Лядавіка Сфорца: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 13:
Сястра Бэатрыс і Альфонса, [[Ізабэльля д'Эстэ]] (1474—1539) выйшла замуж за [[Франчэска ІІ Ганзага]], маркіза Мантуі.
Лядавіка меў шмат пазашлюбных рамантычных сувязяў. [[Чэчылія Гальлерані]] была
Па забойстве старэйшага брата Лядавіка, [[Галеацца]], ў 1476 годзе, карона перайшла яго сямігадоваму пляменьніку [[Джан Галеацца Сфорца|Джану Галеацца Сфорца]]. Лядавіка захапіў кантроль над урадам Міляна ў часе яго непаўналецьця, не зважаючы на спробы не дапусьціць яго да ўлады. Калі Джан Галеацца памёр ў 1494 годзе, Лядавіка нарэшце атрымаў герцагскую карону ад нобіляў Міляна ў 22-гі дзень кастрычніка.
У той жа самы год ён адначасова падбіў французаў, на чале з каралём Карлам VІІІ, і імпэратара Сьвятой Рымскай Імпэрыі Максыміліяна І ўмяшацца ў італьянскую палітыку, спадзяючыся на тое, што ён дасьць сабе рады маніпуляваць абодвума бакамі, такім чынам распачаўшы [[Італьянскія войны]]. Пляны ня спраўдзіліся, і знаходзячы сябе ў небясьпечным становішчы, ён далучыўся да лігі, якая супрацьстаяла Карлу VІІІ, выдаўшы сваю пляменьніцу,
Пасьля першапачатковай перамогі над французамі ў [[Бітва пад Форнава|бітве пры Форнава]] ў 1495 (вырабіўшы зброю з 70 тоннаў бронзы, якая мела быць ужыта на статую паводле да Вінчы) Лядавіка быў выгнаны зь Міляна новым каралём Францыі, Людовікам ХІІ
Зь цягам часу швайцарцы аднавілі сына Лядавіка, Максыміліяна Сфорца, на герцагскім пасадзе. Яго іншы сын, Франчэска ІІ, таксама стаў мілянскім герцагам на непрацяглы час. Джаваньні Паолё, яшчэ адзін сын Людовіка, быў пасьпяховым кандат’ера і першым у сямейным дрэве маркізаў Караваджа.
|