[[Файл:Khersones mosaic 1.JPG|міні|200пксзначак|Сымбаль душы — [[птушка]], на бізантыйскай мазаіцы]]
'''Душа''' — асаблівая нематэрыяльная сутнасьць, што не залежыць ад [[біялягічнае цела|цела]] й вызначае [[жыцьцё]], здольнасьці й асобу чалавека. Вера ў душу, якая складае сутнасьць [[анімізм]]у, зазнала зьмены ў працэсе рэлігійнага разьвіцьця [[чалавецтва]]. У сучасных рэлігіях душа разглядаецца не як вытанчаная копія чалавека, а як нешта нематэрыяльнае й бесьцялеснае, як боскі дар, які чалавек атрымлівае пры нараджэньні й страчвае ў момант [[сьмерць|сьмерці]]. Большасьць рэлігіяў прызнае або бесьсмяротнаебесьсьмяротнае існаваньне душы ў замагільным сьвеце, як то [[хрысьціянства]], [[іслам]] і іншыя, або бясконцае перасяленьне яе з аднаго цела ў іншае, як то [[будызм]]. Згодна з многімі ідэалістычнымі, дуалістычнымі філязофскім напрамкамі й рэлігійнымі плыням, душа ёсьць несьмяротная субстанцыя<ref>[http://www.k-istine.ru/occultism/occultism_karma-1.htm Иерей Андрей Хвыля-Олинтер — О реинкарнации (переселении душ)]</ref>, нематэрыяльная сутнасьць<ref>[http://humanus.by.ru/studia/locke.htm Е. В. Мареева — Д. Локк об истоках единства души: Бог, натура или культура?]</ref>, у якой выказана боская прырода чалавека<ref>[http://sophia.nau.edu.ua/library/text/fe_xri.html Людвиг Фейербах. Сущность христианства.]</ref>, якая дае пачатак і абумоўліваецца жыцьцём, здольнасьцю адчуваньня, мысьленьня, сьвядомасьці, пачуцьцяў і волі, што супрацьпастаўляецца целу<ref>[http://slovari.yandex.ru/dict/hystory_of_philosophy/article/if/if-0185.htm Дуализм]. Гісторыя філязофіі</ref>.
