Беларускі нацыянальны камітэт (Менск): розьніца паміж вэрсіямі

'''Белару́скі нацыяна́льны камітэ́т''' ('''БНК''') у Менску — каардынацыйны цэнтар нацыянальных арганізацыяў беларускага руху ў [[Менск]]у ў сакавіку — ліпені [[1917]] году на ўсход ад нямецка-расейскага фронту. Узначальваў [[Раман Скірмунт]]. Друкаваны орган — «[[Вольная Беларусь (газэта)|Вольная Беларусь]]».

У сярэдзіне красавіка 1917 г.году БНК накіраваў у [[Санкт-Пецярбург|Петраград]] дэлегацыю з 18 чалавек на чале з Раманам Скірмунтам для перамоваў з [[Часовы ўрад (Расея)|Часовым урадам]] аб статусе Беларусі. Дэлегацыя перадала міністру-старшыні князю А. Львову дакладную запіску зь пераказам рэзалюцыяў зьезду беларускіх нацыянальных арганізацыяў (пра неабходнасьць абвясьціць Расею фэдэратыўнай рэспублікай, дэмакратызаваць органы мясцовага самакіраваньня, увесьці ў школах краю [[беларуская мова|беларускую мову]], гісторыю Беларусі й іншыя краязнаўчыя дысцыпліны, кампэнсаваць насельніцтву страты, прычыненыя ваеннымі дзеяньнямі). Дэлегаты БНК былі прынятыя міністрам народнай асьветы Часовага ўраду Мануйлавым, таварышам міністра ўнутраных справаў Лявонцьевым, обэр-пракурорам Сыноду Львовым, каталіцкім архіэпіскапам Цэпляком, наведалі Выканаўчы камітэт Петраградзкага савету рабочых і салдацкіх дэпутатаў. Часовы ўрад згадзіўся наладзіць з БНК пастаянны кантакт, для чаго былі прызначаныя ўпаўнаважаныя Будзька і А. П. Ярэміч. Аднак перамовы беларускай дэлегацыі з Часовым урадам вынікаў не далі, бо ён стаяў на пазыцыях адзінай і непадзельнай Расеі (пазьней, аднак, урад Расейскае рэспублікі даў згоду на стварэньне аўтаномных Украіны ды Эстоніі). Часовы ўрад пагадзіўся падтрымліваць пастаянныя кантакты зь Беларускім нацыянальным камітэтам. Таксама не ўдалося вырашыць аграрнае пытаньне на карысьць беларускага сялянства. Пасьля гэтага БНК пачаў страчваць свой аўтарытэт сярод сялянскага насельніцтва, што было выкліканае таксама знаходжаньнем на чале камітэту буйнога землеўласьніка [[Раман Скірмунт|Рамана Скірмунта]].

У траўні [[1917]] г.году на сэсіі БНК разгарнулася вострая палеміка, многія прадстаўнікі [[Беларуская сацыялістычная грамада|БСГ]] дабіваліся дэмакратызацыі Камітэту, настойвалі на спалучэньні ў яго дзейнасьці палітычнай і нацыянальна-культурнай працы з праграмай сацыяльна-эканамічных пераўтварэньняў. Аднак буйныя землеўласьнікі [[Раман Скірмунт]], [[Эдвард Вайніловіч]], [[Марыя Магдалена Радзівіл|Магдалена Радзівіл]], [[Геранім Эдвінавіч Друцкі-Любецкі|Геранім Друцкі-Любецкі]] блякавалі прыняцьце новых пастановаў. Вырашэньне аграрнага пытаньня для Беларусі, якога чакалі сяляне, было адкладзенае да кампэтэнцыі Ўстаноўчага сходу Расеі.

[[Катэгорыя:Беларускія грамадзкія арганізацыіаб’яднаньні]]