Беніца: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д пунктуацыя
Радок 60:
[[Файл:Bienica, Rynak. Беніца, Рынак (XVIII).jpg|значак|[[Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар бэрнардынаў (Беніца)|Кляштар бэрнардынаў]], XVIII ст.]]
 
З 1634 году Беніца знаходзілася ў валоданьні роду [[Коцелы|Коцелаў (Катлоў)]]. Пры двары ўласьнікаў маёнтку жыў і працаваў філёзаф П. Мотвіл, існавалі бібліятэка, архіў, мастацкая галерэя, парк, сад, сажалкі з каналамі. У 1701 годзе [[Міхал Казімір Коцел]], [[кашталяны віцебскія|кашталян віцебскі]] збудаваў у мястэчку касьцёл і кляштар бэрнардынаў, пры якім працавала школа. Па пабудове касьцёла Беніца стала асноўнай рэзыдэнцыяй Коцелаў, якія збудавалі тут сядзібны палац, аранжарэю, заснавалі сад, парк з сыстэмай сажалак і каналаў.
 
=== Пад уладай Расейскай імпэрыі ===
Радок 67:
У 1813 годзе ад бязьдзетнага М. Коцела Беніца перайшла да ягонай пляменьніцы, якая была замужам за Казімерам Швыкоўскім. Па здушэньні [[Паўстаньне 1830—1831 гадоў|вызвольнага паўстаньня]] (1830—1831) расейскія ўлады зачынілі кляштар бэрнардынаў, а касьцёл у 1854 годзе [[Русіфікацыя Беларусі|гвалтоўна перарабілі]] пад царкву. У 1886 годзе побач з касьцёлам збудавалі царкву-[[мураўёўкі|мураўёўку]] пад тытулам Покрыва Багародзіцы.
 
У [[Першая сусьветная вайна|Першую сусьветную вайну]] Беніца знаходзілася ў прыфрантавой зоне. У верасьні 1915 году мястэчка апынулася пад [[Вільгельм II|кайзэраўскай]] уладай.
 
<center><gallery caption="Даўнія графічныя выявы мястэчка" widths=215 heights=180 perrow=3>
Радок 79:
 
=== Найноўшы час ===
25 сакавіка 1918 году згодна з [[Трэцяя Ўстаўная грамата|Трэцяй Устаўной граматай]] Беніца абвяшчалася часткай [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. У мястэчку зьявілася беларуская школа. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП (б) Беларусі Беніца ўвайшла ў склад [[БССР|Беларускай ССР]]<ref name="at">{{Літаратура/150 пытаньняў і адказаў з гісторыі Беларусі}}</ref>. У сьнежні 1919 году з адступленьнем нямецкіх войск мястэчка занялі [[Чырвоная армія|бальшавікі]], у пачатку ліпеня 1919 году — польскія войскі, пазьней да кастрычніка 1920 году — зноў бальшавікі.
 
У 1920 годзе Беніца апынулася ў складзе [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]], у 1922 годзе — міжваеннай [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]], дзе стала цэнтрам гміны [[Ашмянскі павет|Ашмянскага павету]] [[Віленскае ваяводзтва (1923—1939)|Віленскага ваяводзтва]] (з 1 красавіка 1927 году — Маладэчанскага павету). У міжваенны час у мястэчку працавалі піваварня і скураны завод.
Радок 91:
Bienica. Беніца (1916).jpg|Калёна ў гонар Канстытуцыі 3 траўня, 1916
Bienica, Rynak. Беніца, Рынак (1930) .jpg|Касьцёл, 1930-я
Bienica, Rynak. Беніца, Рынак (1930).jpg|Інтэр'ерІнтэр’ер касьцёла, 1930-я
Bienica, Kocieł. Беніца, Коцел (1907).jpg|Палац Коцелаў, 1907
Bienica, Kocieł. Беніца, Коцел (1910).jpg|Палац Коцелаў, каля 1910