Хункарпаша Ісрапілаў: розьніца паміж вэрсіямі

|гады службы = [[1993]]—20001993—2000

|званьне = [[Брыгадныбрыгадны генэрал]]

|род войскаў = Сухапутныясухапутныя войскі

|камандаваў = Паўднёвапаўднёва-ўсходнім фронтам

Вучыўся ў вайсковым пяхотным вучылішчы. З 1984 па 1986 гады служыў ва ўнутраных войсках СССР.

З 1992 па 1993 гады ваяваў у [[Абхазія|Абхазіі]] на баку праціўнікаў Грузіі ў складзе аддзелаў Сувязі горскіх народаў КаўказаКаўказу.

Пад час Першай расейска-чачэнскай вайны з 1994 па 1996 гады ваяваў на ўсходзе Чачэніі. Займаў кіраўнічыя пасады. Прыняў удзел у падзеях у [[Будзёнаўск]]у (1995), і [[Кізьляр]]ы (1996). 14—19 сьнежня 1995 году прыняў удзел у баях у [[Гудэрмэс]]е. Летам 1996 году быў прызначаны найвышэйшым начальнікам Паўднёва-ўсходнім кірункам войска Ічкерыі. Яму было падначалена каля 1600 чалавек, 5 або 6 танкаў, 7 або 8 лёгкіх танкаў, 6 гарматаў, 4 цяжкія ракэтныя прылады, 7 або 8 ручных ракетных установак.

Пасьля заканчэньня ПРЧВ застаўся на вайсковай службе. У верасьні 1996 году прызначаны быў начальнікам падатковай паліцыі ЙчкерыіІчкерыі. Ноччу 26 красавіка 1997 году быў паранены невядомымі асобамі, якія спрабавалі забіць стрэліўшы з гранатамёта. У траўні [[1997]] году прызначаны начальнікам службаслужбы па барацьбе зь цяжкімі злачынствамі. Зараз падПад ім было каля 350 добраўзброеных чалавек. Кіраваў службай да канца 1998 году. 29 верасьня 1998 году пачаў адкрыта крытыкаваць начальніка ЙчкерыіІчкерыі [[Аслан Масхадаў|Аслана Масхадава]]. Да яго далучыліся [[Шаміль Басаеў]], [[Салман Радуеў]] і йншыяіншыя вядомыя змагары за незалежнасьць Ічкерыі.

У жніўні- — верасьні 1999 году ваяваў у [[Дагестан]]е на баку дагестанцаў (прыхільнікаў стварэньня незалежнай ад Расеі дагестанскай ісламскай дзяржавы). Пасьля наступу расейскага войска ў Ічкерыю прыймаў чынны ўдзел у кіраваньні войскамі ЙчкерыіІчкерыі.