Аляксандар Казімер Сапега: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
выява, стыль
Радок 31:
|Колер загалоўку =
}}
'''Алякса́ндар Казіме́р Сапе́га''' ({{Нарадзіўся|13|5|1624}}, [[Мацееў]] на [[Валынь|Валыні]] — {{Памёр|22|5|1671}}, [[Вільня]]) — рымска-каталіцкі йі дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. Каралеўскі сакратар (адз [[1547]]), канонік віленскі (адз [[1649]]) і варшаўскі (адз [[1651]]), біскуп-суфраган віленскі (адз [[1655]]), [[Рэфэрэндар вялікі літоўскі|рэфэрэндар духоўны вялікі літоўскі]] ([[1657]]—[[1659]]1657—1659), біскуп [[Жамойцкая дыяцэзія|жамойцкі]] ([[1659]]—[[1667]]1659—1667) і [[Віленская дыяцэзія|віленскі]] (адз [[1668]])<ref>[[Анатоль Грыцкевіч|Грыцкевіч А.]]. Сапегі // {{Літаратура/ЭВКЛ|2к}} С. 548.</ref>.
 
== Біяграфія ==
[[Файл:Alaksandar Kazimier Sapieha. Аляксандар Казімер Сапега (1709).jpg|міні|зьлева|160пкс140пкс|А. К. Сапега. [[Кодань]], [[1709]]]]
 
З магнацкага роду [[Сапегі|Сапегаў]] гербу «[[Ліс (герб)|Ліс]]», сын [[Фрыдэрык Сапега|Фрыдэрыка]], падкаморага ўладзімерскага, і Эвы з Скашэўскіх. Меў братоў [[Ян Фрыдэрык Сапега|Яна Фрыдэрыка]], [[Тамаш Казімер Сапега|Тамаша Казімера]] йі [[Крыштап Францішак Сапега|Крыштапа Францішка]].
 
[[Файл:Alaksandar Kazimier Sapieha. Аляксандар Казімер Сапега (1825).jpg|140px|значак|А. К. Сапега, XIX ст.]]
Навучаўся ў [[езуіты|езуіцкім]] калегіюме ў [[Люблін]]е, [[Віленская езуіцкая акадэмія|Віленскай езуіцкай акадэміі]], [[Калегіюм Навадворскага|Калегіюме Навадворскага]] ў [[Кракаў|Кракаве]], ад [[1638]] у [[Ягелонскі ўнівэрсытэт|Кракаўскай Акадэміі]]. Як каралеўскі сакратар ад [[1647]] працягваў навучаньне ў галіне кананічнага права ў [[Падуя|Падуі]] ([[1647]]), [[Балёньня|Балёньні]] ([[1648]]), [[Рым]]е ([[1649]]) і [[Парыж]]ы.
 
Навучаўся ў [[езуіты|езуіцкім]] калегіюме ў [[Люблін]]е, [[Віленская езуіцкая акадэмія|Віленскай езуіцкай акадэміі]], [[Калегіюм Навадворскага|Калегіюме Навадворскага]] ў [[Кракаў|Кракаве]], адз [[1638]] угоду ў [[Ягелонскі ўнівэрсытэт|Кракаўскай Акадэміі]]. Як каралеўскі сакратар адз [[1647]] году працягваў навучаньне ў галіне кананічнага права ў [[Падуя|Падуі]] ([[1647]]), [[Балёньня|Балёньні]] ([[1648]]), [[Рым]]е ([[1649]]) і [[Парыж]]ы.
[[14 траўня]] [[1650]] зрабіўся прэпазытам віленскага капітулу. [[17 ліпеня]] таго ж году атрымаў капланскія пасьвячэньні. У [[кастрычнік]]у [[1650]] увайшоў у біскупскі суд.
 
[[14 траўня]] [[1650]] зрабіўсягоду стаў прэпазытам віленскага капітулу. [[17 ліпеня]] таго ж году атрымаў капланскія пасьвячэньні. У [[кастрычнік]]укастрычніку [[1650]] увайшоўгоду ўвайшоў у біскупскі суд.
Улетку [[1659]] як каралеўскі пасланец улагодзіў жаўнерскі бунт у літоўскім войску. На сойме [[1662]] увайшоў у склад вайскова-скарбовае камісіі, тады ж спрабаваў прымірыць гетманаў [[Павал Ян Сапега|Паўла Сапегу]] й [[Вінцэнт Корвін-Гасеўскі|Вінцэнта Корвін-Гасеўскага]]. У [[1666]] узначаліў пасьля сьмерці брата драгунскую харугву ў літоўскім войску.
 
Улетку [[1659]] году як каралеўскі пасланец улагодзіў жаўнерскі бунт у літоўскім войску. На сойме [[1662]] увайшоўгоду ўвайшоў у склад вайскова-скарбовае камісіі, тады ж спрабаваў прымірыць гетманаў [[Павал Ян Сапега|Паўла Сапегу]] й [[Вінцэнт Корвін-Гасеўскі|Вінцэнта Корвін-Гасеўскага]]. У [[1666]] узначаліўгодзе ўзначаліў пасьляпа сьмерці брата драгунскую харугву ў літоўскім войску.
[[12 красавіка]] [[1671]] перанёс [[Абраз Маці Божай Вастрабрамскай]] у новую капліцу, дзе ён знаходзіцца да сёньня. Пахавалі біскупа ў [[Катэдральны касьцёл сьвятых Станіслава і Ўладзіслава (Вільня)|касьцёле сьвятога Станіслава]] ў [[Вільня|Вільні]]<ref>{{Літаратура/Дом Сапежынскі|2к}} S. 191.</ref>.
 
[[12 красавіка]] [[1671]] году перанёс [[Абраз Маці Божай Вастрабрамскай]] у новую капліцу, дзе ён знаходзіцца даў наш сёньнячас. Пахавалі біскупа ў [[Катэдральны касьцёл сьвятых Станіслава і Ўладзіслава (Вільня)|касьцёле сьвятога Станіслава]] ў [[Вільня|Вільні]]<ref>{{Літаратура/Дом Сапежынскі|2к}} S. 191.</ref>.
 
== Крыніцы ==