Тарнаполь: розьніца паміж вэрсіямі

 

== Гісторыя ==

Першыя пісьмовыя зьвесткі пра вёску зьвязаны зь {{Артыкул у іншым разьдзеле|Ян Валянцін Вянгэрскі|Янам Валянцінам Вянгэрскім|pl|Jan Walenty Węgierski}}, уладальнікам маёнтку ў суседняй [[Лука (Падляскае ваяводзтва)|Луцы]]. На месцы сёньняшняга [[Стары Двор (Падляскае ваяводзтва)|Старога Двору]] ў канцы 18 ст. пабудаваў ён новую сядзібу, а ў Тарнопалі дадатковы дом. Калі галоўная сядзіба згарэла ў 1833 годзе, Тарнаполь стаў цэнтрам маёнтку. Ужо ў 1842 годзе ўладальнікам Тарнопаля быў Францішак Мянчынскі, але неўзабаве ўладала тут сямя Бялінскіх. Пабудавалі яны невялікі фальваркі ў [[Полымя (Падляскае ваяводзтва)|Полымі]], [[Масткі (Падляскае ваяводзтва)|Мастках]], [[Круглік (Падляскае ваяводзтва)|Кругліку]] і [[Людвінава (Падляскае ваяводзтва)|Людвінаве]] (названым так у гонар Людвіка Бялінскага). Толькі ў 1907 годзе Бялінскія прадалі свой маёнтак у Тарнаполі і Луцы мясцовым мужыкам Пятру Буры і Міколе Рыгоравічу<ref name="Siemianówka" />. У міжваенны пэрыяд Тарнаполь прыналежаў да [[Тарнаполь (гміна)|гміны Тарнаполь]] (сядзіба гміны знаходзілася ў [[Лука (Падляскае ваяводзтва)|Луцы]]) {{Артыкул у іншым разьдзеле|Ваўкавыскі павет, 1921—1939|Ваўкавыскага павету|be|Ваўкавыскі павет, 1921—1939}} [[Беластоцкае ваяводзтва (1919—1939)|Беластоцкага ваяводзтва]]. Паводле польскага перапісу насельніцтва 1921 г. пражывалі тут 36 жыхароў (24 беларускай нацыянальнасьці і 12 палякаў, пры чым 30 праваслаўных і толькі 6 каталікоў)<ref name="autonazwa2">{{Спасылка|аўтар = |прозьвішча = |імя = |аўтарlink = |суаўтары = |дата публікацыі = |url = http://pbc.biaman.pl/dlibra/doccontent?id=27140&dirids=1|загаловак = ''Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej : opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 5. Województwo białostockie'', с. 116|фармат = |назва праекту = |выдавец = |дата =31 сакавіка 2015|мова = pl|камэнтар = }}</ref>.