўраўновалі ў правох мяшчан Рэчы Паспалітае са шляхтаю, і прывілей аднаўленьня [[Магдэбурскае права|Магдэбурскага права]] [[17 сакавіка]] [[1792]] року давалі надзею на сканчэньне прэтэнзіяў з боку магнатаў. У гэтым прывілеі герб Гарадное апісаны ў выглядзе лася, які мае залатыя рогі<ref name=":0" />. ▼
▲[[Закон прааб местыместах]] [[18 красавіка ]] і [[Канстытуцыя 3 траўня 1791 году|Канстытуцыя 3 траўня 1791 року]], якія ўраўновалі ў правох мяшчан Рэчы Паспалітае са шляхтаю, і прывілей аднаўленьня [[Магдэбурскае права|Магдэбурскага права]] [[17 сакавіка ]] [[1792 ]] року давалі надзею на сканчэньне прэтэнзіяў з боку магнатаў. У гэтым прывілеі герб Гарадное апісаныапісваецца ў выглядзе лася, які мае залатыя рогі<ref name=":0" />.
У выніку [[другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] ([[1793]]) Гарадная апынулася ў складзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]]. Мяшчане працягвалі змагацца за сваю зямлю і за свае вольнасьці ў судах. 17 траўня 1799 Валынскі задворны суд прызначыў выязны Камісарскі суд, які распачаўся беспасярэдне ў Гарадной. У выніку колькігадовага працэсу 1 красавіка 1803 року суд вызначыў аддаць урадлівыя землі гарадэнцаў суседзкім абшарнікам (Бутрымовічам, Валконскім, Філяцьевым). Аднак мяшчанам, дзякуючы захаваным імі ранейшым каралеўскім прывілеям, была захаваная асабістая свабода.<ref name=":0" /> Гэтыя акалічнасьці і зрабілі ганчарства асноўнаю крыніцай існаваньня мяшчан. Гарадная стала называцца прывілеяваным (казённым) мястэчкам Пінскага павету Менскае губэрні. ▼
=== Пад уладай Расейскай імпэрыі ===
Згодна з [[Рыская мірная дамова 1921 году|Рыскай мірнай дамовай]] ([[1921]]) Гарадная апынулася ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]], сьпярша ў [[Лунінецкі павет|Лунінецкім павеце]], а з [[1 студзеня]] [[1923]] году — у [[Столінскі павет|Столінскім павеце]] [[Палескае ваяводзтва|Палескага ваяводзтва]]. У 1924 і 1925 сюды перасялілася каля 200 радзінаў з [[Галіччына|Галіччыны]]. Перасяленцы стварылі асобнае паселішча хутарскога тыпу (мела назву «Калёнія») і адрадзілі грэка-каталіцкую парафію. Неўзабаве ім перадалі будынак драўлянай царквы, першае набажэнства ў якім адбылося [[5 студзеня]] [[1928]]<ref>Анастасія Ільіна. [http://brama.brestregion.com/nomer22/artic18.shtml Служэнне а. Івана Тыляўскага] // «Гістарычная брама» № 1 (22), 2004.</ref>. ▼[[Файл:Haradnaja. Гарадная (1932).jpg|значак|Праект прадпрыемства, 1932]]
▲У выніку [[другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] ( [[1793 ]]) Гарадная апынулася ў складзе [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]]. Мяшчане працягвалі змагацца за сваю зямлю і за свае вольнасьці ў судах. 17 траўня 1799 року Валынскі задворны суд прызначыў выязны Камісарскі суд, які распачаўся беспасярэдне ў Гарадной. У выніку колькігадовага працэсу 1 красавіка 1803 року суд вызначыў аддаць урадлівыя землі гарадэнцаў суседзкім абшарнікамзямянам (Бутрымовічам, Валконскім, Філяцьевым). Аднак мяшчанам, дзякуючы захаваным імі ранейшым каралеўскім прывілеям, была захаваная асабістая свабода .<ref name=":0" /> . Гэтыя акалічнасьці і зрабілі ганчарства асноўнаю крыніцай існаваньня мяшчан. Гарадная стала называцца прывілеяваным ( казённымскарбовым) мястэчкам Пінскага павету Менскае губэрні.
У 1939 Гарадная ўвайшла ў [[БССР]], дзе 12 кастрычніка 1940 зрабілася цэнтрам сельсавету. Статус паселішча панізілі да вёскі. Станам на 1970 тут было 470 двароў, на 1993 — 522 двары. ▼
На 1880 рок у Гарадной было 236 дамоў, дзейнічала царква. Паводле перапісу 1897 року, у мястэчку было 419 двароў, дзейнічалі царква і малітоўны дом, працавалі школа, 6 крамаў, 2 карчмы, 40 горнаў вырабу глінянага посуду.
<center><gallery widths=150 heights=150 caption="Мястэчка на старых здымках"> ▼
Файл:Haradnaja. Гарадная (1929).jpg|Праваслаўная і грэка-каталіцкая цэрквы
=== Найноўшы час ===
Файл:Haradnaja. Гарадная (S. Boching, XX).jpg|Грэка-каталіцкая царква ▼25 сакавіка 1918 року згодна з [[Трэцяя Ўстаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматай]] Гарадная абвяшчалася часткай [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. 1 студзеня 1919 року ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад [[БССР|Беларускай ССР]]<ref name="at">{{Літаратура/150 пытаньняў і адказаў з гісторыі Беларусі}}</ref>.
Файл:Haradnaja, zvanica (1929).jpg|Званіца
Файл:Haradnaja. Гарадная (S. Boching, 1929).jpg|Вятрак ▼▲Згодна з [[Рыская мірная дамова 1921 году|Рыскай мірнай дамовай]] ( [[1921 ]]) Гарадная апынулася ў складзе міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]], сьпярша ў [[Лунінецкі павет|Лунінецкім павеце]], а з [[1 студзеня ]] [[1923 ]] годуроку — у [[Столінскі павет|Столінскім павеце]] [[Палескае ваяводзтва|Палескага ваяводзтва]]. У 1924 і 1925 роках сюды перасялілася каля 200 радзінаў з [[Галіччына|Галіччыны]]. Перасяленцы стварылі асобнае паселішча хутарскога тыпу (мела назву «Калёнія») і адрадзілі грэкагрэцка-каталіцкую парафію. Неўзабаве ім перадалі будынак драўлянай царквы, першае набажэнства ў якім адбылося [[5 студзеня ]] [[1928 ]] року<ref> АнастасіяІльіна ІльінаА. [http://brama.brestregion.com/nomer22/artic18.shtml Служэнне а. Івана Тыляўскага] // «Гістарычная брама» № 1 (22), 2004.</ref>.
▲У 1939 року Гарадная ўвайшла ў [[БССР]], дзе 12 кастрычніка 1940 зрабіласяроку стала цэнтрам сельсавету. Статус паселішча панізілі да вёскі. СтанамНа на1970 1970рок тут было 470 двароў, на 1993 рок — 522 , дварына 2005 рок — 464. У 2000-я рокі Гарадная атрымала афіцыйны статус [[аграгарадок|аграгарадку]].
▲<center><gallery widths=150 heights=150 caption="Мястэчка на старых здымках" perrow=4>
Haradnaja, Rynak. Гарадная, Рынак (I. Sierbaŭ, 1912).jpg|Старая царква. [[Ісак Сербаў|І. Сербаў]], 1912
Haradnaja, Rynak. Гарадная, Рынак (I. Sierbaŭ, 1912) .jpg|Новая царква. І. Сербаў, 1912
Haradnaja, Rynak. Гарадная, Рынак (1928).jpg|Старая царква, 1928
Haradnaja, Rynak. Гарадная, Рынак (S. Boching, 1929) .jpg|Старая царква. С. Бохніг, 1929
▲Файл:Haradnaja , Rynak. Гарадная , Рынак (S. Boching, 1929) ..jpg| ВятракЗваніца. С. Бохніг, 1929
▲Файл:Haradnaja. Гарадная (S. Boching, XX1929).jpg| Грэка-каталіцкаяВятрак. С. Бохніг, царква1929
Haradnaja, Tatarskaje Stojła. Гарадная, Татарскае Стойла (S. Boching, 1929).jpg |Татарскае Стойла. С. Бохніг, 1929
Haradnaja, Rynak. Гарадная, Рынак (XX).jpg|Рынак, да 1939
</gallery></center>
== Насельніцтва ==
=== Дэмаграфія ===
* '''[[XIX стагодзьдзе]]''': [[1880]] рок — 1012 чал.<ref name="ReferenceA">Horodna // {{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|1}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_III/138 138].</ref>; [[1897]] рок — 2291 чал.<ref>Населенныя места Россійской имперіи в 500 и более жителей с указаніемъ всего налічнаго в нихъ населенія и числа жителей преобладающихъ вероисповеданій по даннымъ всеобщей переписи населенія 1897 г. — Санкт-Петербургъ, 1905. С. 105.</ref>
* '''[[XX стагодзьдзе]]''': [[1921]] рок — 2597 чал.<ref>Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Województwo Poleskie. T. VIII. Warszawa, 1924. S. 34.</ref>; [[1939]] рок — 3874 чал.<ref name="Гарады і вёскі">{{Літаратура/Гарады і вёскі Беларусі|4-2к}} С. 575.</ref>; [[1941]] рок (перад вайною) — 1820 чал.<ref>Памяць: гіст.-дакум. Столінскіхроніка раёнСтолінскага раёна. Мінск— Менск, 2003. С. 609.</ref>; [[1959]] рок — 1540 чал.<ref name="Гарады і вёскі" />; [[1970]] рок — 1965 чал.<ref>Гарадная // {{Літаратура/ЭГБ|2к}} С. 477.</ref>; [[1993]] рок — 1587 чал.<ref name="ReferenceB"/>; 1996 рок — 1483 чал.<ref>{{Літаратура/БелЭн|5к}} С. 42.</ref>
* '''[[XXI стагодзьдзе]]''': [[2009]] 2005 рок — 10381190 чал.<ref name="Гарады і вёскі574">Городная{{Літаратура/Гарады і вёскі Беларусі|4-2к}} С. 574.<//ref>; 2009 рок — 1038 чал.<ref>Регионы Беларуси. Т. 1. Брестская область. Кн. 2. — Минск, 2010.</ref>
=== Інфраструктура ===
За 2 км на паўночны ўсход ад Гарадной разьмяшчаюцца гарадзішча і селішча.
* Царква Сьв.Сьвятой Тройцы (XVIII ст.; колішняя[[Кіеўская, грэка-каталіцкаягаліцкая і ўсяе Русі мітраполія (уніяцкая)|Сьвяты Пасад]], цяпер у валоданьні [[Беларускі экзархат Маскоўскага патрыярхату|БЭМПБеларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату]])
=== Страчаная спадчына ===
* Капліца
* Царква
* Капліца грэка-каталіцкая
== Крыніцы ==
== Літаратура ==
* {{Літаратура/ЭГББелЭн|25}}
* {{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў}} ▼* {{Літаратура/Гарады і вёскі Беларусі|4-2}}
▲* {{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў}}
* Horodna // {{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|1}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_III/138 138]. ▼* {{Літаратура/ЭГБ|2}}
▲* Horodna // {{Літаратура/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|1}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_III/138 138].
== Вонкавыя спасылкі ==
| 