Касьцёл Сьвятой Соф’і і кляштар дамініканаў (Берасьце): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Створана старонка са зьместам '{{Славутасьць |Тып = Помнік сакральнай архітэктуры |Назва...'
 
пунктуацыя
Радок 23:
'''Касьцёл Сьвятой Соф’і і кляштар дамініканаў''' — помнік архітэктуры XVII—XVIII стагодзьдзяў у [[Берасьце|Берасьці]]. Знаходзіўся ў Замухавецкім прадмесьці, на высьпе пры дарозе на [[Кобрынь]]. Твор архітэктуры [[барока]]. Пры будаваньні [[Берасьцейская фартэцыя|Берасьцейскай фартэцыі]] ўлады [[Расейская імпэрыя|Расейскай імпэрыі]] зачынілі і ў 2-й палове XIX ст. [[Сьпіс помнікаў архітэктуры Вялікага Княства Літоўскага, зруйнаваных уладамі Расейскай імпэрыі|зруйнавалі кляштар]].
 
Комплекс складаўся з касьцёлам, кляштарнага корпуса і саду. Магчыма, да нашага часу захаваліся падмуркі.
 
== Гісторыя ==
Радок 40:
== Архітэктура ==
=== Касьцёл ===
Касьцёл — 1-нэфавая[[нэф]]авая [[базыліка]] з 2 бакавымі капліцамі, накрытымі купаламі. Нэф пераходзіў у крыху вузейшы за яго [[прэзьбітэрыюм]] з прастакутнай апсыдай[[апсыда]]й. З поўдня да яго далучаліся [[закрысьція]] і скарбніца. Галоўны фасад падзяляўся пілястрамі[[пілястра]]мі і разьвітым антаблемэнтам[[антаблемэнт]]ам і завяршаўся фігурным шчытом з [[Валюта (архітэктура)|валютамі]].
 
Унутраная прастора перакрывалася цыліндрычнымі скляпеньнямі з распалубкамі. Інтэр'ер вызначаўся багатым малярска-разьбярскім аздабленьнем, яго ўпрыгожвалі 7 драўляных пазалочаных алтароў. Пры галоўным алтары знаходзілася надмагільле Соф'і Бухавецкай з партрэтам.