'''Павал Трубяцкі''' ({{мова-pl|Paweł Trubecki}}; [[1879]], ці [[1866]] <ref>[http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D1%80%D1%83%D0%B1%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B8%D0%B5]</ref>, [[Царства Польскае]] — [[1941]], [[Талін]], [[Эстонія]]) — прадстаўнік княскага роду [[Трубяцкія|Трубяцкіх]].
Сын [[Нэстар Трубяцкі|Нэстра Трубяцкога]] і Марыі з Каліноўскіх. У маладосьці уваходзіўўваходзіў у склад [[Польская сацыялістычная партыя|Польскае партыі сацыялістычнае]]. У [[1906]] пераехаў у Рэвэль (цяпер Талін), дзе зь цягам часу далучыўся да руху «[[Маладая Эстонія]]» (Noor-Eesti). Жаўнер [[Асобны атрад БНР|Асобнага атраду БНР]] у Эстоніі (кіраўнік — [[Станіслаў Булак-Балаховіч]]), удзельнічаў у [[Эстонская вайна за незалежнасьць|вайне за незалежнасьць Эстоніі]] 1918—1920 гадоў. Уладальнік [[Нансэнаўскі пашпарт|Нансэнаўскага пашпарту]].
== Сям’я ==
Быў жанаты ад [[1903]] з Марыяй Макееўнай Дабжынскай ([[1 жніўня]][[1887]], [[Ворша]] — [[22 сакавіка]][[1974]], [[Талін]]). Меў чытырох дзяцей: трох сыноў Івана Міхкеля ([[1906]], Ворша — [[1971]], Талін), Аляксандра ([[1913]], Талін — [[1941]], Талін), Уладзімера ([[1915]]—[[1997]]1915—1997) і дачку Анюту Гарбачову ([[1908]], Талін — [[2004]], Талін).
