Касьцёл Божага Цела і калегіюм езуітаў (Нясьвіж): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Kazimier Lachnovič перанёс старонку Фарны касьцёл (Нясьвіж) у Касьцёл Божага Цела і калегіюм езуітаў (Нясьвіж): адзіны ансамбль, поўная назва
Радок 5:
'''Касьцёл Цела Божага ([[Фарны касьцёл|Фарны]]) ў [[Нясьвіж]]ы''' — архітэктурны помнік раньняга [[барока]], першы на тэрыторыі [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] і другі ў [[Эўропа|Эўропе]] барочны [[касьцёл (будынак)|касьцёл]], родавы магільны склеп князёў [[Радзівілы|Радзівілаў]].
 
Пабудаваны італьянскім архітэктарам [[Ян Марыя Бэрнардоні|Янам Марыяй Бэрнардоні]] ў [[1584]]—[[1593]]1584—1593 гадох у комплексе зь езуіцкім [[калегіюм]]ам, які праіснаваў да [[1826]] году. Прататыпам касьцёла зьяўляецца [[рым]]скі храм [[Іль Джэзу]], збудаваны ў [[1584]] годзе.
 
== Архітэктура ==
Радок 15:
Ва ўнутраным упрыгожваньні храма ў большай ступені скарыстаныя [[жывапіс]] і [[разьбярства]], у меншай — сродкі архітэктурнай плястыкі.
 
Галоўны алтар касьцёла ўпрыгожаны карцінай «[[Таемная вячэра]]» мастака [[Ксавэры Дамінік Гескі|К. Д. Гескі]]. Ён жа выканаў [[рэстаўрацыя|рэстаўрацыю]] падкупальнай прасторы ў [[1752]]—[[1754]]1752—1754 гадах.
 
Ансамбль росьпісаў Фарнага касьцёла зьяўляецца прыкладам значнага выкарыстаньня кампазыцыйных схемаў [[Рубэнс]]а.