Цмок: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія
Няма апісаньня зьменаў
Радок 7:
 
Паданьні і міты пра цмокаў ёсць практычна ва ўсіх народаў сьвету. У культуры [[Далёкі Ўсход|Далёкага Ўсходу]] цмок часьцей за ўсё ахоўнік прыроды, увасабленьне яе добрых якасьцяў. У заходняй традыцыі цмок — у асноўным носьбіт зла, алегорыя вайны, разбуральнай сілы прыроды, дэманічных сіл.
 
Паводле [[Біблія|Бібліі]], цмок зьяўляецца вобразам [[д’ябал|д’ябла]], у кнізе [[Кніга Апакаліпсіс|Адкрыцьця]] цмок спрабуе праглынуць немаўля, якое сымбалізуе [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]], у канцы кнігі магутны Анёл зьняволіць цмока, пасьля чаго сканчваецца зямная гісторыя.
 
У працэсе гістарычнай эвалюцыі ў мітах, загаворах і казках ператварыўся ў варожы народу вобраз крылатай пачвары, якая выкрадае жанчын, бярэ паборы людзьмі, разбурае гарады. Цмок — галоўны вораг героя-волата (напр. Кацігарошак), які змагаецца зь ім, перамагае і вызваляе царскую дачку (сястру). Для ўсходне-славянскіх казак, у тым ліку і беларускіх, характэрна маляўнічасьць і гратэскавая сацыяльная завостранасьць вобраза цмока.