Царква Сьвятога Мікалая (Берасьце): розьніца паміж вэрсіямі

Па [[Трэці падзел Рэчы Паспалітай|трэцім падзеле Рэчы Паспалітай]] (1795) царква працягвала дзейнічаць. У 1831 годзе уладыўлады Расейскай імпэрыі зрабілі абмеры сьвятыні, якую рыхтывалі да перабудовы пад царкву Маскоўскага патрыяхату (захаваліся абмеры і праект перабудовы 1837 году). Аднак у 1840—1850 гадох яны зруйнавалі помнік у час будававаньня Берасьцейскай крэпасьці.

Мяркуецца, што помнік належаў да традыцыі гатычнага сакральнага дойлідзтва Вялікага Княства Літоўскага. Царква мела простую форму: чатырохкутнік зь дзьвюма вежамі на пярэднім [[фасад]]зе. Менавіта гэтыя дзьве вежы дазваляюць залічыць помнік да ліку [[абарончы храм|абарончых храмаў]], падобна храмам у [[Царква Сьвятога Міхаіла (Сынковічы)|Сынковічах]], [[Царква Раства Багародзіцы (Мураванка)|Мураванцы]], [[Дабравешчанская царква (Супрасьль)|Супрасьлі]], [[Царква Сьвятога Духа (Кодна)|Кодні]] і [[Прачысьценская царква (Вільня)|Вільні]].

Інтэр'ерІнтэр’ер упрыгожваў вялікі алтар Сьвятых Барыса і Глеба, мастацкія работы. На алтары антычнага стылю былі царскія вароты з выявамі сьвятых. У царкве захоўвалася нямала абразоў старажытнага пісьма на дрэве і палатне.