Пакроўск (Данецкая вобласьць): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Red Winged Duck перанёс старонку Краснаармейск у Пакроўск (Данецкая вобласьць): http://zakon5.rada.gov.ua/laws/show/1353-VIII
артаграфія
Радок 1:
{{Населены пункт/Украіна
|Назва = ЧырвонаармейскПакроўск
|Статус = местагорад
|Назва ў родным склоне = ЧырвонаармейскуПакроўску
|Арыгінальная назва = КрасноармійськПокровськ
|Герб = Krasarmeysk don gerb.png
|Сьцяг = Krasarmeysk prapor.png
|Гімн =
|Дата заснаваньня = [[1875]]
|Першыя згадкі =
|Статус з = [[1938]]
|Магдэбурскае права =
|Былыя назвы = ГрышыныГрышына, Постышава, Краснаармейск
|Мясцовая назва = Красноармійськ
|Вобласьць = [[Данецкая вобласьць|Данецкая]]
|Аўтаномная рэспубліка =
|Раён = [[КраснаармейскіПакроўскі раён (Данецкая вобласьць)|ЧырвонаармейскіПакроўскі]]
|Сельсавет =
|Мэр =
|Пасада кіраўніка = Галава
|Кіраўнік = Андрэй Геннадзевіч Ляшэнка
|Плошча = 39,.3
|Крыніца плошчы =
|Вышыня =
|Унутраны падзел =
|Колькасьць насельніцтва = 76857
|Год падліку колькасьці = [[2014]]
|Крыніца колькасьці насельніцтва = <ref>[http://donetskstat.gov.ua/statinform/chisl_ruh1.php?dn=0314 Головне управління статистики у Донецькій області]</ref>
|Тэндэнцыя колькасьці насельніцтва = {{Падзеньне}}
Радок 37:
|Колькасьць двароў =
|Год падліку колькасьці двароў =
|Паштовыя індэксы = 85300-8530985300—85309
|Тэлефонны код = +380-6239
|КОАТУУ = 1413200000
Радок 51:
|Пазыцыя подпісу на мапе =
|Водступ подпісу на мапе =
|Сайт = [http://www.krasn-rada.gov.ua/ ЧырвонаармейскаяПакроўская меская рада]
}}
'''ЧырвонааармейскПакроўск''' ({{мова-uk|''Красноармі́йськ''Покровськ}}; да [[1934]] году - ''Грышына'', у [[1934]]1934—1938 -гадах [[1938]] - '' Постышава'', у 1962—2016 гадах — ''Краснаармейск'') - [[места]] у [[Данецкая вобласьць|Данецкай вобласьці]] ў ракі Грышынка, разьмяшчэньне раённае рады [[КраснаармейскіПакроўскі раён (Данецкая вобласьць)|аднайменнага]]Пакроўскага [[раёнраёну]] у. Насельніцтва - 77 тыс. чалавек.
 
Населены пункт ЧырвонаармейскПакроўск разьмешчаны ў заходняй частцы Данецкай вобласьці й яго называюць «заходнімі варотамі ДанбасаДанбасу».
 
== Разьмяшчэньне ==
ЧырвонаармейскПакроўск разьмешчаны ва ўмераных шыротах, выдаленыаддалены ад мора на 180 км, таму клімат тут умерана-кантынентальныкантынэнтальны ззь недастатковай вільготнасьцю з засушлівымі зьявамі. Сярэднегадавая тэмпературатэмпэратура паветра складае + 7,9 С, цёплы месяц - ліпень, самы халодны - студзень, за год больш за 180 цёплых дзён.
 
== Мінулае ==
Места Грышына было заснавана уў [[1875]] годзе па рашэньні Міністэрства шляхоў зносін РасеіРасейскай імпэрыі. У Грышынскай грамадзе Бахмуцкага паветапавету Екацярынаслаўскай губэрні купілі ўчастак зямлі для будаўніцтва чыгуначнай станцыі. Тады сяло Грышын налічвала дзьве тысячы жыхароў.
 
== Гістарычныя зьвесткі ==
 
=== Расейская імпэрыя ===
Па дадзеныхзьвестках на [[1859]] год у скарбовым сяле '' Грышына '' пражывала 3016 асоб (1523 мужчынскага полу і 1493 - жаночага), налічвалася 435 дваровых гаспадарак, яшчэ была праваслаўная царква і паштовая станцыя, адбываліся 3 кірмашы уў год.
 
Па стане на [[1886]] год у былым дзяржаўным сяле, пражывала 4135 асоб, налічвалася 411 дваровых гаспадарак , існавалі праваслаўная царква, школа, арыштанскі дом, 2 вінныхвінныя склады, 6 лавак і паштовая станцыя, адбываліся 3 кірмашы уў год.
 
У [[1908]] годзе ў вёсцы пражывала 8038 асоб (3965 мужчынскага полу і 4079 - жаночага), налічвалася 1227 дваровых гаспадарак. З разьвіцьцём чыгункі разрасталася станцыя Грышына, зьяўляліся новыя прадпрыемствы, у прыватнасьці, пачалася распрацоўка пакладаў карысных выкапняў. Узьніклі першыя вугальныя капальні. Да 1913 году насельніцтва станцыі павялічылася больш чым удвая і склала каля 4,5 тыс. чалавек.
З развіцьцём чыгункі разрасталася станцыя Грышына, зьяўляліся новыя прадпрыемствы, у прыватнасьці, пачалася распрацоўка пакладаў карысных выкапняў. Узніклі першыя вугальныя капальні. Да 1913 насельніцтва станцыі павялічылася больш чым удвая і склала каля 4,5 тыс. чалавек.
 
=== Грамадзянская вайна 1917-19221917—1922 гадоў ===
[[ВыяваФайл: М. В. Боровой.jpg|left|thumbзьлева|227x227pxміні|М. В. Баравы]]
[[Лютаўская рэвалюцыя|Лютаўскі пераварот]] у раёне адбыўся праз 3-43—4 дні пасляпасьля падзеньня царскай улады. Трывожныя гудкі па руднікарудніку і на транспарце былі афіцыйнымі весьнікамі арганізацыі новай улады. Да Рэвалюцыі ў раёне дзейнічала падпольная арганізацыя [[эсэры|эсэраў]], якія першымі і выступілі на вечы ў самім месьце. Былі створаны грамадзкія камітэты, у склад якіх увайшлі пераважна ўладальнікі і заможныя сяляне <ref>Борьба за Октябрь на Артемовщине. стр 236</ref>. У Грышынскі мескі грамадзкі камітэт былі выбраны: 6 уладальнікаў, 1 служачы, 3 чыгуначнікачыгуначнікі, адзін лекар і два машыністы. Першы склад грамадзкіх камітэтаў раёнараёну, узначалліліузначалілі эсэры. [[Бальшавікі|бальшавіцкай]] арганізацыі да самай [[Кастрычніцкая рэвалюцыя 1917 году ў Расеі|кастрычніцкай рэвалюцыі]] ў горадзе не было.
 
6 сакавіка абраны савет рабочых дэпутатаў у ёй пераважалі меньшавікі і эсэры. Неўзабаве пры савеце была створана сялянская рада.
 
Так, у час сьвяткаваннясьвяткаваньня 1 траўня 1917 годагоду, калі рабочыя Заходне-Данецкага і двух суседніх руднікоў сышліся на сумесны мітынг, дзе выступілі бальшавікі Е. Медны і А. Беленькі, працоўныя Лысагорскага рудніка, падтрымліваючы эсэраў і меньшавікоў, сталі крычаць прэч бальшавікоў і пачалі разыходзіцца з мітынгу. На агульнагарадзкім мітынгу таварышы Медны і Беленькі таксама паспрабавалі выступіць, але, трохіледзь незабітыяне забітыя, былі арыштаваныя пры спробе схавацца, і толькі пасьля перамоваў з начальнікам міліцыі эсэрыэсэрам Давыдавым іх вызвалілі. У дні [[Кастрычніцкая рэвалюцыя 1917 году ў Расеі|Кастрычніцкага перавароту]] ў горадзе быў створаны Раённы ваенна-рэвалюцыйны камітэт на чале з Казаковым, Сідарэнка, Таранам. Чыгуначнікі арганізавалі свой транспартны рэўкам у які ўваходзілі Шнібель, Кандраценка, Чэрэваценка, Сурына, Баравы. Некалькі пазьней прамыслоўцы і чыгуначная адміністрацыя на Кастрычніцкі пераварот адказала сабатажам. У сьнежні 1917 і студзені 1918 году была праведзена арганізацыя Чырвонай гвардыі і раззбраеньня кавалерыйскай дывізіі, асобныя часткі якой знаходзіліся ў ваколіцах гораду, раззбраеньнем кіраваў С. А. Хілько які дзейнічаў па даручэньні Цэнтральнага ваенна-рэвалюцыйнага камітэту Данбасу.
[[ВыяваФайл: GermanSoldiersOnTrainRoof.jpg|thumbміні|дэмабілізацыіДэмабілізацыя нямецкай арміі, заходні фронт, 1918]]
У Дні [[Кастрычніцкая рэвалюцыя 1917 году ў Расеі|Кастрычніцкага перавароту]] ў горадзе была створана Раённы ваенна-рэвалюцыйны камітэт на чале з Казаковым Сідарэнка Таранам. Чыгуначнікі арганізавалі свой транспартны рэўкам у які ўваходзілі Шнібель, Кандраценка, Чэрэваценка, і Сурына, Н Баравы. Некалькі пазьней прамыслоўцы і чыгуначная адміністрацыя на Кастрычніцкі пераварот адказала сабатажам.
Увесну 1918 годагоду ў сувязі з набліжэньнем да ДанбасаДанбасу [[Аўстра-Вугоршчына|Аўстрааўстра]] - [[Нямеччына|Нямецкіхнямецкіх]] войскаў і частак Войска УНР мясцовыя памешчыкі і багатыя сяляне сталі забіваць мясцовых бальшавікоў. Для абароны Грышына ад надыходзячых частак аўстра-германскай арміі, у горадзе стварылі новыя атрады Чырвонай арміі. Па распараджэньні рэўкомарэўкаму паблізу вёскі Сяргееўка за горадам Грышына рылі акопы. Для правядзенняправядзеньня гэтай працы рэўкам мабілізаваў ўсёусё насельніцтва ад 18 да 45 гадоў. ПасляПасьля нядоўгай перастрэлкі атрады Чырвонай гвардыі адступілі з горадагораду і 21 красавіка горад быў заняты агульнымі сіламі немцаў й аўстрыякаў. Але пасьля Лістападаўскага перавароту ў Нямеччыне немцы ададліаддалі Грышына бальшавікам.
У сьнежні 1917 і студзені 1918 года была праведзена арганізацыя Чырвонай гвардыі і раззбраеньня кавалерыйскай дывізіі, асобныя часткі якой знаходзіліся ў ваколіцах горада, раззбраеньнем кіраваў С.А. Хілько які дзейнічаў па даручэнні Цэнтральнага ваенна-рэвалюцыйнага камітэта Данбаса.
[[Выява: GermanSoldiersOnTrainRoof.jpg|thumb|дэмабілізацыі нямецкай арміі, заходні фронт, 1918]]
Увесну 1918 года ў сувязі з набліжэньнем да Данбаса [[Аўстра-Вугоршчына|Аўстра]] - [[Нямеччына|Нямецкіх]] войскаў і частак Войска УНР мясцовыя памешчыкі і багатыя сяляне сталі забіваць мясцовых бальшавікоў. Для абароны Грышына ад надыходзячых частак аўстра-германскай арміі, у горадзе стварылі новыя атрады Чырвонай арміі. Па распараджэньні рэўкома паблізу вёскі Сяргееўка за горадам Грышына рылі акопы. Для правядзення гэтай працы рэўкам мабілізаваў ўсё насельніцтва ад 18 да 45 гадоў. Пасля нядоўгай перастрэлкі атрады Чырвонай гвардыі адступілі з горада і 21 красавіка горад быў заняты агульнымі сіламі немцаў й аўстрыякаў. Але пасьля Лістападаўскага перавароту ў Нямеччыне немцы ададлі Грышына бальшавікам.
 
=== УССР ===
Перажыўшы першую сусьветную і грамадзянскую вайны, разруху, станцыя Грышына ў савецкія часы пачала нарошчваць абароты, ужо да [[1925]] годагоду на поўную магутнасьць зарабілі паравознае дэпо, цагельня, 6 шахтаў Грышынскага рудаўпраўленьня. Зьмянілася назва станцыі - спачатку на Постышава, а [[1938]] годагоду разам з прысваеннемпрысваеньнем станустатусу места атрымала назву ''Чырвонаармейск''Краснаармейск.
 
=== Нямецка-савецкая вайна ===
У гады [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]] больш за 1000 жыхароў былі зьнішчаны акупантамі, 4788 землякоў загінулі на франтах.
 
=== Пасьляваенны перыядпэрыяд ===
У пачатку [[1970]] - х гадоў пабудаваныя вялікі малаказавод, мясакамбінат, пачалося збудаваньне шахты «Чырвонаармейская-Заходняя № 1 "». Праведзена тэхнічнае пераўзбраеньне чыгуначнага вузла. [[У 1970]] годагодзе горад быў газіфікаваны.
 
У пачатку [[1970]] - х гадоў пабудаваныя вялікі малаказавод, мясакамбінат, пачалося збудаваньне шахты «Чырвонаармейская-Заходняя № 1 ". Праведзена тэхнічнае пераўзбраеньне чыгуначнага вузла. [[1970]] года горад быў газіфікаваны.
 
=== Незалежная Украіна ===
 
== Насельніцтва ==
Па дадзеныхзьвестках перапісу 2001 году насельніцтва горадагораду складала 6874068 740 чалавек, зь іх 39,39% адзначылі роднымроднай мовамовай [[Украінская мова|Украінскіяукраінскую]], 59,84% - [[Расейская мова|расейскаярасейскую]], 0,18% - [[Армянская мова|армянскую]], 0,10% - [[Беларуская мова|беларускую]], 0,03% - [[малдаўская мова|малдаўскую] ], 0,01% - [[грэцкая мова|грэцкую]] і [[нямецкая мова|нямецкую]], а таксама [[польская мова|польскую]], [[баўгарская мова|балгарскуюбаўгарскую]], [[Гагавуская мова|Гагавускуюгагавускую]], мовы<ref>[http://database.ukrcensus.gov.ua/MULT/Database/Census/databasetree_uk.asp Розподіл населення за рідною мовою на ukrcensus.gov.ua]</ref>.
 
Нацыянальны склад насельніцтва папаводле перапісу<ref>[http://www.webcitation.org/6CURge2tu Національний склад та рідна мова населення Донецької області. Розподіл постійного населення за найбільш численними національностями та рідною мовою по міськрадах та районах.]</ref>
{| class = "standard"
| align = "center" style = "background: # f0f0f0;" |
| align = "center" style = "background: # f0f0f0;" | '' 'колькасць' ''
| align = "center" style = "background: # f0f0f0;" | '' 'доля, %' ''
| -
| [[украінцы]] || 6215862 158 || 75,0
| -
| [[расейцы]] || 1829918 299 || 22,1
| -
| [[беларусы]] || 558 || 0,7
| -
| [[армяне]] || 307 || 0,4
| -
| [[азэрбайджанцы]] || 215 || 0,3
|}
 
Гістарычная дынаміка колькасьці насельніцтва горадагораду<ref>http://pop-stat.mashke.org/ukraine-cities.htm</ref>
{| class = "standard"
! год||насельніцтва
| -
| Тысяча 9231923||8203
| -
| 1926||1133511 335
| -
| 1939||2961729 617
| -
| 1959||4797447 974
| -
| 1970||5504455 044
| -
| 1979||5986459 864
| -
| 1989||7285972 859
| -
| 2001||6915469 154
| -
| 2014||6453364 533
|}
 
== Мікрараёны места ==
* Мікрараён «Шахцёрскі»
* Мікрараён "«Паўднёвы"»
* Мікрараён "«Сонечны"»
* Мікрараён «Блакітны»
* Мікрараён «Гарняк»
 
== Эканоміка ==
Сёньняшні Пакроўск — вялікі прамысловы горад, на яго тэрыторыі працуюць 20 прадпрыемстваў 6 асноўных галін прамысловасьці. Стары цэнтар вугальных шахтаў Данецкага басэйна (з 1884 году). У горадзе працуюць волаты вугальнай прамысловасьці Ўкраіны — шахты «Чырвоналіманская» і «Чырвонаармейская-Заходняя» (здабыча вугалю ў 2005 годзе — 6241 тыс. тон). Акрамя таго, разьвітая прамысловасьць будаўнічых матэрыялаў і абслугоўваньня чыгункі. 5 заводаў машынабудаўнічай галіны (у тым ліку выпуск электрарухавікоў), два прадпрыемствы па вытворчасьці будматэрыялаў (вогнеўпоры), швейная фабрыка, хлебазавод, мясакамбінат, малаказавод, харчовая фабрыка. У горадзе працягваецца будаўніцтва жыльля, аб’ектаў культурнай і спартыўнага прызначэння. У 1999 годзе Чырвонаармейск прызнаны тэрыторыяй прыярытэтнага разьвіцьця. У прамысловасьці працуе больш за 50% ад агульнай колькасьці занятых у народнай гаспадарцы, на транспарце — каля 20%. Аб’ём прамысловай вытворчасьці — 797 млн грыўняў (на 1 жыхара — 9781 грн). Горад зьяўляецца таксама цэнтрам значнага сельскагаспадарчага раёну.
Сёньняшні Чырвонаармейск - вялікі прамысловы горад, на яго тэрыторыі працуюць 20 прадпрыемстваў 6 асноўных галін прамысловасьці.
 
== Транспарт ==
Стары цэнтр вугальных шахтаў Данецкага басейна (у [[1884]] года). У горадзе працуюць волаты вугальнай прамысловасці Украіны - шахта «Чырвоналіманская» і Шахта Чырвонаармейская-Заходняя» (здабыча вугалю ў [[2005]] годзе - 6241 тыс. тон).
Па тэрыторыі горадагораду праходзіць аўтадарога E 50 М 04.
 
== Фінансы ==
Акрамя таго, разьвітая прамысловасьць будаўнічых матэрыялаў і абслугоўваньня чыгункі.
Даход бюджэту горадагораду ў [[2004]] годзе склаў 34 409,8 тыс. грыўняў, зь іх пералічана ў дзяржаўны бюджэт Украіны 9 6289628,1 тыс. грыўняў.
 
Экспарт тавараў у [[2003]] годзе - 62,6&nbsp;млн долараўдаляраў ЗША. Прамыя замежныя інвестыцыіінвэстыцыі на 2003 год - 3,7 млн долараўдаляраў ЗША. Аб'ёмАб’ём вырабленых паслуг у 2003 -годзе — 72,2 млн грыўняў. Каэфіцыент беспрацоўя - 3,3%. Сярэднямесячная зарплата ў 2003 годзе&nbsp;- 868 грыўняў.
5 заводаў машынабудаўнічай галіны (у тым ліку выпуск электрарухавікоў), два прадпрыемствы па вытворчасьці будматэрыялаў (вогнеўпоры), швейная фабрыка, хлебазавод, мясакамбінат, малаказавод, харчовая фабрыка.
 
== Крыніцы ==
У горадзе працягваецца будаўніцтва жыльля, аб'ектаў культурнай і спартыўнага прызначэння. [[1999]] - Чырвонаармейск прызнаны тэрыторыяй прыярытэтнага развіцьця.
{{Крыніцы}}
 
У прамысловасьці працуе больш за 50% ад агульнай колькасьці занятых у народнай гаспадарцы, на транспарце - каля 20%.
 
Аб'ём прамысловай вытворчасьці - 797 млн грыўняў (на 1 жыхара - 9781 грн.).
 
Горад з'яўляецца таксама цэнтрам значнага сельскагаспадарчага раёна.
 
== Транспарт ==
Па тэрыторыі горада праходзіць аўтадарога E 50 М 04.
 
== Фінансы ==
Даход бюджэту горада ў [[2004]] годзе склаў 34 409,8 тыс. грыўняў, зь іх пералічана ў дзяржаўны бюджэт Украіны 9 628,1 тыс. грыўняў.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
Экспарт тавараў у [[2003]] годзе - 62,6&nbsp;млн долараў ЗША. Прамыя замежныя інвестыцыі на 2003 год - 3,7 млн долараў ЗША. Аб'ём вырабленых паслуг у 2003 - 72,2 млн грыўняў. Каэфіцыент беспрацоўя - 3,3%. Сярэднямесячная зарплата ў 2003 годзе&nbsp;- 868 грыўняў.
{{Commons}}
 
[[Катэгорыя:Гарады Данецкай вобласьці]]
[[Катэгорыя:Гарады Ўкраіны]]