Чжуаналёгія: розьніца паміж вэрсіямі

'''Чжуаналёгія''' ([[чжуанская мова|па-чжуанскyчжуанску]]: Cang’yoz [[кітайская мова|па-кітайску]]: 壯學 ці 壮学) — навуковая дысцыпліна, якая вывучае мову, культуру і гісторыю [[Чжуаны|Чжуанаў]]. Як самастойная навука сфармавалася ў сярэдзіне 20 стагодзьдзя.<ref>Лі Фуцян. Чжуаналёгія. — [[Пэкін]], 2009. — 1 c. ISBN 978-7-105-10588-5.</ref>

Станаўленьне чжуаналёгіі адбывалася ў другой палове 20 стагодзьдзя і было зьвязанае са школай, якая сыходзіла з ідэяў адзінства чжуанскай культуры. Асноўны прадмет чжуаналёгіі — адметныя рысы традыцыйнай культуры ў [[чжуаны|чжуанаў]], г. зн. звычаі, народнае мастацтва, пасяленьне, жыцьцё, адзеньне, прылады працы, промыслы, рамёствы і да т. п. Чжуаналёгія вывучае матэрыяльную і духоўную культуру, этнічную самасьвядомасьць, мэнтальнасьць, нацыянальны характар, лад жыцьця ў чжуанаў і інш. <ref>Цынь Ёсцьчанг. Кітайская чжуаналёгія. — Гуансі, 2004. — 2 c. ISBN 978-7-5363- 4734-0. </ref>

[[Хуан Сяньфань]] зьяўляецца заснавальнікам чжуанлёгіі. Сымбалічнай кропкай пачатку чжуаналёгіі як самастойнай навукі лічыцца выдаданьне ў 1957 годзе працы «Чжуанская гісторыя». У той час Хуан Сяньфань і ягоныя вучні разьвівалі сувязі зь іншымі дысцыплінамі, якія заклалі падмурак сучаснай чжуаналёгіі. <ref>Mo Юн. Заснавальнік чжуаналёгіі — Хуан Сяньфань. — Гуансі штодня, 3 верасьня 2002. </ref>

{{ЗноскіКрыніцы}}