Эрых Фром: розьніца паміж вэрсіямі

| Імя = Эрых Фром

| Арыгінал імя = Erich Fromm

| Фота = Erich Fromm .jpg

| Шырыня =

| Подпіс =

| Дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|23|3|1900|1|1}}

| Месца нараджэньня = [[Франкфурт-на-Майне]], вобласьць [[Гесэн-Насаў]], [[Каралеўства Прусія]], [[Нямецкая Імпэрыя]]

| Дата сьмерці = {{Памёр|18|3|1980|гадоў=79}}

| Месца сьмерці = [[Муральта]], [[ЛакарнскіЛякарнскі раён]], [[кантон]] [[Цічына]], [[Швайцарыя]]

| Грамадзянства = [[Нямеччына]]

| Навуковая сфэра = [[грамадазнаўства]], [[псыхалёгія]]

| Месца працы = [[Нью-Ёрскі ўнівэрсытэт]] ([[1962]]-[[1974]]1962—1974)

| Альма-матэр = [[ГейдэльбэргскіГейдэльбэрскі ўнівэрсытэт]] (павет Карлсруэ, Рэспубліка [[Бадэн]], Нямеччына)

| Навуковы кіраўнік = [[Альфрэд Вэбэр]]

| Знакамітыя вучні = [[ЭліасЭліяс Портэр]]

| Вядомы як =

| Узнагароды і прэміі =

| Сайт = [http://www.erich-fromm.de www.erich-fromm.de]

'''Эрых Фром''' ({{мова-de|Erich Fromm}}; [[23 сакавіка]] [[1900]],[[Франкфурт-на-Майне]] -— [[18 сакавіка]] [[1980]], [[ЛакарнаЛякарна]]) — нямецка-амэрыканскі [[Філязофія|філёзаф]], сацыяльны псіхолаг, прадстаўнік [[нэафрэйдызм]]у. Скончыў [[ГейдэльбэргскіГейдэльбэрскі ўнівэрсытэт]], атрымаў ступень доктара філязофіі (1922). Вучыўся ў Бэрлінскім псіхааналітычным інстытуце (1923—1924). У 1929—1932 супрацоўнік Інстытуту сацыяльных досьледаў у [[Франкфурт-на-Майне|Франкфурце-на-Майне]]. ПасляПасьля прыходу да ўлады нацыянал-сацыялістаў эміграваў у [[ЗША]]. Выкладаў у Інстытуце псіхааналізу ў [[Чыкага]], у [[Калюмбійскі ўнівэрсытэт|Калюмбійскім]], [[Ельскі ўнівэрсытэт|Ельскім]], [[Мічыганскі ўнівэрсытэт|Мічыганскім]] універсітэтахунівэрсытэтах. У 1951—1967 жыў у [[Мэксыка|Мэксыцы]], быў прафесарампрафэсарам псіхіятрыіпсыхіятрыі Нацыянальнага ўніверсітэтуўнівэрсытэту ў Мэхіка. У 1974 перасяліўся ў [[Швайцарыя|Швайцарыю]].

Паводле Фрома, асоба зьяўляецца прадуктам дынамічнага ўзаемадзеяньня паміж прыроджанымі патрэбамі і ўплывам культуры, сацыяльных нормаў і прадпісаньняў. Лічыў, што ў кожнага чалавека ёсьць свая нязменная сутнасьць, якая захоўваецца як ядро ва ўсіх культурах і гістарычных абставінах. Адзначаў, што неад’емнай рысай чалавечага існаваньня ў сучасным «хворым» грамадзтве зьяўляюцца адзінота, ізаляцыя і адчужэньне, якія спадарожнічаюць дасягнутаму ўзроўню свабоды. Фром расчыніў некалькі шляхоў, якія выкарыстоўваюцца людзьмі дзеля пераадоленьня гэтых пачуцьцяў, «уцёкаў ад свабоды»: аўтарытарызм (празьмерная залежнасьць ад зьнешняй моцы і бездапаможнасьць альбо дамінаваньне і кантроль над другімі людзьмі), дэструктыўнасьць (пераадоленьне пачуцьця непаўнавартасьці праз зьнішчэньне або пакарэньне іншых), аўтаматызаваны [[канфармізм]] (страта індывідуальнасьці, абсалютнае падпарадкаваньне сацыяльным нормам і правілам). На ягоную думку, шлях да пабудовы «здаровага» грамадства ляжыць праз маральную абнову, творчую працу, духоўнае ачышчэньне чалавека, паглыбленьне ягонай здольнасьці да любові ў шырокім сэнсе слова. Распрацаваў канцэпцыю «сацыяльнага характару», пад якім разумеў ядро структуры характару, уласьцівае большасьці прадстаўнікоў пэўнай культуры. АдрозніваўАдрозьніваў асноўныя сацыяльныя тыпы характару: 1) рэцэптыўны (пасыўнасьць, спадзяваньне на дапамогу іншых людзей, даверлівасьць); 2) эксплюатуючы (эгацэнтрызм, выжываньне за кошт іншых, агрэсіўнасьць); 3) назапашвальны (жаданьне авалодаць як мага большай колькасьцю матэрыяльных дабротаў, улады і любові, кансэрватыўнасьць, падазронасьць); 4) рыначны (уяўленьне пра асобу як тавар, неразборлівасьць у сродках дасягненьня мэты, духоўная спустошанасьць); 5) прадуктыўны (незалежнасьць, здольнасьць да творчага мысьленьня, да шчырай любові, адказнай працы). Людзі з прадуктыўнай арыентацыяй маглі б скласціскласьці ў будучым дасканалае грамадства, якое Фром называў «гуманістычным абшчынным сацыялізмам». Асноўныя працы — «Уцёкі ад свабоды» (1941), «Чалавек для сябе» (1947), «Псіхааналіз і рэлігія» (1950), «Забытая мова (1951), «Здаровае грамадства» (1955), «Мастацтва любові» (1956), «Анатомія чалавечай дэструктыўнасьці» (1973) і інш. У 1986 у ФРГ (г. [[Цюбінген]]) заснавана Міжнароднае таварыства Фрома.